Zum Inhalt springen

Böhnhaas

Vun Wikipedia

Dit Woort hett noch annere Bedüden: kiek dorför ünner Katt.

En Böhnhaas oder up Westfölsk Balkhaas weer en Handwarker, de to keen Amt vun Handwarkslüüd tohören dee un dorüm faken illegal to Gang weer un so stillken un stickum up’n Böhn arbaid. In en wiederen Sinn warrt dat denn ok to enen Handwarker seggt, de nich in’e Lehr weer oder enen, de slecht un slurig arbeiden deit.[1]

Beschrieven

[ännern | Bornkood ännern]

De Beteken Böhnhaas kümmt van de Warksteed,«» wat eben de Böhn weer, af wo de Handwarkers sünner Verlööf van den Ämtern arbaiden mossten. Dat mit den Haas is dor van af, dat eherdaag de Böhnen faken verbunnen weern. Bi en Kontroll dür de Ämter mossten de illegalen Handwarkers fix un flink as en Haas utnaihen över de Naver jü mehr Böhnen. Vanwegen de felhen Kontollen dür de Ämter un de legen Arbaidsbedingen up den Böhn harrn de Produkten faken ene slechte Qualität. Dorüm kregen de Böhnhasen de Reputascheon os Prüll un Fuscher de muskerig un willwarkend rümbruddeln.

De Böhnhasen weern faken Handwarkers met en Utbillen, man se kregen keen Verlööf van de Ämtern un motten so illegal to Wark gahn.

Läter bruuk man denn de Beteken in enen wiederen Sinn un beteken so ok en Handwraker, de keen Utbillen het un gans allgemeen ok as en minnachtig Utdruck för enen de niks kann oder siene Arbaid nich recht maakt.

As Betekn för en unkünnigen oder slechten Jägersmann funn de Utdruck ok sien Weg in de Jägerspraak.[2]

Böhnhaas as Beteken för de Katt

[ännern | Bornkood ännern]

Böhnhaas brukkt man ok as en spaashafitgen Utdruck för Katten, denn faken doit Katten rümkladdern up de Dack un up den Farst. Ok up düsse Wies kamm de Utdruck Dackhaas tostann.

Böhnhaas in anneren Spraken

[ännern | Bornkood ännern]

Van’n Plattduitsken wurr dat Woord direktemang ok in dat noorddüütsche Hoogdüütsch upnommen. Dat Woord Böhhnhaas het as Utdruck för slurige Handwarkers ok siene Weg in’t Nedderlandsche[3] funnen un is as en Lehnwoord ok in’n Däänschen un Sweedschen[4] to finnen.

  • Reinhold Pabel: Im Schatten des Michel. Das Kramer-Amt in Hamburg und seine Witwenwohnungen am Krayenkamp. Hamburg: Christians, 1978, bes. S. 15 – 20
  1. Bönhase. In: Meyers Großes Konversations-Lexikon. 6. Oplaag. Band 3, Bibliographisches Institut, Leipzig/Wien 1905, S. 201.
  2. Willkomm, Hans-Dieter: Die Weidmannssprache. Begriffe, Wendungen und Bedeutungswandel des weidmännischen Sprachgutes. Berlin: Deutscher Landwirtschaftsverlag, 1990, 2. Aufl. 2000, S. 21
  3. http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/beunhaas
  4. http://g3.spraakdata.gu.se/saob/show.phtml?filenr=1/43/122.html