John Maynard Keynes

Vun Wikipedia
John Maynard Keynes
Keynes in’n Jare 1933
Personen-Informatschoonen
Boortsdag 5.Juni 1883
Boortsstell Cambridge
Doodsdag 21. April 1946
Doodsstell Tilton bi Firle, East Sussex
Natschoonalität Britsch
Kunnig för Keynesianismus (Weerdschopsmodell)
Arbeid Ökonoom

Mathematiker
Politker


John Maynard Keynes, 1. Baron Keynes,[1] (Uutsprake:[keɪnz]; * 5. Juni 1883 in Cambridge; † 21. April 1946 in Tilton bi Firle, East Sussex) was een britschen Weerdschopswetenschopper, Mathematiker un Politker. Siene Ideen wandeln de Volksweerdschopsleer van Grund up un nemen dar Inflood up woans Staten weltwied Weerdschops- un Finanspoltik ümsetten. He geld darümme för enen mang den wichtigsten Weerdschopwetenschoppers in’n 20. Jaarhunderd un as de „Vadder van de Makroökonomie“.[2] Siene Schrivten sind de Grundlage för den Stroom binnen de Weerdschopswetenschop, de na enne „Keynesianismus“ heet un ook vandage noch groten Inflood up de weerschopswetenschopliken Theorien över Makrökonomie nimt.[3]

Tiedens de Grote Depresschoon in den 1930-er Jaren brochte Keynes ene Revolutschoon in’n Gang, de heel dat Denken över de Weerdschop na ene niege Richte stüürd het. He froog na de Achtergrünne van den Ideen uut de neoklassische Theorie, de dat Denken över de Weerdschop betto bestimmt hadden, un twievel an dat, wat achter Ideen stickt. De neoklassische Theorie see, dat de friege kapitalistsche Markt up korte oder ook middellange Tied, alleen un sunder dat de Staat in de Weerdschop ingript, noog Arbeed för de velen Arbeedbslosen in de Tied schapen könne, wenn de Arbeders man sik daarna richt, wat de Markt as Loon för de Arbeed beden kann. Kenyes see man, dat de Nafrage in heel de Weerdschop in enen Staat bestimmt wat in de Weerdschop passert un wo stark oder swack se is. Ene lange Tied, in de dat nich noog Nafrage in Weerdschop givt un so Weerdschop swack blivt, kann lange Tieden med velen Arbeedlosen upkomen maken.[4] Keynes make sik för Finans- un Weerdschopspolitik stark, de versöchtne de Effekte van Rezesschonen un Depresschonen aftowenden un to verswäcken. Siene Ideen brochte he in allen Details 1936 in den Wärk The General Theory of Employment, Interest and Money (plattdüütsch „De allgemene Theorie van Arbeed, Tinsen un Geld“) ruut. Al in den laten 1930-er Jaren hadden vele mang den groten Staten in Westeuropa de Ideen, de Keynes anraden hadde, övernommen. Un meest alle kapitalistschen Staten hadden Keynes Ideen ümmesett, as he 1946 dood bleven was.

Keynes sien Inflood nam in den 1970-er Jaren af, as de Weerdschop in velen Staten in Westeuropa un Noordamerika still stund un hoge Inflatschoon, dat Geld den Weerd verlesen make.[5] Milton Friedman un andere Weerschopswetenscchoppers kristseren Keynes siene Ideen in de Tied stark.[6] Friedmann see to’n Bispeel, dat een Staat med siene Finanzpolitk gaar nich up de Weerdschop inwärken kann.[7][8] De Nee-Keynesianismus in den 1980 Jaren brochte Keynes siene Ideen up den niegsten Stand. Man eerst de Finanzkrise 2007–2008 brochte vele Ideen van Keynes wedder vörtüüg, un hebbet sieddem wedder up de Poltik de Finanz- un Weerdschopspolitik in velen Staten Inflood nomen. Vandaag sind de Ideen van Keynes wedder weltwied de Kunsens in de Weerdschopswetenschoppen in use Tied.[9][10]

Schrivten[ännern | Bornkood ännern]

Böker[ännern | Bornkood ännern]

  • 1913 Indian Currency and Finance
  • 1919 The Economic Consequences of the Peace
  • 1921 A Treatise on Probability
  • 1922 Revision of the Treaty
  • 1923 A Tract on Monetary Reform
  • 1926 The End of Laissez-Faire
  • 1930 A Treatise on Money
  • 1931 Essays in Persuasion
  • 1933 Essays in Biography
  • 1936 The General Theory of Employment, Interest and Money
  • 1940 How to Pay for the War: A radical plan for the Chancellor of the Exchequer
  • 1949 Two Memoirs. Heruutgèven van David Garnett.

Artikles un Pamphlete[ännern | Bornkood ännern]

(unvollständige Liste)

  • 1915 The Economics of War in Germany (The Economic Journal)
  • 1922 Inflation as a Method of Taxation (Manchester Guardian Commercial Reconstruction Supplement)
  • 1925 Am I a Liberal? (Nation & Athenaeum)
  • 1926 Laissez-Faire and Communism (New Republic)
  • 1929 Can Lloyd George Do It? (Nation and Athenaeum)
  • 1930 Economic Possibilities for our Grandchildren (Nation and Athenaeum)
  • 1930 The Great Slump of 1930 (Nation and Athenæum)
  • 1931 The End of the Gold Standard (Sunday Express)
  • 1933 The Means to Prosperity (Macmillan and Co.)
  • 1933 An Open Letter to President Roosevelt (Nie Jork Times)
  • 1937 The General Theory of Employment (The Quarterly Journal of Economics)

Litteratuur[ännern | Bornkood ännern]

Biografien

  • Reinhard Blomert: John Maynard Keynes. Rowohlts Monographien, Reinbeek 2007, ISBN 978-3-499-50451-8 (korte Överblick).
  • Jürgen Kromphardt: Die größten Ökonomen – John Maynard Keynes. UTB-Lucius, Mönken 2013, ISBN 978-3-8252-3794-3.
  • Donald Moggridge: Maynard Keynes. An Economist’s Biography. Routledge, London 1992, 827 Seiten.
  • Robert Skidelsky: John Maynard Keynes. 3 Bände (Standardwärk).
  • Zachary D. Carter: The Price of Peace: Money, Democracy, and the Life of John Maynard Keynes. Penguin Random House, Nie Jork 2020.

Inföörböker in siene Theorie œver Tisnen un Geld

Kritik

Nettverwiese[ännern | Bornkood ännern]

John Maynard Keynes. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.
Op Wikiquote gifft dat Zitaten to, över oder vun „John Maynard Keynes“ (hoochdüütsch).
Bi’n Wikiborn gifft dat Originalschriften över dat Thema oder vun den Schriever: John Maynard Keynes.

Nawiese[ännern | Bornkood ännern]

  1. Alec Cairncross: Keynes, John Maynard, Baron Keynes. In: Oxford Dictionary of National Biography. doi:10.1093/ref:odnb/34310 (oxforddnb.com [afropen an’n 2. Februar 2024]).
  2. Martin Wolf: Keynes offers us the best way to think about the financial crisis. In: Financial Times. 23. Dezember 2008.
    John Slomann: How to kick-start a faltering economy the Keynes way. In: BBC. 22. Oktober 2008, archiveert von dat Original am 21. April 2009; afropen an’n 2. Februar 2024 (engelsch).
    Steven Mark Cohn: Reintroducing Macroeconomics: A Critical Approach. Taylor & Francis, 2015, ISBN 978-1-317-46120-3, S. 111 (englisch).
    Economic Professors' Favorite Economic Thinkers, Journals, and Blogs. In: Econ Journal Watch. 8, Nr. 2, May 2011, S. 126–46.
  3. Skidelsky, Robert, 1939-: Keynes : the return of the master. 1st ed. PublicAffairs, New York 2010, ISBN 978-1-61039-003-3.
  4. John Maynard Keynes: The General Theory of Employment, Interest, and Money. (archive.org [PDF]).
  5. Krugman, Paul R.,: Peddling prosperity : economic sense and nonsense in the age of diminished expectations. New York, ISBN 0-393-03602-2, S. 43.
  6. Milton Friedman: The Role of Monetary Policy. In: The American Economic Review. Band 58, Nr. 1, 1968 S. 1–17.
  7. Robert L. Hetzel: The Contributions of Milton Friedman to Economics. ID 2186647. Social Science Research Network, Rochester, NY 2007 (ssrn.com [afropen an’n 10. Januar 2021]).
  8. Friedman Milton, D. Bordo Michael: The Optimum Quantity of Money. In: The Optimum Quantity of Money. 1. Auflage. Routledge, 2017, ISBN 978-1-315-13360-7, S. 1–50, doi:10.4324/97813151336071 (taylorfrancis.com [afropen an’n 10. Januar 2021]).
  9. Valerie A. Ramey: Ten Years After the Financial Crisis: What Have We Learned from the Renaissance in Fiscal Research? In: The Journal of Economic Perspectives. Band 33, Nr. 2, 2019, ISSN 0895-3309, S. 89–114.
  10. Jordi Galí: The State of New Keynesian Economics: A Partial Assessment. In: Journal of Economic Perspectives. Band 32, Nr. 3, 1. August 2018, ISSN 0895-3309, S. 87–112, doi:10.1257/jep.32.3.87 (crei.cat [PDF; afropen an’n 19. August 2022]).