Kenny Barron
Kenny Barron (* 9. Juni 1943 in Philadelphia, Pennsylvania) is en US-amerikaansch Jazz-Pianist un Komponist.
Sien professionell Karriere fung 1957 in de Band vun Mel Melvin an, in de ok sien Bröer Bill speel. Nahdem he 1959 nah New York umtrucken weer, speel he eerst mit Philly Joe Jones, denn mit Yusef Lateef, James Moody un Lee Morgan. Lateef harr – as Barron sülvst seggt – en grooten Infloot up sien Improvisationswies. 1961 wurr he vun Lou Donaldson engageert, um twee Johr later to Dizzy Gillespies Quintett to wesseln, wo he Nahfolger vun Lalo Schifrin wurr. Nah en Europa-Tournee wessel he to Freddie Hubbard un speel dornah ünner annern mit Jimmy Owens, Joe Henderson, Esther Marrow, Milt Jackson, Stanley Turrentine un Stan Getz. 1970 steeg Barron weer bi Yusef Lateef in. 1973 entstunn dat Album Sunset to Dawn för Muse Records. 1981 hett he de Grupp Sphere grünnd mit Charlie Rouse (later ersett för Gary Bartz).
Barron weer mehrfak för den Grammy nomineert, ünner annern för People Time (mit Stan Getz), Sambao, Night and the City (mit Charlie Haden), Wanton Spirit (mit Charlie Haden un Roy Haynes) un Spirit Song. He kreeg all veer mal in Folg de Utteknung as Best Pianist vun de Jazz Journalists Association.
1973 bit 2000 hett Kenny Barron an de Rutgers University ünnerricht, wo he ok up Jeanie Bryson drapen is. Sien Bröer weer de Tenorsaxophonist Bill Barron (1927–1989).
Sien Kompositionen wurrn vun völ Musikers interpreteert; de Saxophonist Harvey Wainapel hett sogor en ganz Album mit Barron-Titeln upnommen („Ambrosia“).
De swingend, in’ perkussiv as bunnen Phraseeren gliekermaaten verseert Allroundpianist wurrd vun völ Solisten, vör allen vun Singerinnen, as ideal Begleiter schätzt [1]. Bi völ Upnahmen as Sideman is he de entscheedend drievend Kraft. He improviseert afwesselnsriek un infallsriek. Lediglich bi sien Upnahmen as Leader hett he sück as Begleiter vun sück sülvst noch nich richtig opdeckt un kann sien Soloarbeit nich gliekermaaten ünnerstütten. He halt sück dorum faken Gastsolisten, as Eddie Henderson.
2010 kreeg he de NEA Jazz Masters Fellowship.
In’ Interview hett he vertellt, dat he mit tonehmend Öller mehr experimenteeren deiht un musikalisch mehr wagen deiht.
Diskographisch Henwiesen
[ännern | Bornkood ännern]- Sunset to Town(Muse, 1973) mit Warren Smith, Bob Cranshaw, Freddie Waits
- Green Chimneys (Criss Cross, 1983) mit Buster Williams, Ben Riley
- Scratch (Enja, 1985) mit Dave Holland, Daniel Humair
- Rhythm-A-Ning (Candid, 1989) mit Walter Booker, Jimmy Cobb
- The Artistry of Kenny Barron (Wave, 1990) mit Peter Ind, Mark Taylor
- People Time (Emarcy, 1991) mit Stan Getz
- Other Places (Verve, 1993) mit Bobby Hutcherson, Rufus Reid, Victor Lewis, Mino Cinelu
- But Beautiful (Steeplechase, 2000) Duo mit Joe Locke
Enkeld Nahwiesen
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ Kunzler Jazzlexikon