Toondräger
En Toondräger is en technisch Medium to’n Spiekern vun Musik un Spraak. Vund aag gifft dat en grote Tall vun ünnerscheedliche Toondrägers, de sik vör allen in Hensicht op Spiekerkapazität, Toongööd, Material un Grött ünnerscheedt.
In de Feernsehtechnik warrt ok dat Drägersignal för den Toon as Toondräger betekent.
De Produkschoon vun Toondrägers in grote Mengde güng al Enn vun’t 19. Johrhunnert mit Wasswült los. Enn vun’t 20. Johrhunnert weern vör allen dat Toonband, de Compact Cassette un de Schallplaat begäng. Vundaag is de Compact Disc (CD) de bedüdenste Toondräger, ofschoonst de Verkoopstallen torüchgaht. As in hüütige Tiet Musik digital spiekert un afspeelt warrn kann, is antonehmen, dat in tokamen Tieten Musik mehr un mehr op Spiekermedien sekert warrt, de in de Reeknertechnik al so begäng sünd. Spiekermedien, de blots noch för Musik un annere Toonopteken bruukt warrn künnt, sünd an sik vundaag nich mehr nödig.
List vun bekannte Toondrägers
[ännern | Bornkood ännern](mit Datum vun jemehr Inföhren op’n Markt)
- Stiftwült ut Holt oder Metall (18. Johrhunnert)
- löckerte Papeerbänner as Notenrull för dat Orchestrion un annere mechaansche Musikinstrumenten (üm 1883)
- Wasswült (Wasszylinder, 1886)
- Notenrull för sülvstspelen Klaveren in Form vun löckerte Papeerstriepen för dat Pianola (üm 1895)
- Schallplaat ut Schellack (10 Inch = 25,4 cm) mit 78 UPM (1898)
- Toondraht (1898)
- dubbelsietige Schallplaat (1904)
- Notenrull för sülvstspelen Klaveren na de Norm vun de Buffalo Convention vun 1909
- Toonfilm (Lichttoon) 1922
- Toonschiev (Lichttoonorgel) 1925
- Toonband (Toonbandapparat) 1928
- Schallband (1936)
- Vinyl-Single mit Mikrorill (7 Inch = 17,8 cm, 45 UPM) (1947)
- Vinyl-Langspeelplaat mit Mikrorill (LP; 12 Inch = 30,5 cm, 33 UPM) (1948)
- Magnettoonplaat 1948[1]
- Toonfilm mit Magnettoon 1949
- Toonfolie
- Stereo-Toonband (1953) (eerst Stereo-Toondräger för Endverbrukers)
- Stereo-Langspeelplaat (1957)
- Veerspoor-Endloskassette (1960)
- Compact Cassette (1963)
- Achtspoor-Endloskassette (1966)
- Minicassette (1967), Microcassette (1969) för Dikteerapparaten
- Vinyl-Maxi-Single (12 Inch = 30,5 cm, 45 UPM) (1976)
- Bildplaat (1978)
- Compact Disc (CD; 1982)
- 10"-Vinyl-Single (10 Inch = 25,4 cm, 45 UPM) (198?)
- Digital Audio Tape (DAT; 1990)
- Digital Compact Cassette (DCC; 1992)
- Mini-Disc (MD; 1992)
- CD Recordable (CD-R; 1994)
- DVD (ca. 1997)
- Flash-Spieker (1995, Smart Media Card) (in MP3-Spelers, t. B. CompactFlash, SD-Card, Memory Stick etc.)
- Super Audio Compact Disc (SACD; 2001)
- DVD-Audio (2001)
- Blu-ray (2006)
- Music Video Interactive (MVI; 2007)
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]Borns
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ www.stoneworker.ch: Meilensteine der Kommunikation: Jahrhundert-Rückblick 1900 bis 2000 afropen an’n 21. Juli 2008