Theodor Kocher
Emil Theodor Kocher (* 25. August 1841 in Bern; † 27. Juli 1917 ok dor) weer en Swiezer Chirurg. Kocher weer en Pattmaker vun de modern Chirurgie. He kreeg 1909 as eerst Chirurg den Nobelpries för Physiologie oder Medizin.
Leven
[ännern | Bornkood ännern]De Söhn vun Jakob Alexander Kocher, Böveringenieur vun den Kanton Bern, hett dat Gymnasium in Burgdorf besöcht un dornah sien Medizinstudium an de Universität Bern maakt, wo he 1865 dat Staatsexamen maakt hett un 1866 sien Doktertitel. In sien Studientiet is he den Swiezer Zofingervereen bitreeden.[1] Wiels en Gastsemester an de Universität Zürich hett he den Chirurgen Theodor Billroth kennen lehrt, de sien Lehrer wurr. Up en Studienreis 1865/66 nah Berlin, London un Paris hett he sien Vörbiller Rudolf Virchow, Bernhard von Langenbeck un Thomas Spencer Wells kennen lehrt. Torüch in Bern wurr Kocher 1866 för Chirurgie habiliteert un hett as Assistent bi Albert Lücke arbeit. 1869 hett he sien eegen Praxis apen maakt. En nee Methood vun dat Schullerinrenken broch Kocher internatschonale Bekanntheit. 1872 wurr he as Nahfolger vun Lücke to’n ordentlichen Perfesser för Chirurgie beropen.
Theodor Kocher weer mit Maria, boren Witschi, verheiraadt. Dat Paar harr dree Söhn, vun de de öldste, Albert, as Assistenzerfesser för Chirurgie sien Vater bi de sien Arbeit unterstütten dee. Theodor Kocher wurr up den Berner Bremgartenkarkhoff begraven. Sien Nahlaat befind sück in de Burgerbibliothek Bern.[2]
Wark
[ännern | Bornkood ännern]Theodor Kocher fung sien wetenschaplich Arbeit mit en Reeg vun Artikeln över Hämostasis bi Verdrillung vun Arterien an. As he sien chirurgische Loopbahn antreeden dee, funn jüst en Wessel tüschen de oltherbrocht septischen to de neeaardig antiseptischen Behannelsnmethoden statt, de Kocher to sien Höftupgaav meaken dee. He entwickel en Reeg vun Wundbehandlungsmethoden mit lichten Chlorlösungen un wiedere Methoden. Later entwickel he de eersten aseptischen Wundversörgen. Dör sien Arbeit as Utbiller för Militärdokters kreeg Kocher buterdem Inblick in dat Behanneln vun Scheetwunnen un hett dat to en wiederen Swoorpunkt vun sien Arbeit maakt. Ok över Knakenbröök un de Osteomyelitis hett Kocher arbeit.
Neben de Wund- un Bröökbehanneln stell de Chirurgie vun de binnere Organe en wesentlichen Deel vun sien Arbeit dor, etwa de Operatschoon bi Magen- un Darmerkrankungen. Nah hüm is dat Kocher-Manöver benannt, mit dat man den Twalffingerdarm vun Verwussungen lösen kann. Ebenso hett he en Reeg vun chirurgisch Instrumenten entwickelt, nich toletzt de nah hüm nömmt Kocher-Klemm, de ok hüüd noch in Gebruuk is.
Latere Teelen vun sien Arbeit weern dat Gehirn (besünners de Epilepsie), de männlich Geslechtsorgane un sluutend ok de Schilddrüüs, to deren Physiologie un Pathologie he kumplett nee, kontrovers diskuteert Hypothesen un Ergevnisse dorstellen dee. Disse letzte Swoorpunkt broch hüm 1909 den Nobelpries för Physiologie oder Medizin („für seine Arbeit über die Physiologie, Pathologie und Chirurgie der Schilddrüse“) in. 1876 hett he all de eerste Strumektomie dörführt.[3] De Illustrater vun sienWark „Operationslehre“ weer de Berner Maler Robert Kiener (1866–1945).
Ehrungen
[ännern | Bornkood ännern]
De Stadt Bern hett hüm in ünnerscheedlich Form ehrt. Kört nah sien Dood wurr de Inselgasse in Kochergasse umnömmt.[4] 1927 kreeg Cuno Amiet den Updrag, de Aula in dat Gymnasium Kirchenfeld mit Fünf großen Bernern uttogestalten. Dat böverste Bild wiest Theodor Kocher.[5] 1941 hett Kocher sien Söhn Albert Kocher testamentarisch de Apenlichkeit en Gelände an de Belpstraße in Bern mit de Maatgaav vermaakt, dorut en Park to gestalten. Disse Kocherpark wurr an‘ 19. September 1944 apen maakt. Dorin steiht de vun den Bildhauer Max Fueter schafft Büste vun den Naamsgeever. En anner Büste, schafft vun Karl Hänny un inweeht 1927, steiht bi den Hööftingang vun dat Inselspital.
Ok in de Stadt Biel wurr en Straat dicht bi de Bahnhoff nah Kocher nömmt.
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Edgar Bonjour, Theodor Kocher, 1950 (2. Uplaag 1981)
- Edgar Bonjour: Kocher, Theodor. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 12, Duncker & Humblot, Berlin 1980, ISBN 3-428-00193-1, S. 282 f.
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]
Emil Theodor Kocher. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.
- DNB-Katalog
- Huldrych M. F. Koelbing: Theodor Kocher in dat Historsch Lexikon vun de Swiez
- Theodor Kocher up de Sieden vun den Nobelpries
Enkeld Nahwiesen
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ Theodor Kocher: Reden gehalten in der Heiliggeistkirche in Bern. Dienstags den 31. Juli 1917 nachmittags. A. Francke Verlag, Bern 1917, S. 7.
- ↑ [http://katalog.burgerbib.ch/detail.aspx?ID=122410%7CNahlaat vun Theodor Kocher}}
- ↑ Encyclopedia Britannica online (Afropen an‘: 9. Februar 2008)
- ↑ Berchtold Weber: Historisch-topographisches Lexikon der Stadt Bern-Kochergasse, 1976, afropen an‘ 6. September 2010
- ↑ Websteed vun dat Gymnasium Kirchfeld mit Afbillen un Verkloren vun de Wandbiller, afropen an‘ 3. September 2009