Flagg vun Sleswig-Holsteen

De Flagg vun Sleswig-Holsteen is en längsstriept blauwittroot Trikolore. Se wurrd mindst siet dat 19. Johrhunnert as natschonales Symbol bruukt, kreeg aber eerst mit dat Gesetz über die Hoheitszeichen des Landes Schleswig-Holstein van 18. Januar 1957 offiziellen Charakter.

Herkunft

De Flagg sall de Verbunnenheit vun de beid Landsdeelen Sleswig un Holsteen utdrücken. Dat Wappen vun dat Hartogdom Sleswig weern twee blau Löwen up geelen Grunde, wiels dat Hartogdom Holsteen dat sülvern Holsteener Nesselblatt up rooden Grund in dat Wappen droog. In de nee/olt un so Flagg wurrd dat sleswigsch Blau mit de holsteensch Farven Witt un Root verbunnen. De tweet sleswigsch Farv Geel wurr nich upnommen, wiel de sleswig-holsteensch Bewegen vun dat 19. Johrhunnert en Trikolore nah franzöösch Vörbild mit blots dree Farven anstreven dee. Ut de Fröhtiet vun de Flagg/Fahn sünd aber ok veerfarvigVarianten (blau-gold-root-witt) överleefert.

De fröhesten Överleefern vun de Farvkombinatschoon blau-witt-root stammen vun so nömmt Couleur-Biller vun dat Kieler Studentencorps "Slesvico-Holsatia" (hüüd "Holsatia") van 1829. Dormals harrn de Farven aber blots landsmannschaplich-regionaal Bedüüden un gullen noch nich as Oppositschonsfarven to den däänschen Dannebrog. In de 1830er Johren, as de Hartogdömer Sleswig un Holsteen to de däänsch Gesamtmonarkie hörrn deen, keem de Flagg as Symbol vun de düütsch Unafhängigkeitsbewegen up. Die nipp un nau Ümstännen vun sien Entstahn sünd nich bekannt. Dat Sleswiger Sängerfest an' 24. Juli 1844, bi de de Landshymne, dat Sleswig-Holsteen-Leed präsentiert wurr, wurrd af un to as Born nömmt. De Fruen vun de anwesen Singer hemm dorna de Flagg erstellt, de sück denn in dat ganze Land verbreeden dee. In dat Klima vun dat liberal-natschonale Upwaken vun de Revolutschoon van 1848 wurr de Trikolore gau populär.

An' 31. Juli 1845 wurr de Flagg vun de däänsch Regeeren wegen hör apensichtlich antidäänsch Charakter verboden. Wiels de Sleswig-Holsteensch Erheven führ de Sleswig-Holsteensch Armee neben swaart-root-golden Farven ok de blau-witt-root Fahn; offizielle Truppenfahnen geev dat nich. Hannelsscheep vun Sleswig-Holsteen hemm ebenfalls de blau-witt-root Flagg führt, wiels de Scheep vun de lütt sleswig-holsteensch Marine as Deel vun de düütsch Rieksflotte de swaart-root-golden Kriegsflagge mit den düppelköppigen Adler in dat bövere Lieck führ. Insbesünnere nah dat Enn vun de Sleswig-Holsteensch Erheven (1848-1851) weern de Farven denn mit de Rückkehr vun de däänsch Behörden weer verboden. Mit den Inmarsch vun preußisch un öösterrieksch Truppen in' Winter 1863 wurrn de sleswig-holsteensch Flaggen weer ruthalt.

Wiels de Verbotstiet tüschen 1845 un 1848 wurr af un to de Gottorfer Seeflagg van 1696 as Ersatzteeken biz natschonalen Festen wiest. Dorbi hannelt sück dat um en 1696 för de Scheep vun dat Hartogdom Sleswig-Holsteen-Gottorf bestimmt root Spitzflagg mit sülvern Nesselblatt un dat Sleswiger Wappen as ok en Hartogskroon in de Midden. As rechteckige Flagg – un faken ahn Kroon - weer disse Flagg ok 1848-1851 provisorische Ersatz-Hannelsflagg vun Sleswig-Holsteen, wiel de blau-witt-root Trikolore as ok de düütsch swaart-root-golden Farven vun de seefohren Natschonen nich anerkannt wurrn weern.

Dat Königriek Preußen, dat Sleswig-Holsteen 1867 dorto wunn, nehm de nah 1851 wiederhen beleevte blau-witt-root Flagg offiziell nich up, ofschosn se as regionales Symbol ok in de Tiet as preußische Provinz nie ganz in Vergeetenheit keem. Ok in de Tiet vun den Natschonalsozialismus wurrn de Farven nich faken bruukt, wiel natschonalsozialistische Diktatur regionale Identitätsstiften togunsten vun en "grootdüütsch" Gesinnung mit all Middeln ünnerbinnen wull. De blau-witt-root Farben wurrn dorum eerst 1949 - tonächst inoffiziell - as Flagg vun dat Bundsland Sleswig-Holsteen annommen. Dat Gesett över de Hoheitsteeken vun dat Land Sleswig-Holsteen van' 18. Januar 1957 hett denn den offiziellen Status vun de Flagg bestätigt.

Gebruuk

De eenfack Trikolore wurrd vun de Gemeenden, aber ok vun de Bevölkerung bruukt. Bit up Noordfreesland, wo de freeschen Farven beleevt sünd, is de sleswig-holsteensch Flagg överall in dat Land to'n Deel stark verbreedt. In Lübeck un Dithmarschen gifft dat dorneben noch eegen Flaggentraditschonen. Völ in de däänsch Minnerheit lehnen de Flagg ut historsch Grünnen bit hüüd af; bit vör kört Tiet wurr se in konservativen Krinken vun de Minnerheit noch as "oprørsfane" - "Upruhrfahn" - in Anlehnen an de Erheeven van 1848 betekent.

De Landsbehörden hissen dorgegen de Deenstflagg. Se drocht dat Landswappen in de Midden. Dat is begäng, dat de Deenstflagg neben de Flagg vun Düütschland un de Europaflagg uptrucken wurrd. Fohrtüüch vun de (Lands-)Waterschuulpolizei führen de Deenstflagg ok as Gösch an' Bug ebenso de Scheep un Bööt vun dat IFM-GEOMAR-Institut Kiel.

Sonstiges

Nah de Weddervereenigung hett dat Nahberland Mekelnborg-Vörpommer en bannig ähnliche (blau-witt-geel-witt-root) Flagg wählt.

De Flagg vun de Bundsrepubliek Jugoslawien hett bi en anner Siedenverhältnis de glieker Farvebn bruukt (kiek ok Panslaawsch Farven). Ebenfalls sünd de Flaggen vun de Nedderlannen un vun Luxemburg bannig ähnlich, blots is de Riegenfolg vun de Farven anners rüm.

De faken herstellt Tosommenhang tüschen de Flagg vun Sleswig-Holsteen un de beropen franzöösch Trikolore besteiht blots bannig wiet. De Gebruuk bi de glieker Farven is tofällig, wiel de franzöösch Trikolore de Pariser Stadtfarven Blau-Root un dat Witt vun dat bourboonsch Königshuus togrunnen liggen, de Sleswig-Holsteen Flagg aber dree vun de veer Farven bzw. Metalle vun de Hartogdömer Sleswig un Holsteen. De franzöösch Trikolore entstunn Enn' 18. Johrhunnert un dormit etwa 3 Johrteihnten vör de Flagg vun Sleswig-Holsteen. De eenzig Gemeensamkeit is, dat beid Flaggen "Trikoloren" - also dreefarvig Flaggen - sünd.

Literatur

Jan Schlürmann: Dreifarb, Löwen, Nesselblatt – Schleswig-Holsteinische Flaggen vom Mittelalter bis in die Gegenwart. In: Schleswig-Holstein, 2005, H. 10, S. 1–3, ISSN 0937-7247.
Jan Schlürmann: Zwischen Dreifarb’ und Dannebrog. Hoheitliche und nationale Symbolik als Spiegel schleswig-holsteinischer Identitäten vom 19. bis zum 21. Jahrhundert. In: Fouquet, Hansen, Jahnke, Schlürmann (Hrsg.): Von Menschen, Ländern, Meeren. Festschrift für Thomas Riis zum 65. Geburtstag. Der Andere Verlag, Tönning 2006, S. 69–90.

Weblenken