Leonid Witaljewitsch Kantorowitsch

Vun Wikipedia
Leonid Kantorowitsch, 1975

Leonid Witaljewitsch Kantorowitsch (russ.:Леонид Витальевич Канторович}}; * 19. Januar 1912 in Sankt Petersburg; † 7. April 1986 in Moskau) weer en sowjeetsch Mathematiker un Ökonom. He kreeg 1975 den Nobelpries für Wertschaftswetenschapen. De hett he sück mit Tjalling Koopmans för „De Bidrääg to de Theorie för de optimal Todeelen vun Bedrievsmiddel“ deelt.

Leven[ännern | Bornkood ännern]

Kantorowitsch studeer van 1926 bit 1930 Mathematik an de Universität vun Leningrad, wo he ünner annern bi Wladimir Iwanowitsch Smirnow, Gregor Michailowitsch Fichtenholz un Boris Delaunay studeer un 1930 sien Doktertitel kreeg. 1934 wurr he Perfesser för Mathematik an de Staatlich Universität Leningrad, wat he bit 1960 bleev. He kreeg sien russischen Doktergrad (entsprekend de Habilitatschoon) allerdings eerst 1935, as de Sowjets weer akademisch Titel inführen deen.

Anfangs hett he sück mit de Theorie vun analytisch Mengen befaat un hett eenig Probleme vun Lusin lööst. In de 1930er-Johren hett he sück völ mit Funktschonalanalysis befaat (speziell halfgeordneter Rüüms, woröver he 1950 mit Kollegen en Book schrfeven hett) un hett dorbi Brüggen to de numerisch Mathematik slahn. 1936 keem sien Book över Näherungsmethoden der höheren Analysis mit V. I. Krylov un 1959 sien Book Funktionalanalysis in normierten Räumen mit G. P. Akilov rut. Wiels den Tweeten Weltkrieg hett he as Perfesser an de militärisch ingenieurtechnisch Universität Sankt Petersburg ünnerricht un af 1944 weer he an dat Mathematik Institut vun de Sowjeetsch Akademie vun de Wetenschapen tätig, wo he de Afdeelen Näherungsmethoden leiten. Dormals fung he ok an, sück för de nee upkommen Computer to interesseeren un weer in dissen Tosommenhang ok an geheim Forschensarbeiten in Karntechnik bedeeligt. 1961 bit 1971 weer he Perfesser för Mathematik un Ökonomie an de Sibirisch Afdeelen vun de Sowjeetsch Akademie vun de Wetenschapen in Nowosibirsk un 1971 bit 1976 Direkter vun dat Forschenslabor vun dat Moskauer Institut för natschonale ökonomisch Planung.

Kantorowitsch wurr in de 1930er-Johren mit de Upgaav to dat Optimeeren vun de Produktschoon vun en Furnierholtfarbrik betroot un hett dorbi en mathematische Methode entwickelt, de as lineare Programmierung bekannt wurr. He hett enig Böker schreeven – dorünner Die mathematische Methode der Produktionsplanung und Organisation und den besten Gebrauch von ökonomischen Betriebsmitteln (The Mathematical Method of Production Planning and Organization and The Best Uses of Economic Resources).

1958 wurr he korrespondeeren Liddmaat vun de Sowjeetsch Akademie vun de Wetenschapen. 1965 kreeg he den Lenin-Pries.

He weer siet 1938 verheiraadt. Miet sien Fru en Dokter harr he een Söhn und een Dochter.

Trivia[ännern | Bornkood ännern]

Sien lang Naam führ bi de Produktschoon vun de Nobelpries-Medaillen 1975 to Problemen, wiel de Naam vun den Priesdräger traditschonell up den Rand inpräägt wurrd. Eerst nahdem man de Schriftgrött ännert harr, reck de Platz för den kumpletten Naam.

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Leonid Witaljewitsch Kantorowitsch. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.