Weirouge

Weirouge is de Beteken vun en junge Sort vun’n Huusappel (Malus domestica), de as Tofallssamling an’t Institut för Aaftbo vun de TU München-Weihenstephan opdeckt worrn is.

Dat Sünnere an dissen Appel is dat dör un dör rode Fruchtfleesch, wat dör den utermatig hogen Andeel vun Anthocyanen kummt. Ok de Schaal is root. Dat Fruchtfleesch behollt sogor na’t Verarbeiten sien rode Klöör, un ok de Saft vun den Weirouge is root. Ok in de Blöden un de Blööd vun’n Boom sleiht sik de ro’e Farv dör, un ok de Rinn hett en tyypsche rode Farv.

De Sort is bannig robust gegen Krankheiten as de Appelschorf, man de Frucht is anfallig för Mehldau. Riep is de Appel ruchweg af Enn vun’n August. As Tafelappel is de Weirouge aver nich egent, vunwegen dat he ’n teemlich lütten Suckerandeel hett.

Dat Bayerische Aaftzentrum in Hallbergmoos hett intwüschen aver ok en Krüüzung ut den Weirouge mit en Tuchtklon tostannenbröcht, de ok to’n Eten egent is. De Sort driggt den Naam Baya Marisa.

De Neetucht steiht europawiet ünner Sortenschuul, ehr Naam verwiest op dat Institut för Aaftbo vun de TU München-Weihenstephan. De Swiezer Fruchtsaftmaker Thurella hett sik na egen Utkunft de exklusiven Anbo- un Bruukrechten för de Swiez sekert.

Weblenken

• Volker Mrasek: Äpfel aus Fleisch und Blut. Gesucht: Die Marktnische für „Weirouge“, eine Neuzüchtung mit rotem Fruchtfleisch. In: Financial Times Düütschland vun’n 28. April 2006, S. 41 (PDF op crangon.de)