Zum Inhalt springen

Jean Baptiste Alphonse Dechauffour de Boisduval

Vun Wikipedia
Jean-Baptiste Alphonse Dechauffour de Boisduval, 1874.

Jean Baptiste Alphonse Dechauffour de Boisduval (* 17. Juni 1799 in Ticheville; † 30. Dezember 1879 ok dor) weer en franzöösch Insektenforscher, Lepidopteroloog, Botaniker un Dokter. Sien offiziell botanisch Autorenkürzel luut „BOISD.“.

1828 kreeg Boisduval sien Doktertitel in Medizin. He hett völ nee Oorten vun Insekten beschreeven. As een vun de herutragen Bottervagelforscher vun Frankriek weer he ok Mitbegrünner vun de Société entomologique de France. An’ Anfang vun sien Loopbahn hett he sück ok mit Coleoptera befaat un hett mit Lacordaire un Latreille tosommenarbeit. He weer Kurator vun de Pierre François Marie Auguste Dejean-Sammlung in Paris un hett völ nee Oorten vun Käfern un Bottervagels beschreeven, de vun de Expeditschonen vun de Forschensscheep „Astrolabe“ vun Jean-François de Galaup, Baron de La Pérouse un de „Coquille“ vun Louis Isidore Duperrey sammelt wurrn weern.

Sammlungsmaterial

[ännern | Bornkood ännern]

Dat beschreeven Material bleev aber gröttstendeels nich in Paris. So sünd de vun Boisduval beschreeven Elateridae hüüd in dat Natural History Museum in London un de Typen vun de Curculionidae in dat Naturhistorsch Museum in Brüssel. De Bottervagels wurrn an Charles Oberthür (1845–1924) verköfft. De Sphingidae sünd hüüd in dat Carnegie Museum of Natural History in Pittsburgh, Pennsylvania.

Wetenschaplich Warken

[ännern | Bornkood ännern]

Boisduval hett, to’n Deel in Tosommenarbeit mit anner Forschers, wiet över 30 bedüüdend wetenschaplich Warken herutgeven.

Wenig bekannt is, dat sück sien eerste Arbeiten mit Planten befaaten deen. 1827 bit 1828 keemen de dree Bände Manuel complet de botanique bi Roret in Paris herut.

1829 folg dat Wark „Europaeorum lepidopterorum index methodicus (tableau méthodique des lépidoptères d’Europe). La même année, il commence la publication de l’Iconographie et histoire naturelle des coléoptères d'Europe“.

Tosommen mit John Eatton Le Conte schreev he 1829 bit 1837 in Paris dat Wark Histoire général et iconographie des lepidoptérès et des chenilles de l’Amerique septentrionale (in Englisch General history and illustrations of the Lepidoptera and caterpillars of Northern America). Dat Gesamtwark weer nich vör 1837 fardigstellt.

De eerst Arbeiten hemm sück ok mit Käfern befaat, de he tosommen Pierre François Marie Auguste Dejean in de Iconographie et histoire naturelle des Coléoptères d'Europe rutbrocht hett. Dat Wark keem 1832 bit 1837 in Brüssel in mehreren Lieferungen herut.

En Klassiker wurr de Band över de Insekten, de vun de Forschensexpeditschoon mit de „Astrolabe“ sammelt wurrn (Jules Dumont d'Urville (Hrsg.) Voyage de l'Astrolabe. 'Faune entomologique de l'Océanie par le Dr Boisduval. Tome 1: Lepidoptères (1832); Tome 2 Coléoptères, Hémiptères, Orthoptères Névroptères, Hyménoptères et Diptères (1835)). Tosommen mit Adolphe de Graslin un Jules Pièrre Rambur publizeer he 1832 de „Collection iconographique et historique des chenilles d’Europe“, en wichtige Arbeit över de Schildlüüs. Ut de up Disteln un Fiegenkakteen (Opuntien) leven Cochenilleschildluus (Dactylopius coccus Costa oder Coccus cacti Linnaeus) wurr (neben anner Oorten) dormals de root Farvstoff Karmesin wunnen. De Schildluustucht weer in eenig Deelen vun Europa en wichtig Wertschaptstwieg.

De „Icônes historique des lépidoptères nouveaux ou peu connus. Collection… des papillons d'Europe nouvellement découverts… “ keemen van 1832 bit 1834 bi Roret in Paris herut.

För de Bottvervagelforschung dat seker wichtigst Wark weer dat (tosammen mit Guenée publizeert) Histoire Naturelle Des Insectes, dat van 1852 bit 1874 in mehreren Leeferungen rutkeem.

Aber ok de praktische Verwertung vun sien wetenschaplich Ergevnisse vun sien entomologisch Forschungen för den Gordenbau hemm hüm interessert. 1867 broch he dat Wark „Essai sur l’entomologie horticole, comprenant l'histoire des insectes nuisibles à l’horticulture avec l’indication des moyens propres à les éloigner ou à les détruire et l’histoire des insectes et autres animaux utiles aux cultures.“ herut, dat in de de Librairie d'Horticulture vun den E. Donnaud in Paris rutkeem.

As en vun de führen Bottervagelforscher vun de eerst Hälft vun dat 19. Johrhunnert wurr he vun völ lateren Kollegen dör dat Benennen vun Schmetterlingsoorten ehrt. Koçak & Koçak (2008) listen 20 Patronyme up, de sück hööftsächlich up verscheeden Gruppen vun de Dagbottervagels verdeelen.[1].

Enkeld Nahwiesen

[ännern | Bornkood ännern]
  1. Muhabbet Kemal Koçak und Ahmet Omer Koçak: First attempt for a list of the patronyms in the Lepidopterology based upon the Info-System of the Cesa. Center of Entomological Studies Ankara, Priamus Supplement, 12: 1-89, 2008 Online bi archive.org
  • Jean Lhoste: Les Entomologistes français. 1750-1950. 351 S. INRA Éditions 1987
  • Anonymous: Obituary. Boisduval. Entomologist's Monthly Magazine 16" 235–236 1880.
  • Anonymous: Obituary. Boisduval. Entomologist, 13: 119 1880.