C/390 Q1

Vun Wikipedia
C/390 K1
Egenschoppen vun’n Orbit
(Simulatschoon)
Orbitklass paraboolsch
Perihel — Aphel 0,92 — AE
Bahnexzentrizität 1
Bahnnegen gegen de Ekliptik 36 °
middlere Bahnsnelligkeit 44 km/s
Physikaalsch Egenschoppen
Periheldörgang 5. September 390
Historie
opdeckt vun
an’n 22. August 390
in
Annere Beteken 390

C/390 Q1 weer en Komeet, de in’t Johr 390 mit dat fre’e Oog sehn warrn künn. Wegen sien utermatige Helligkeit tellt he to de „Groten Komeen“.

Opdecken un Sichtborkeit[ännern | Bornkood ännern]

In den chineesschen Text Chin shu gifft dat en poor Unklorheiten in Betog op dat Datum vun’t Opdecken. Wohrscheinlich weer de Komeet an’n Morgen vun’n 22. August 390 as ’n glinstern Steern opdeckt. För dit Datum laat sik ok an’n Besten Bahnelementen finnen, de to de Beobachten passen doot [1]. In Korea weer de Komeet woll to de glieken Tiet opdeckt, man de Text in Chungbo Munhon Pigo is nich so akkerat, wat dat Datum angeiht.

Bit to’n 8. September is de Schweif op en Läng vun ruchweg 100° anwassen. In China weer de Komeet an’n 17. September toletzt beobacht.

Dat hett den Anschien, dat C/390 Q1 ok in Europa beobacht worrn is, as de ooströmsche Historiker Philostorgios in’t Johr 425 in Ecclesiasticae Historiae berichten de. He beschreev em as en ‚ne’en un snaakschen Steern … de grote Katastrofen in de Welt ankünnigen de‘. He weer se hell as de Morgensteern un schall na veertig Daag wedder verswunnen wesen hebben[2].

De Komeet harr an’n 18. August afschätzt en schienbore Helligkeit vun ruchweg -1m[3].

Ümloopbahn[ännern | Bornkood ännern]

För den Komeet gifft dat blots wenig Angaven vun Beobachters, so dat sien Bahn nich seker bestimmt warrn künn. Wetenschopplers gaht dorvun ut, dat he sik op en paraboolsche Ümloopbahn bewegt, de ruchweg üm 36° gegen de Ekliptik neegt is. Sien Perihel hett de Komeet woll üm den 5. September 390 dörlopen und weer to de Tiet ruchweg 138 Millionen km vun de Sünn weg, also jüst so binnen de Eerdbahn. An’n 18. August weer he al bit op 0,1 Astronoomsche Eenheiten (15,7 Mio. km) an de Eer rankamen. Dormit tellt he to Kometen, de an’n dichtsten an de Eer vörbiflagen sünd. Dordör weer he ok so bannig hell to sehn[4]

Kiek ok[ännern | Bornkood ännern]

Borns[ännern | Bornkood ännern]

  1. I. Hasegawa: Orbits of Ancient and Medieval Comets. In: Publications of the Astronomical Society of Japan, Vol. 31, 1979, S. 257-270 (PDF; 284 kB).
  2. G. W. Kronk: Cometography - A Catalog of Comets, Volume 1. Ancient–1799. Cambridge University Press, 1999, ISBN 978-0-521-58504-0, S. 68-70.
  3. NASA JPL Solar System Dynamics: Great Comets in History vun Donald K. Yeomans, afropen an’n 3. Juni 2014
  4. SOLEX 11.0 vun A. Vitagliano, afropen an’n 2. Mai 2014