Wilhelm Heinichen (1856–1911)
Wilhelm Heinichen (* 16. April 1856 in Hannover; † 18. Dezember 1911 ok dor) weer en düütschen Verwaltungsbeamten.
Heinichen is 1856 as Söhn von Henriette Auguste Luise Ernestine Albertine, borene Koch (2. November 1827-10. Juli 1862), un den Obergerichtsviezpräsident Franz Joseph Heinichen (26. Februar 1816-17. März 1892) in Hannover boren. Na dat Studium von de Juristeree is he in’n prüüßschen Justizdeenst gahn un weer von 1882 af an Gerichtsassesser an de Amtsgerichten Paane, Stood un Allefelle, an dat Landgericht Hannover un bi de Staatsanwaltschop Hannover. An’n 1. Januar 1884 is he Amtsrichter bi dat Neehuus un 1886 bi dat Amtsgericht Soltau worrn. He is denn von’n Justizdeenst in’n Verwaltungsdeenst wesselt un is an’n 1. Juli 1889 Landraad von’n Kreis Soltau worrn. Dat weer he bet 1901.
Von 1887 bet 1890 weer he Präsident von’n Land- un Forstweertschoplichen Provinzialvereen för dat Förstendom Lümborg.[1]
In dat Johr 1901 is he Landraad in’n Kreis Göttingen worrn. In’n April 1903 is he as Präsident an de Spitz von dat Kunsistorjen in Hannover wesselt un an’n 1. Januar 1911 as Nafolger von Franz Chalybaeus Präsident von dat Landskunsistorjen worrn. He weer denn ok Kurater von dat Klooster Loccum. Heinichen is in’n Dezember 1911 in Hannover doodbleven.[2]