Wildswien
Dat Wildswien (Sus scrofa) höört to de Paarhofer , de nich neerkaun doot, hett en bruunswaart Fell mit lange Börsten un ward 200 kg swoor. De Kopp is lang un hett ene knökerige Snüsselschiev. Dat männliche Deert, de Kieler, hett in den Baberkeev twee Hauer, de krumm na baven staht.
De Wildswienen leevt gesellig in ganz Düütschland, överall dor, wo veel Loof- un Mischwoolden sünd. Dar söökt se bi Nacht Sniggen, Larven, Trüffeln, Eckern un Bookeckern oder op de Feller na jung Koorn, Kartüffeln un Röven. Dorbi richt se faken grote Schaden an. Se waagt sik in Kulturlandschappen mit veel Buschwark avers ok bit in de Stadtränner vör.
In'n Harfst, so üm 18 Weken na de Paarungstiet, smitt de „Bach“ veer bet twölf Frischlinge. De jungen Deerter laat bruungeel un hefft swarte Längsstriepen. För dat Wildswien is kiene Schontiet fastleggt worrn.