Blessgoos
Blessgoos; Kollgoos | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Systematik | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||
Anser albifrons | ||||||||||||||||
(Scopoli, 1769) |
De Blessgoos oder Kollgoos, in Oostfreesland ok Kollgans, (Anser albifrons) is en Goos, de to de Echten Göse un dor to dat Geslecht vun de Feldgöse tohören deit.
Kennteken
[ännern | Bornkood ännern]Na dat Utsehn sleiht de Blessgoos bannig na de Willgoos, man se is doch en beten wat lüttjer. Upfallen deit de grote witte Bless rund um ehren Snavel to. De Snavel is nich orange, man rosa. Utwussene Blessgöse hefft unregelmatige swatte Striepen up de Bost. Düsse Aart besteiht ut fief verschedene Unneraarden. Dat sünd de „Europääsche Blessgoos“ (Anser albifrons albifrons), de „Gröönlannsche Blessgoos“ (Anser albifrons flavirostris), de „Blessgoos vun Thule“ (Anser albifrons elgasi), dorto noch „Anser albifrons frontalis“ un „Anser albifrons gambelli“.
De Blessgoos ehr Ropen klingt up Afstand en beten, as dat bekannte Gack-gack-Ropen vun de Buerngoos (un de Graugoos), man doch wat höger, nich so ruug un mit mehr Musik, en beten, as en Klarinett.
Benehmen
[ännern | Bornkood ännern]De Blessgoos kehrt in jedeen Winter torüch na desülvige Stäe. Se brott in Gröönland un in Russland sien Norden. In de Maanden November bit Määrt blifft de Vagel in grote Tahl in de Nedderlannen un Belgien, sunnerlich in Freesland, bi de groten Ströme, in Zeeland un Westflannern. Blessgöse kaamt faken vor in Guppen tohopen mit Graugöse, Gröönlandgöse un Reitgöse. As all Göse is de Blessgoos en lebennigen Vagel. In Gruppen vun de Vagels, de up Wischen un Weiden Gras freten doot, kann een sehn, dat twuschen de enkelten Göse jummers wat los is.
Wo se leven deit
[ännern | Bornkood ännern]De „Europääsche Blessgoos“ (Anser albifrons albifrons) is tohuse in dat nöördliche Russland, de „Gröönlannsche Blessgoos“ (Anser albifrons flavirostris) brott up dat westliche Gröönland, de „Blessgoos vun Thule“ (Anser albifrons elgasi) in dat süüdliche Alaska, „Anser albifrons frontalis“ ok in Alaska un „Anser albifrons gambelli“ in Alaska un Deele vun Kanada. In Middeleuropa sünd de Blessgöse to’n mit Afstand gröttsten Deel man bloß as Wintergäste. De eersten kaamt an’t Enn vun September an. Torüchflegen doot se vun Februar af an bit Määrt. De Populatschoon hett sik vun sien histoorsch Deep na den Tweeten Weltkrieg düütlich vermünnert un warrt hüdigendags up 1-1,2 Mio. Göse taxeert. De Bestand deit avers in’n Momang nich wieter wassen.
Vorkamen in de Nedderlannen un Flannern
[ännern | Bornkood ännern]Vun de 1980er Johre af an brott en lütje Grupp vun Blessgöse unner annern in de nedderlannsche Provinz Freesland un in de Gemarken vun de groten Ströme. Um 1997 rüm is de ehre Tahl up um un bi 125 Poor taxeert wurrn.[1] Um un bi vun 1900 af an blievt Blessgöse vun de Unneraart A. a. albifrons as tahlrieke Wintergäste in de Nedderlannen un umto. De meisten kaamt dor in’n Loop vun den Novembermaand an. Tellt wurrn sünd se toeerst in de 1960er Johre. Twuschen 1960 un 1995 is de Tahl vun Kollgöse, de over Winter kaamt vun 50.000 up 470.000 kladdert (In’n Döörsnitt in elk Johr 6,6% mehr). De Tahl Wintergäste kladdert jummers noch, man hüdigendags sünd dat in’t Johr keen 5 % mehr.[2] In de Polders an Westflannern siene Oostküst is de Tahl vun Blessgöse, de dor over Winter blievt, mit taxeerte 25.000 Stück vun 1996 bi 2006 liek bleven. [3]
. Bi de IUCN weert Blessgöse unner den Status „keen grote Sorgen“ upföhrt.
Belege
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ Bijlsma, R.G., F. Hustings & C.J. Camphuysen, 2001. Avifauna van Nederland 2. ISBN 90-74345-21-2
- ↑ SOVON Verspreiding en aantalsontwikkeling van de kolgans in Nederland
- ↑ Mergus jg 6 (27):3-11