Zum Inhalt springen

Bodo (Spraak)

Vun Wikipedia
Bodo

Snackt in

Indien (Assam, Westbengalen, Manipur, Meghalaya), Nepal
Sprecher 1,2 Millionen
Klassifikatschoon
Offitschell Status
Amtsspraak in Indien, Bundsstaat Assam
Spraakkoods
ISO 639-1

ISO 639-2

sit (annere sinotibeetsche Spraken)

ISO 639-3

brx

Bodo (ok Boro; बर' [bɔɽo]) is en tibeto-birmaansche Spraak ut de sino-tibeetsche Spraakfamilie. De Spraak warrt vör allen von dat Bodo-Volk in’n Noordwesten von’n Bundsstaat Assam in’n Noordoosten von Indien spraken. De Region warrt ok as Bodoland betekent. Minnerheiden leevt ok in’n Noorden von Westbengalen, in Delen von Manipur un Meghalaya un in Oostnepal. In Indien geev dat na’n Zensus von 1991 allens tohoop so wat 1,2 Millionen Lüüd, de dat as Moderspraak harrn. In Nepal üm un bi 3300 (Stand 2001). Siet 2003 gellt Bodo in Assam as Amtsspraak.

Bet in dat 19. Johrhunnert weer Bodo en rein sprakene Spraak. Eerst mit dat 19. Johrhunnert is de Spraak denn toeerst in de bengaalsche Schrift opschreven worrn. Mit Missonare, de dat Bodo-Volk to Christen maken wullen, is ok dat latiensche Alphabet inföhrt worrn. Vondaag warrt de Spraak mehrstendeels in Devanagari schreven. De Separatisten von de National Democratic Front of Bodoland feddert en eenheitliche Schrievwies in latiensche Schrift.

De Literatursellschop Bodo Sahitya Sabha sett sik dor för in, de Spraak un de Literatur in de Spraak to wohren un vörantobringen.

Bodo lett sik groff in dree Dialektgruppen indelen: en Westgrupp, en Oostgrupp un en Süüdgrupp. De enkelten Mundoorden verscheelt vör allen in de Utspraak un in’n Woordschatz. As Standard hett sik de West-Dialekt dörsett.

Bodo is en Spraak mit Flexion. De Spraak kennt söven Fäll (Nominativ, Genitiv, Dativ, Akkusativ, Instrumental, Ablativ, Lokativ), twee Antallen (Singular, Plural) un twee grammatische Geslechter (Maskulinum un Femininum). De warrt aver blots bi lebennige Wesen ünnerscheden, nich bi Gegenstänn. Bi de Verben gifft dat blots je een Tiedform för Tokumst, Vergangen Tied un Nutied. In de beiden letzten Tieden warrt de Verben ok an’n Aspekt anpasst, wobi in de Nutied dree Aspekte, in de Vergangen Tied twee ünnerscheden warrt.

De Spraak hett 22 Phoneme: 16 Kunsonanten un 6 Vokale. Dat is en tonale Spraak, de dree Töön ünnerscheedt.