Compact Disc
En Compact Disc (van Ingelsch compact disc, körtweg CD) is en platt un rund Schief, üm dor Daten up to storen. De CD würr in de 70er dör Philips un Sony entwickelt. In de 80er start denn de Massenprodukschoon. Stoort warden köönt up een CD hüüttodaags heel ungliek Sorten van Daten, so as Texten, Musik un anner Kläng. Dat Material, wor CDs af maakt sünd is Polycarbonat-Plastik - 1,2 Millimeter (0,047 inches) dick - mit en Film van Aluminium ümrüm.
Toeerst würren slichts Musik en Kläng up CDs stoort. De CDs würrn vandesterwegen Audio-CDs nöömt. Laterhen würren CDs so maakt, dat dor Daten up stoort warrn köönt för Reekners. In Loop van de Tied güng dat Development jümmerloos förder. 1985 künnen Reekners Daten van de CDs lesen – van desterwegen heet sone CDs denn CD ROMs ( = CD read only memory). Van sowat 1990 af künnen Reekners up de CDs ok Daten schrieven – sück CDs heet denn CD recordable of körtweg CD-R, wenn een dor bloots eenmal sien Daten up schrieven kann, or CD rewritable of körtweg CD-RW, wenn een dor sien Daten en poor Mal achternanner up schrieven kann.
Dor sünd dree ungliek Grötten van CDs up de Markt. De Standardgrött is 120 mm. Dor passt denn sowat 74 – 99 Minüten Musik up, un 650–870 MB Daten. De twee anner Grötten sünd man blots Raritäten. De Mini CD is 80 mm groot, dor kann een sowat 21- 24 Minüten Musik up storen of 185-210 MB Daten. Noch lütter is de Business card Grött. Se is en Veerkant van 85 x 54 mm, wor een ümbi 6 Minuten Audiodaten of 10-65 MB anner Daten up storen kann. Dat lütt Gatt in de Midd is ümtrent 1,5 cm wied.