André-Ernest-Modeste Grétry
André-Ernest-Modeste Grétry, Vicomte de Grouchy (* 8. Februar 1741 in Lüttich; † 24. September 1813 in Montmorency (Val-d'Oise) bi Paris) weer en belgisch-franzööscher Komponist.
Leven
[ännern | Bornkood ännern].jpg)
Grétry kreeg eersten Musikünnerricht vun sien Vader, en Violinisten an de Karken St. Martin un St. Denis in Lüttich, wo André mit negen Johr Chorknabe wurr. In sien Memoiren erwähnt he de Strenge vun den Chorleiter Georges-Henri Wenick. He nehm eerst Cembalo- un Kompositschoonsünnerricht bi Nicolas Rennekin, later bi Henri Moreau, Kapellmeester an St. Paul.
Grétry harr all mehrere Stücke komponeert, as he 1760 en Stipendium an dat „Lütticher Kolleg Darcis“ in Rom kreegt. Af 1762 hett he ünner Giovanni Battista Casali, den Kapellmeester vun de Lateran-Basilika, lehrt. Hier in Rom hett he en Confitebor komponeert, dat he nah Lüttich schickt, un för den röömschen Karneval 1765 dat Intermezzo (Oper) La Vendemmiatrice. He bestunn en Prüfung vör de renommeert «Accademia dei Filarmonici» in Bologna, vörbereit hett he sück dorför bi Padre Martini. Noch in Italien hett he söss Striekquartette komponeert, de he later in Paris als sien Opus 3 bekannt makt hett.
1766 leet he sück in Genf daal, wo he vun Musik- un Kompositschoonsünnerricht leev. Hier harr he den eersten Kuntakt to de franzöösch Musik. 1767 hett he sück up Anraden vun Rousseau un Voltaire nah Paris begeven. In sien Memoiren (Mémoires ou Essais sur la Musique) erwähnt Grétry, dat Voltaire hüm de Raat geev: „Gehen Sie nach Paris, dort werden Sie der Unsterblichkeit entgegeneilen“. Dor harr he mit sien komisch Opern: Le Huron (1768) un Lucile (1769) sofort grooten Spood.
Later leet he deren noch mehr folgen, dorünner: Le tableau parlant, Zémire et Azor, L'ami de la maison, Raoul („Blaubart“) un Richard Coeur-de-Lion, von de de letztere noch bit in de Gegenwart beleevt bleven is.
1795 wurr Grétry to‘n Inspektor vun dat Konservatorium un in dat Johr dorup to’n Liddmaat vun dat Institut de France ernannt. Later kreeg he ok vun Napoleon I. en Pension, de so hooch genoog weer, dat he sück up’t Land nah Montmorency (Val-d'Oise) bi Paris torüchtrecken kunn. Hier, in dat vun hüm köfft Landhuus vun Jean-Jacques Rousseau, de so nömmt Ermitage, is he an‘ 24. September 1813 storven.
Sien Vaderstadt Lüttich hett hüm 1842 en Statue, en Wark vun den Bildhauer Guillaume Geefs, up den Platz vör de „Opéra Royal de Wallonie“ widmet. 1785 hett hüm de Stadt Paris ehrt, indem se en bi dat italieensch Theater liggend Straat nah hüm nömmt hett. Sien Gebortshuus in de Rue des Récollets in Lüttich is hüüd en Museum.
In dat Filmdrama Die rote Violine (1998) sünd neben de Originalmusik vun John Corigliano, de en Oscar wunn, Kompositschonen vun Grétry to hörrn.
Wark
[ännern | Bornkood ännern]Grétrys meest för de Opéra Comique schreven Kompositschonen teken sück dör Wohrheit vun den musikalischen Utdruck un Melodienriekdom vördeelhaft ut un hebbt up de Bildung vun den musikalschen Smack grooten Infloot utöövt.
Ok as Schriever is he dör sien Mémoires, ou essais sur la musique bekannt wurrn.
En Gesamtutgaav vun sien Opern, herutgeven vun de „Kommission zur Veröffentlichung von Werken älterer belgischer Komponisten“, keem 1883 ff. rut.
En Biographie vun Grétry schreven Edouard Gregoir (Brüssel 1883) un Michel Brenet (Brüssel 1884).
Ehrungen
[ännern | Bornkood ännern]Nah hüm is de Asteroid (3280) Grétry nömmt wurrn.
Opern
[ännern | Bornkood ännern]
|
Warken för Blasorchester[ännern | Bornkood ännern]
Anner Warken[ännern | Bornkood ännern]
|
Weblenken un Born
[ännern | Bornkood ännern]
- DNB-Katlog
- [http://imslp.org/wiki/Category:Gr%C3%A9try,_Andr%C3%A9_Ernest_Modeste • Noten, Partituren un Uttüüg to Kompositschonen vun André-Ernest-Modeste Grétry in dat International Music Score Library Project
- Grétry Museum in Zürich
- André-Ernest-Modeste Grétry in de Internet Movie Database (engelsch)
- Opernwarken un Skripte
- Personennaamdatei