Seepapagoyen
(wiederwiest vun Lunden)
| Seepapagoyen; Lunden | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| Systematik | ||||||||
| ||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||
| Fratercula | ||||||||
| Brisson, 1760 |
Seepapagoyen (Seepapageien) oder Lunden (Fratercula) sünd en Geslecht ut de Familie vun de Alkenvagels. Dor höört dree Aarden to, de dat hüdigendags up de Noordhalfkogel wiethen gifft. Een is utstorven. Dor hannelt sik dat um Seevagels bi, de ehr Freten sunnerlich dör Dükern na Fisch fangt. Se bröödt in grote Kolonien an steile Küsten oder up Eilannen an de Küst. Nisten doot se in Felsklöven unner Felsen oder in Höhlen in'e Eer. De Geeltopplund un de Hoornlund leevt in den nöördlichen Pazifik, man de Seepapagooy is bloß man in'n nöördlichen Atlantik un in de Noordpolarsee tohuse.
Aarden
[ännern | Bornkood ännern]- Geeltopplund (Fratercula cirrhata)
- Hoornlund (Fratercula corniculata)
- Seepapagooy (Fratercula arctica)
Kiek ok bi
[ännern | Bornkood ännern]- List vun Vagels, mit allerhand plattdüütsche Vagelnaams un Naams ut de Naberspraken
- Projekt: Deerternaams up Platt
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Anthony J. Gaston und Ian L. Jones: The Auks. Oxford University Press, Oxford 1998, ISBN 0-19-854032-9
- Urs N. Glutz von Blotzheim, K. M. Bauer: Handbuch der Vögel Mitteleuropas, Bd. 8/II, Charadriiformes (3. Teil), Schnepfen-, Möwen- und Alkenvögel, AULA-Verlag 1999, ISBN 3-923527-00-4
