Poitevin-saintongeais

Poitevin-saintongeais (Parlanjhe, Parlange) is ene gallo-romansche Spraak vun ene nich groote Tahl vun Minsche in Frankriek, meest Poitou-Charentes. De Bezirke, wo dat snackt ward sün Vendée, Deux-Sèvres, Vienne, Charente, Charente-Maritime, Gironde un Loire-Atlantique. Dat is ene vun de Regionalspraken vun Frankriek. Dat is ene vun de langues d'oïl män hett Tekens vun de Okzitansche Spraak. De Spraak is op de Grens twüschen de twee Spraken, wat ok an de Historie vun de Oortsnamen to sehn is. De langues d'oïl gungen wieder noh Söden un kreegen Tekens vun de Okzitansche Spraak.

François Rabelais schreev dat he düsse Spraak leerte. De eerste schrewen Bruuk vun düsse Spraak weer in't 13. Johrhunnert. De eerste druckte Text weer vun 1554. Traditschonell sün Dramen un Monologe för de Literatur vun't Poitevin-saintongeais de gröttste Deel. Vun't 19. Johrhunnert gaevv dat Journalistik in disse Spraak (sünners siet dat Weekblad Le Subiet vun 1901). 1973 kehm ene Standardschrievwies, de nun sik dorchsett hett. Textbispeel:

• Poitevin-saintongeais: Le poetevin-séntunjhaes ét de l'aeràie daus parlanjhes d'oéll, mé le cote l'aeràie de çhélés d'o. O fét que l'at daus marques daus deùs bords. Mé l'at étou daus marques rén qu'a li.
• Platt: Dat Poitevin-saintongeais is ut de Zone vun de langues d'oïl, män se grenzt an't Rebeet vun de okzitansche Spraak. Dat mokt dat dat Tekens vun de twee Rebeete hett. Män dat hett ook Tekens, de en egen sün.