Middelste Oosten

Disse Artikel is man blots en Stubben. Du kannst Wikipedia helpen un em verbetern.

De Middelste Oosten na de düütsche Definitschoon

De middelste Oosten oder middelste Orient es een geograafsch Begreep, de nich eendüdig es. Middelste Oosten betekent in’n düütschen Spraakrume de Länder Iran, Afghanistan, Pakistan, Indien, Nepal, Bhutan af un an ook Myanmar, wat eer to Süüdoostasien tellt, de alle twischen den Negen Oosten un den Feernen Oosten ligget. Internatschonaal beschrivt „Middelste Oosten“ meest ene Regioon, de meer oder minder den „Nege Oosten“ in’n düütschen Spraakrume liekkümmt (hoochdüütsch Naher Osten), also de Törkie, Zypern, Syrien, Libanon, Israel, Palästina un Jordanien, man ook Ägypten, Iran un dat araabsche Halveiland.

Middelste Oosten – Düütsche Spraakruum un internatschonaal

In’n düütsche Spraakrume betekent „Middelste Oosten“ de Länner twischen den Negen un Feernen Oosten. Ook dat spaansche Oriente Medio meent de Regioon.

Up Engelsch bedüd Middle East man de Regioon, de in’n düütschen Rume Nege Oosten heet. De Begreep Greater Middle East betekent heel den Kultuurruum van Noordafrika bet daal na Mauretanien un Sudan, dat araabsche Halveiland un dat iraansche Hoogland bet na Pakistan. Ook up Araabsch betekent „Middelste Oosten“ (araabsch: الشرق الأوسط asch-scharq al-awsat, DMG aš-šarqu l-ausaṭ) eer wat up Düütsch as Naher Osten versteet.

Litteratuur

• Eckart Ehlers, Abdoldjavad Falaturi, Günther Schweizer, Georg Stöber, Gerd Winkelhane (Hrsg.): Der Islamische Orient: Grundlagen zur Länderkunde eines Kulturraums. (Studien zum Islam in interkulturellen Wechselbeziehungen. Schriftenreihe der Islamischen Wissenschaftlichen Akademie zur Erforschung der Wechselbeziehung zur abendländischen Geistesgeschichte und Kultur: Islam: Raum – Geschichte – Religion, Band 1.), Köln 1990.
• Jeremy Salt: The Unmaking of the Middle East. A History of Western Disorder in Arab Lands. University of California Press, 2008, ISBN 978-0-520-26170-9.
• Karl J. Schmidt: An Atlas and Survey of South Asian History (Sources and Studies in World History). M.E. Sharpe, New York 1997, ISBN 978-1-56324-334-9.