Glenn Miller

Vun Wikipedia
Glenn Miller wiel sien Deensttiet bi dat US Army Air Corps

Alton Glenn Miller (* 1. März 1904 in Clarinda, Iowa; † 15. Dezember 1944) weer en US-amerikaansch Jazz-Basuunist, Bandleader, Komponist un Arrangeur.

Leven[ännern | Bornkood ännern]

Miller verbroch sien Kindheit in Iowa, Nebraska, Missouri un Colorado.[1] In dat Hoochschoolorchester vun Fort Morgan speel he Toogbasuun, womit he twee Johren vun sien Studium betallt hett. Nah en Afsteker an de Universität vun Colorado is he 1926 de „Ben Pollack Band“ bitreden, de he twee Johr later aber ok weer verlaaten hett. Van 1929 bit 1937 speel he as unafhängig Basuunist bi Red Nichols, Benny Goodman, Ray Nobles American Band un den Dorsey Brothers. Mit sien eerst eegen Band hett Miller 1937 eenig Upnahmen för Columbia („Solo Hop“, April 1935, Milles eerst Hit, de Rang 7 kreeg), Brunswick un Decca makt, aber in dat sülvig Johr gung de Grupp utnanner.

Anfangs hett Miller as Arrangeur arbeit un hett Upnahmen mit wesselnd Besetten makt, bit he in‘ Januar 1938 mit „Every Day's a Holiday“ bi Brunswick siet tweeten Hit in de natschonalen Charts platzeeren kunn, wat sien Dörbröök weer. Sien af Dezember 1937 entstahnd 78er as „My Reverie“, „The Lady's In Love with You“, „Little Brown Jug“ as ok sien eersten Nummer-1-Hits „Stairway to the Stars“ in‘ Juni un „Moon Love“ in‘ Juli 1939 keemen nu hööftsächlich bi dat Sublabel Bluebird vun RCA Victor herut. He grünn en nee Band un kreeg en Verdrag över dree Maand in dat Glen Island Casino up Long Island. De dor betallt Gagen reckten woll wiederhenn nich ut, um de Band up Düer finanziell to sekern, aber Musikupnahmen ut dat Casino wurrn regelmatig in’t Radion överdragen. Dordör wurr sien nee „Sound“, in de de Klarinett den Saxophonsatz führte, bekannt.

Enn‘ 1939 wurr he för dat Jubiläumskonzert vun de ASCAP in der New Yorker Carnegie Hall inlaaden. Speelt wurrn dor Musikstücken as „Moonlight Serenade“, „Little Brown Jug“ un „In the Mood“. De Eegenkompositschoon „Moonlight Serenade“ wurr Millers dart Nummer-1-Hit. Besünners mit „Moonlight Serenade“ un „In the Mood“ wurrd Miller bit hüüd indentifizeert. Wenig bekannt is, dat de Glenn Miller Band en breet Spektrum an Instrumental- un Gesangsmelodien formen un ok klassisch Akzente setten dee. 1940 speel de Glenn Miller Band in‘t Cafe Rouge vun dat Hotel Pennsylvania, dat hüüdige Statler Hotel New York. In‘ Sömmer geev dat denn noch Gigs in dat Wardham Park Hotel in Washington un in anner Städer. 1940 wurrn Klassiker as „Pennsylvania 6-5000“ un „Tuxedo Junction“ as ok 1941 „Chattanooga Choo Choo“ un „String of Pearls“ rutbrocht. Glenn Miller hett mit Utnahm vun "Moonlight Serenade" kien een vun sien Hits sülvst komponeert; een vun sien gröttsten Spood, „In the Mood“, stammt vun den Komponisten Joe Garland. Sien eerst Schallplatt leet sück meest nich verkoopen, wiel he dor de sülvig Musikstücken upnommen harr as de Swing-König Benny Goodman.

An‘ 10. Februar 1942 kreegt Glenn Miller de eerste golden Schallplatt in de Musikhistorie för dat Leed „Chattanooga Choo Choo“, dat he mit sien Orchester ok in den Speelfilm „Sun Valley Serenade“ (1941) speel. 1942 wark he mit sien Band in den Film „Orchestra Wives“ mit. In‘ September 1942 hett Miller trotz de de bit dorhenn steil Karriere sien Orchester un gung ut Patriotismus to de US-Luftwaffe, denn he weer en erklärt Gegner vun den Nationalsozialismus. Dor hett he dat "Army Air Force Orchestra" leit, dat düütlich jazz-orienteerter weer as Millers vörherig, ehder kommerziell utricht Big Band. Dat weer nich toletzt de Verdeenst vun so hervörragend Arrangeure as Jerry Gray, de dat ünner annern verstunn, de in de "Army Air Force Orchestra" enthollen Striekergrupp nahtlos in den Big Band-Sound to integreeren – kien lichten Upgaav för en Jazz-Arrangeur. Woll dat spektakulärste Arrangement vun Jerry Gray weer „American Patrol“, dörut angemeeten ankünnigt as "And now, here's the biggest tune of the books!".

In London hett Miller de Angreep vun de düütsch V1 mitkregen. Ünner annern speel de "Army Air Force Band" tallriek Upnahmen in de Abbey Road Studios in, deelwies mit Live-Sendungen dör BBC London in düütsch Spraak. Dor entstunnen Upnahmen in hervörragend Mono-Qualität, de de hoohgen Standard vun dat Orchesters wedderspeegeln.

Spoodriek Musiker un Geschäftsmann[ännern | Bornkood ännern]

Glenn Miller weer en Perfektionist in Betoog up Arrangements, de he sülvst schreev bzw. mitschreev, as ok en begnadet Geschäftsmann. Sien Band weer nich blots en Musikkapell, sonnern se weer as en Firma organiseert. De Musiker weern versekert. dat geev en eegen PR-Afdeelen as ok Arbeiter, de den Upbau vun de Bühne maken deen. Dat all passeer in en sozialverträglichen Oort un Wies; en Vörbild, dat nahderhenn ok anner Bands övernommen hebbt.

Miller weer en eegensinnig Minsch uni s faken blots nah sien Sympathien vörgahn. So passeer dat fakender, dat bannig good Musiker ut sien Band weer rutgungen, wiel se mit hüm nich klor keemen.

Siet 1928 weer Glenn Miller verheiraadt. Luut sien Biografen George T. Simon bestunn de eenzig Strietpunkt mit sien Fru Helen dorin, wu herüm man Toilettenpapierrullen uphangen deiht.

Floogtüüch mit Miller verschullen[ännern | Bornkood ännern]

En Avro Lancaster över de Wulken
En Maschien vun de Typ "Noorduyn Norseman"

Nahdem Paris dör de Allieerten befreet weer, sull in‘ Dezember 1944 da "Army Air Force Orchestra" dor in‘ Olympia uptreden. Glenn Miller is aber all vörher ünner nich nipp un nau klärt Umstännen to Dood kommen. Dat wurrd annommen, dat dat Floogtüüch, mit dat he an‘ 15. Dezember 1944 nah Frankriek ünnerwegens weer, över den Engelschen Kanal wegen dicht Nebel vun Bomben vun britisch Floogtüüch drapen wurrn is, de dor hör restlich Bombenlast afschmeeten hebbt. Ungefähr 138[2] veermotorige Lancaster-Bomber der "RAF No.3 Group"[3] keemen mit vull Bombenlast torüch: de Luftangreep up de düütsch Stadt Siegen weer wegen schlecht Weer över dat Zielrebeet afbraken wurrn[4]. De Bomben, de noch an Boord weern wurrn damals meest över den Ärmelkanal afschmeeten, wiel en Landung mit de brisant Laadung to gefährlich weer. De Navigator Fred Shaw hett noch de fallend Bomben beobacht, as he de lütt, eenmotorig Propellermaschien direkt ünner den Bomber in den Bombenhagel utmaken kunn. Wiel de Maschien vun Glenn Miller to glieker Tiet up Gegenkurs vun London nah Paris weer, gellt dat as bannig wohrschienlich, dat Miller in disse Maschien weer, de Shaw seen hett. [5][6]. In‘ 2.Weltkrieg passeer dat bi groot Bombenangreep up Flächenziele relativ faken, dat deeper fleegend -meest eegen Floogtüüch- vun rünnerfallend Bomben drapen wurrn un denn chancenlos in de Luft utnannerbreeken deen. De ständige Furcht vun de deeper flleegend Bomberpiloten vör fallend Bomben ut hööhger fleegend Maschinen weer mit en Grund för dat Utklinken vun de Bombenlaadung wiet vör dat (in‘ Flegerjargon: "back greeping"). Dat Wrack vun de zivil Noorduyn Norseman wurr bither nich funnen. Wiel in‘ Ärmelkanal ut de Luftslacht um England extrem völ Wracks up den Grund liggen, is ok nich antonehmen, dat man dat Wrack finnen deiht.

Legendenbildung[ännern | Bornkood ännern]

Dat Gerücht um en mögelk Vertuschen hollt sück hartnäckig un is ok nich ganz unbegrünnd: Glenn Miller weer to de damalig Tiet in‘ Status vergliekbar mit Personen as Michael Jackson oder Lady Gaga in de hüüdig Tiet. De Fehler vun de engelsch Bomberformation weer dat Afschmieten vun de Bomben bi woll dichten Nebel. In den Deenstvörschriften vun de RAF weern klor Anwiesungen för den Notabwurf vun Bomben: dat weer, solang kien technisch Notlaag vörleeg, to Recht dorför en good Bodensicht vörschreven. En Enheit de dör Nichtbeachtung vun so en Vörschrift den Dood vun en Superstar vun en verbünnd Natschoon verschulden dee, sull ok woll kien Ruhm up sück trecken.

Anner Theorien[ännern | Bornkood ännern]

Dat gifft ok anner Doodstheorien: So sall Glenn Miller angeblich nich bi en Floogtüüchafstörrt, sonnern an Lungenkrebs storven is. En anner Theorie geiht dorvan ut, dat Ies up de Dragflächen vun dat Floogtüüch weer, wat bi Nebel ok woll angahn kann. De infraag kommend Luftruum weer to de Tiet ünner total Kontroll vun de Allieerten. Dat also en düütsch Jagdfloogtüüch hüm afschaaten hett, kann eenig ok nich wesen. De Film The Glenn Miller Story hollt sück an de offiziell Doodsoorsaak, den undokumenteerten Floogtüüchafstörrt.

Nah Millers Dood wurr da "Army Air Force Orchestra" bitt o sein Uplösen nah den 17. November 1945 vun Arrangeur Jerry Gray wiederleit.

Millers Naam wurrd up dat Cambridge American Cemetery and Memorial an de Müer vun de Vermissten upführt.

Ehrungen[ännern | Bornkood ännern]

1953 wurr he in de Down Beat Jazz Hall of Fame wählt. Miller wurr 1978 in de Big Band and Jazz Hall of Fame upnommen. De USA hebbt 1996 en Breefmark to sien Ehren rutgeven.[7]

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • George T. Simon: Glenn Miller and His Orchestra. Da Capo Press (1980). ISBN 0-306-80129-9
  • George T. Simon: Glenn Miller: Sein Leben-Seine Musik. Droemersche Verlagsanstalt Th. Knaur (1991). ISBN 3-426-02412-8

Filme[ännern | Bornkood ännern]

mit Glenn Miller[ännern | Bornkood ännern]

  • Sun Valley Serenade (1941) Regie: H. Bruce Humberstone
  • Orchestra Wives (1942) Regie: Archie Mayo

över Glenn Miller[ännern | Bornkood ännern]

Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]

  1. Brianne Mueller: Biographie vun Glenn Miller. In: Free Info Society, uproopen an‘ 16. September 2010
  2. Ünnerscheedlich Antall in de Borns: up de offiziell Siet sünd dat 138, in annner Sieden 139 Bomber.
  3. [1] engelsch Websteed över de 3.Group
  4. [2] Dokumentatschoon över den afbraken RAF-Bombenangreep van‘ 15.Dez.1944
  5. [3]SPIEGEL.de: Verirrt über den Wolken (Abschnitt: "Tod eines Superstars")
  6. [4] DER SPIEGEL: Glenn Miller von "Friendly Fire" getötet?
  7. Internet Movie Database. Glenn Miller Biography. (engelsch)

Weblinks[ännern | Bornkood ännern]

Glenn Miller. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.