Eckerbullen
| Eckerbullen, Eckelbullen | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||||||
| Lucanidae | ||||||||||||||||||||
| Latreille, 1804 |
Bi de Eckerbullen (Lucanidae) hannelt sik dat um en Familie mank de Kävers (Coleoptera). Se weert to de Böverfamilie Scarabaeoidea torekent. De Familie kummt up de ganze Welt vör. Dor höört bi 1.300 Aarden to, de sik in bi 110 Geslechter updelen laat.[1]Bi veel Aarden verscheelt sik Heken un Seken bannig. Gegen de Seken over hefft de Heken bi düsse Aarden dannige Mandibeln mit allerhand Tacken doran. In Europa sünd bither to 14 Aarden ut 6 Geslechter funnen wurrn. In Middeleuropa finnt sik 7 Aarden, dormank de bekannte Eckerbull (Lucanus Cervus). Eckerbullen kann vundeswegen ok nich bloß de Familie Lucanidae menen, man ok de Mehrtahl vun Kävers ut de Aart Lucanus Cervus.
Kennteken
[ännern | Bornkood ännern]De Kävers sünd 8 bit hen to 90 Millimeters lang. De Mundwarktüge reckt na vörn hen, de Kopp is nich afknickt na unnen hen. De Mandibel verscheelt sik vun’e Grötten her bi Heken un Seken.
Wie se leven doot
[ännern | Bornkood ännern]Normolerwiese leevt de Kävers an Holtrottels oder an Doodholt in Nadel- un in Loofwoold. De Budden sünd in Doodholt to finnen, ok tohopen mit de adulten Deerter. Bloß de Budden ut dat Geslecht Colophon leevt in’e Eer un freet Humus un Wuddeln. Bi allerhand Aarden dreegt de Imagines keen Flunken un freet wohrschienlich ok nix. Annere Aarden gaht hen un wenn an Blöten oder Boomwunnen ran, wo Ssapp uttreden deit. De Budden könnt Luud geven dör Stridulatschoon.
Taxonomie un Systematik
[ännern | Bornkood ännern]Hier weert all Unnerfamilie uptellt, dorto ok de Aarden, de in Europa leevt:[2]
- Unnerfamilie Aesalinae (3 Geslechter; Paläarktis, Middelamerika un Karibik)
- Scarabäus-Eckerbull, Aesalus scarabaeoides (Panzer, 1794)
- Unnerfamilie Nicaginae (4 Geslechter; Japan, Süüd- un Noordamerika, Australien un Neeseeland)
- Unnerfamilie Syndesinae (3 Geslechter; Australien, Süüd- un Noordamerika, Europa un Asien)
- Barken-Eckerbull, Ceruchus chrysomelinus (Hochenwart, 1785)
- Neeshorn-Eckerbull, Sinodendron cylindricum (Linnaeus, 1758)
- Unnerfamilie Lampriminae (5 Geslechter; Australien, Nee Guinea, Neeseeland, Süüdamerika)
- Unnerfamilie Penichrolucaninae (2 Geslechter; Süüdoostasien un Süüdamerika)
- Unnerfamilie Lucaninae (bi 80 Geslechter; wiet hen over de Eer utbreedt)
- Dorcus alexisi Muret & Drumont, 1999
- Dorcus musimon Gené, 1836
- Balken-Eckerbull, Dorcus parallelipipedus (Linnaeus, 1758)
- Eckerbull, Lucanus cervus (Linnaeus, 1758)
- Lucanus ibericus Motschulsky, 1845
- Lucanus tetraodon Thunberg, 1806
- Lucanus barbarossa Fabricius, 1801
- Groten Reh-Eckerbull, Platycerus caprea (De Geer, 1774)
- Lüttjen Reh-Eckerbull, Platycerus caraboides (Linnaeus, 1758)
- Platycerus pseudocaprea Paulus, 1970
- Platycerus spinifer Schaufuss, 1862
Buten Europa (Utwahl)
[ännern | Bornkood ännern]- Staatschen Austraalschen Eckerbullen (Phalacrognathus muelleri) McLeay, 1885
- Odontolabis mouhotii Parry, 1864
- Prosopocoilus astacoides Hope, 1840
- Rhaetulus didieri De Lisle, 1970
- Lamprima adolphinae Gestro, 1875
Belege
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ Beverley A. Holloway: Lucanidae (Insecta: Coleoptera). (PDF) In: Fauna of New Zealand 61, 2007, S. 5.
- ↑ Fauna Europaea, 19.04.2007, afropen an’n 6. August 2012.
