Franjenpoten
| Franjenpoten | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Systematik | ||||||||||
| ||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||
| Phalaropus | ||||||||||
| Brisson, 1760 |
De Franjenpoten (Phalaropus) sünd en Geslecht mank de Snippenvagels (Scolopacidae). Tohuse sünd se in de Arktis. Ehren Naam hefft se vun de „Franjen“ (Lappen) an de Töhn vun her. Dor höört twee Aarden to, dat sünd dat Odinshöhnken un dat Thorshöhnken. Hen un wenn sünd de beiden up’n Treck an de düütsche Noordseeküst to sehn. In’t Binnenland sünd se man roor.
Gegen annere Aarden vun Vagels over hefft Heken un Seken ehre Rullen tuuscht. De Seken ehre Feddern sünd bunter, as bi de Heken. Se verdeffendeert ok dat Revier un balzt. De Heken treckt de Jungen up.
Kiek ok bi
[ännern | Bornkood ännern]- List vun Vagels, mit allerhand plattdüütsche Vagelnaams un Naams ut de Naberspraken
- Projekt: Deerternaams up Platt
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Stanley Cramp (Rutg.): The complete birds of the western palearctic on CD-ROM. Oxford University Press, Oxford 1998, ISBN 0-19-268579-1 (3 CD-ROMs und 1 Begleitheft)
- Bernhard Grzimek (Rutg.): Grzimeks Tierleben Band 8. Die Vögel 2. dtv, München 1980, ISBN 3-423-03205-7
- Otto Höhn: Die Wassertreter (Phalaropodidae). Westarp, Hohenwarsleben 2003, ISBN 3-89432-753-7 (Die neue Brehm-Bücherei 349)
- Josep del Hoyo u. a. (Rutg.): Handbook of the Birds of the World, Band 3. Hoatzin to Auks. Lynx Edicions, Barcelona 1996, ISBN 84-87334-20-2
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]
Franjenpoten (Phalaropus). Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.