Marron C. Fort

Vun Wikipedia

Marron Curtis Fort (* 24. Oktober 1938 in Boston; † 18. Dezember 2019 in Leer) weer en US-amerikaanschen Spraakwetenschopler.

Fort weer as Söhn vun Marron William un Alice Cabell (Deernsnaam Curtis) Fort boren un in New Hampshire opwussen. 1957 füng he dat Studeren an de Princeton-Universität an, op Germanistik, Anglistik, Niederlandistik, Skandinavistik un Mathematik un möök 1961 sienen Afsluss as Baccalaureus Artium. He güng denn an de Universität vun Pennsylvania in Villanova un studeer dor wieder. Vun dor ut keem he ok för ene Tiet an de Universität Freiburg, wo he an siene Dokterarbeit över dat Nedderdüütsche vun Vechte schreev, för de he 1965 in Villanova den Dokter kreeg. Nedderdüütsch hett he toeerst bi Franz Brägelmann in Vechte lehrt. In Villanova weer he ok vun 1964 af an bet 1969 Perfesser ahn Lehrstool. Vun 1969 bet 1985 weer he Perfesser ahn Lehrstool för Germanistik an de Universität vun New Hampshire. In disse Tiet weer he al tweemal 1976/1977 un 1982/1983 dör dat Fulbright-Programm Gastperfesser an de Universität Ollnborg.

He leev siet 1986 kumplett in Düütschland un arbeidt an de Universität Ollnborg bi de Arbeitssteed för Nedderdüütsch un Saterfreesch. He hett sik stark insett för de saterfreesche Spraak, dat se nich ünnergeiht. Aver ok dat Plattdüütsche un Hoochdüütsche leeg em an’n Harten. 1991 kreeg he ünner annern dor de Ollnborgsche Landschaftsmedallje för. In’n Harvst 2003 güng Fort in Penschoon.

Fort weer verheiraadt mit Ute Dóerte Lissy un harr twee Kinner mit ehr.

Ehrungen[ännern | Bornkood ännern]

Fort kreeg 1991 de Landschapsmedaille van de Oldenburgische Landschaft.[1] 1998 kreeg he dat Indigenat van de Oostfreesch Landschap verleeht un weer dormit „inbörger Oostdrees“.[2] An'n 13. Dezember 2004 wurr Fort Ehrenbörger van de Gemeend Saterland[3] un 2008 Ehrenliddmaat in'n Seelter Buund.[4] 2012 kreeg he för sienjohrenlang Insetten to dat Utforschen un to'n Erhollen van de Regionalspraaken den Neddersassschen Verdeenstorden an'n Band.[5] Ut den sülvigen Anlaat wurr he an'n 1. September 2015 mit dat Bundsverdeenstkrüüz ehrt.[6]

Warken[ännern | Bornkood ännern]

  • Saterfriesisches Wörterbuch mit einer grammatischen Übersicht. 1980
  • Saterfriesisches Volksleben. Ostendorp, Rhauderfehn 1985, ISBN 3-921516-42-0
  • Saterfriesische Stimmen. Ostendorp, Rhauderfehn 1990, ISBN 3-921516-48-X
  • Katalog niederdeutscher Kinderbücher. 1991
  • Nordfriesland und Saterland. Friesisch zwischen Meer und Moor. Europääsch Büro för Spraakminnerheiten, Brüssel 1996
  • Dät Näie Tästamänt un do Psoolme in ju aasterlauwersfräiske Uurtoal fon dät Seelterlound, Fräislound, Butjoarlound, Aastfräislound un do Groninger Umelounde. Oldenburg 2003, ISBN 3-8142-0692-4

Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]

  1. Träger der Landschaftmedaille. (Nich mehr online verföögbor.) Archiveert von dat Original am 29. Oktober 2013; afropen an’n 5. Februar 2014.  Info: Der Archivlink wurde automatisch eingesetzt und noch nicht geprüft. Bitte prüfe Original- und Archivlink gemäß Anleitung und entferne dann diesen Hinweis.@1@2Vorlage:Webachiv/IABot/www.oldenburgische-landschaft.de
  2. Meldung der Universität Oldenburg zur Verleihung des Indignats an Fort. Afropen an’n 5. Februar 2014.
  3. Chronik der Gemeinde Saterland 2004. (Nich mehr online verföögbor.) Archiveert von dat Original am 23. Februar 2014; afropen an’n 5. Februar 2014.  Info: Der Archivlink wurde automatisch eingesetzt und noch nicht geprüft. Bitte prüfe Original- und Archivlink gemäß Anleitung und entferne dann diesen Hinweis.@1@2Vorlage:Webachiv/IABot/www.ramsloh.de
  4. Online-Artikel der Nordwest-Zeitung zur Ehrung durch Heimatverein. Afropen an’n 5. Februar 2014.
  5. Pressemitteilung des Niedersächsischen Ministeriums für Wissenschaft und Kultur. Afropen an’n 5. Februar 2014.
  6. Bundesverdienstkreuz für Marron Fort. Afropen an’n 12. Dezember 2015.