Tollundmann
De Tollundmann is ene Moorliek, de an’n 6. Mai 1950 in dat Bjaeldskovdalmoor teihn Kilometer westen vun Silkeborg in Däänmark opfunnen worrn is. He weer so good bewohrt, dat Viggo un Emil Højgaard, de em bi’t Törfsteken funnen hebbt, em för en Moordopper hölen un de Polizei ropen hebbt.
De Tollundmann leeg op de Siet, de Been an’n Buuk tagen. Sien Öller warrt op 40 Johren taxeert un he weer 161 Zentimer groot. He weer glatt raseert un sien Hoor afsneden. De Liek weer naakt un harr blots enen Görtel un ene Pelzkapp an.
Dör de Radiokarbonmethood hebbt de Forschers em op de Tiet vun dat 4. Johrhunnert v. Chr. taxeert. Dat is in de fröhe Iesentiet. De Pollen, de he in sienen Maag harr, hebbt verraden, dat he laat in’n Winter oder fröh in’t Vörjohr doodbleven is. Siene letzte Mohltiet weer ene Grütt ut Gasten, Liensaat, Rüük, Kamell un annere Saat. He höör to en Stamm vun Germanen un is nich vun alleen doodbleven. He harr enen Strick ut flochten Ledder üm sienen Hals. To siene Tiet hebbt se de Doden mehrsttiets ansteken un nich inkuhlt oder in’t Moor smeten. Sien Moorgraff mutt also en bestimmt rituell Bedüden hebben.
De röömsche Schriever Tacitus schrifft in siene Germania dorvun, dat de Germanen in’n Winter Minschenoppers to Ehren vun de Göttin Nerthus maakt hebbt. Mach also angahn, dat de Tollundmann so en Opper weer.
To de Tiet, as se de Moorliek funnen hebbt, kunnen se blots den Kopp so konserveren, dat he kenen Schaden nahmen hett. De Rest is indröögt. Eerst later kunnen se den Liev mit Silikon nabillen un he is wedder kumplett to sehn. Hüüt liggt de Tollundmann in dat Museum vun Silkeborg in Jüütland.
