Jan Dreckvagel
| Jan Dreckvagel; Struntjäger; Lüttjen Jager | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| Systematik | ||||||||
| ||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||
| Stercorarius parasiticus | ||||||||
| (Linnaeus, 1758) |
De Jan Dreckvagel oder Jan Dreckvögel, ok Kleinen oder Lüttjen Jager un Struntjäger (Stercorarius parasiticus), is en Seevagel ut de Familie vun de Schietjagers (Stercorariidae). Leven deit he rund um den Noordpol umto. Düsse Aart is mank de Schietjagers, de Aart, de in de Tieden vun’n Vageltreck an’n fökensten in Middeleuropa an’e Küsten to sehn is.[1]
Kennteken
[ännern | Bornkood ännern]Over’t Lief is de Jan Dreckvagel 44 bit 55 cm lang, ohn de Steertfeddern, de dor in’n Sommer noch 7 bit 10 cm over rutstahn doot. De Snavel is an’n Grund wat blau un an’e Spitzen swatt.
Wo he vorkamen un wie he leven deit
[ännern | Bornkood ännern]Bröden deit Jan Dreckvagel in Eurasien un Noordamerika sien Norden. In Europa brott he nargens so wiet in’n Süden, as man in Schottland. De Nester liggt in en Kuhlen in’e dröge Tundra oder up’n Bargruggen, man ok up Eilannen. Towielen bruukt he Nester, de vun Möwen verlaten wurrn sünd. Dat Seken leggt veer Eier un verdeffendeert jem mit all Kraft. Ok Minschen grippt se dor nödigenfalls bi an. Flegen deit he liek as Falken mit langsame Phasen, wo he in glieden deit, de denn unnerbraken weert, wenn se in’n Nu daalscheten doot un wedder hoochstiegt. Dor jaagt Jan Dreckvagels Lemminge bi oder annere Gnaagdeerter, de in de Gemarken leevt, wo se bröden doot. Faken riet se ok de Büte an sik, de Möwen oder Kieren maakt harrn.
Kiek ok bi
[ännern | Bornkood ännern]- List vun Vagels, mit allerhand plattdüütsche Vagelnaams un Naams ut de Naberspraken
- Projekt: Deerternaams up Platt
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Hans-Günther Bauer, Einhard Bezzel und Wolfgang Fiedler (Rutg.): Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas: Alles über Biologie, Gefährdung und Schutz. Band 1: Nonpasseriformes – Nichtsperlingsvögel, Aula-Verlag Wiebelsheim, Wiesbaden 2005, ISBN 3-89104-647-2
Belege
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ Bauer et al., S. 551
