Yves Chauvin

Nobel Prize in Chemistry 2005 on stage, Richard R. Schrock, Yves Chauvin (center), Robert H. Grubbs

Yves Chauvin (* 10. Oktober 1930 in Menen, Belgien; † 28. Januar 2015 in Tours, Frankriek) weer en franzöössch Chemiker. He kreeg den Nobelpries för Chemie in dat Johr 2005.

Leven

Sien Studium hettt Yves Chauvin an de École Supérieure de Chimie Industrielle de Lyon (hüüd CPE Lyon) maakt un dor 1954 sien Afsluss maakt. Meest sien gesamt wetenschaplich Leven hett he an dat Institut Français du Pétrole (IFP) in Rueil-Malmaison dicht bi Paris verbrocht. Midden vun de 1990er Johren gung he in Ruhestand un weer toletzt Directeur de Recherche Honoraire (Forschensdirekter ehrenhalber). Siet 1996 weer he Liddmaat vun de Académie des sciences.

Över dat Leven vun Chauvin is wenig bekannt, de Wetenschapler leev torüchtrucken in Tours. He weer verheiraadt, sien Fru, mit de he twee Söhns harr, is 2004 storven. Chauvin sülvst is an’ 28. Januar 2015 in dat Öller vun 84 Johr in Tours storven.

Wark

Chauvin beschreev 1970 eerstmals nipp un bau de Olefinmetathese, bi de Olefine (Alkene) ut eenfack Köhlenwaterstoffverbinnen synthetiseert wurrn. Eerst 1990 gelung dat Richard Royce Schrock en Katalysator för dit Verfohren to entwickeln. Nahdem Robert Howard Grubbs twee Johr later den luftstabilen Grubbs-Katalysator entwickelt harr, wurrd de bit hüüd in de chemisch Industrie insett.

In’ Dezember 2005 kreeg Chauvin för disse Erkenntnisse tosammen mit Schrock un Grubbs den Nobelpries för Chemie.

In en eerst Stellungnahm hett Chauvin de Verlehn vun den Nobelpries an hüm as „ausgesprochen peinlich“ betekent un hett ankünnigt, nich an de Priesverleehn an’ 10. Dezember 2005 in Stockholm deelnehmen to wullen. He is denn aber doch hengahn un hull tovör an’ 8. Dezember 2005 sien Nobelvörlesen an de Stockholmer Universität.

Schriften

• A. Martinato, Y. Chauvin un G. Lefebvre: Kinetic aspects of the "period of adjustment" during polymerization (of propylene) with titanium trichloride-triethylaluminium. In: Compt. Rend. Band 258, Nr. 17, 1964, S. 4271–4273.
• M. Uchino, Y. Chauvin un G. Lefebvre: Dimerization of propylene by nickel complexes. In: Compt. Rend. C. Band 265, Nr. 2, 1967, S. 103–106.
• J. L. Herisson un Y. Chauvin: Catalysis of olefin transformations by tungsten complexes. II. Telomerization of cyclic olefins in the presence of acyclic olefins. In: Die Makromolekulare Chemie. Band 141, 1971, S. 161–176. (Disse wurrd wegen en typographischen Fehler in de Originalpublikatschoon gelegentlich mit 1970 as dat Johr vun de Verapenlichen angeven.)
• Y. Chauvin, B. Gilbert un I. Guibard: Catalytic dimerization of alkenes by nickel complexes in organochloroaluminate molten salts. In: Chem. Comm. Band 23, 1990, S. 1715–1716.
• L. Magna, G. P. Niccolai, Y. Chauvin un J.-M. Basset: The importance of imidazolium substituents in the use of imidazolium based room temperature ionic liquids as solvents for palladium catalyzed telomerization of butadiene with methanol. In: Organometallics. Band 22, Nr. 22, 2003, S. 4418–4425.

Weblenken

• Yaves Chauvin up de Sieden vun den Nobelpries (engelsch)
• Yves Chauvin bi de franzöösch Akademie vun de Wetenschapen
• Nee Arbeiten vun Yves Chauvin an dat LCOMS CNRS CPE Lyon (engelsch, franzöösch)