Affix

Vun Wikipedia

En Affix (vun latiensch: ad-figere= anbacken (PPP): adfixum, afslepen to affixum) is en Morphem, dat bi en anner Morphem hentoföögt warrt. Wenn dat vör dat annere Woort kümmt, denn heet dat Präfix. Wenn dat achter dat annere Woort anbackt warrt, denn so heet dat Suffix. Wenn dat in dat Woort inmengeleert warrt, heet dat Infix un wenn dat butenrüm bruukt warrt, heet dat Zirkumfix. Dat Affix is keen egen Woort. Dat warrt bloß man bruukt as Anbacksel.

De Stammform is lop-, dat Suffix is -en. Dat Suffix gifft de Form vun den Infinitiv an. Dat annere Suffix -t wiest de de eerste un de twede un de drüdde Person Plural an.

  • Präfix-Bispeel lopen: henlopen. De Stammform vun dat Verb is lop-, dat Suffix -en bedutt, dat hier en Infinitiv bruukt warrt. Dat Präfix hen- gifft de Richt an.
  • Zirkumfix- Bispeel in de Spraak Guaraní: ndaguatái

De Form aguata ik gah warrt mit dat Zirkumfix nd-…-i tonichten maakt un bedutt nu ndaguatái, ik gah nich

  • Infix-Bispeel in de Spraak Tagalog: bumilí. De Stammform vun dat Verb is bilí, kopen , dat Infix -um heet, dat de Ton dor up liggen deit, dat dor een köfft: bumilí (dor is een, de köfft).

Affixen in de Wetenschoppen vun de Natur[ännern | Bornkood ännern]

Präfixen weert bruukt, wenn bi dat Utmeten de Henwies up verscheden Grötten geben weren schall. Bi de Afmeten Meter, Sekunnen, Byte, Hertz, Joule un so wieter weert ünnerscheedlich Grötten angeven dör dat Bruken vun en Präfix: Zentimeter, Millisekunnen, Megabyte, Kilohertz etc.

Affixen in de Informatik/Mathematik[ännern | Bornkood ännern]

En Affix in de Informatik oder in de Mathematik is, just so as bi de Wetenschop vun de Spraak, en Deel in en Keed vun Tekens. Bruukt warrt Präfix, Infix un Postfix. Postfix is dor just datsülbige, wat en Suffix in de klassisch Linguistik is.

Wenn a,b,c,...Delen vun en Alphabet sünd, un v un w Tekenkeden över en Alphabet sünd, denn weert ab, wenn de up en anner folgt

  • bi abw en Präfix nömmt
  • bi vabw en Infix nömmt
  • bi wab en Postfix nömmt.

Up düsse Aart kann en Teken, wo een mit arbeiden mutt un wat an verscheden Städen bruukt warrt, as en Affix bekeken weren. So kann een dat Teken + upschrieven as

  • Präfix: +(m,n)
  • Infix: m+n oder
  • Postfix: (m,n)+

För Operatschonen bi dat Reken bruukt een meist de Notatschoon as Infix. Wenn en Funkschonen utreken deit, warrt meist de Notatschoon as Präfix bruukt: f(x), g(x,y).