The Doobie Brothers

The Doobie Brothers (kört ok Doobies nömmt) sünd en US-amerikaansch Rockband.

Historie

The Doobie Brothers wurrn 1969 vun Tom Johnston, John Hartman, Skip Spence (ex-Moby Grape) un Gregg Murph in Süüdkalifornien ünner den Naam Pud grünnd. Murph hett de Band bald verlaaten un as Ersatz keem Dave Shogren. 1970 keem Patrick Simmons dorto. Doobie is en Slang-Beteken för en Twee-Blatt-Joint. Angeblich full bi en gemütlich Kiffer-Runn mal de Satz: „Now we’re all doobie brothers“, prompt wurr de Band umnömmt – in The Doobie Brothers.

Enn' 1970 kreeg de Produzent Ted Templeman en Demo vun de Band in de Hann'. Dat hett hüm woll toseggt, mit de Folge, dat de Band en Verdrag bi Warner Brothers kreeg un Anfang 1971 de eerste LP Doobie Brothers maakt wurr. Dat Album harr aber kien kommerziellen Spood. Dat präsenteer en Country/Rhythm and Blues-Rock, de up Gitarrenrhythmen in' Stil vun de San Francisco-Bands as Quicksilver Messenger Service upbaut weer.

1972 hett Shogren de Grupp verlaaten, för hüm keem as Ersatz Tiran Porter as Bassist. Tosätzlich wurr Michael Hossack as tweet Slagtüüchspeler halt. Dat 72er Album Toulouse Street hett sück dank ingängiger Melodien un rockend Rhythmen as ok de Single-Hits Listen to the Music un Jesus is just alright bannig good verköfft. Dat Nahfolgealbum The Captain and Me weer dank vun den eersten Top Ten Hit Long Train Runnin’ un China Grove noch spoodrieker un hull sück över een Johr in de Billboard Charts. Enn' 1973 steeg Hossack ut un wurr dör Keith Knudsen ersett.

1974 keem dat Album What Were Once Vices Are Now Habits herut, up dat eerstmals de Gitarrist Jeff Baxter, vörmals bi (Steely Dan) mitwarken dee, de in dat glieker Johr fast Liddmaat vun de Band wurr. De eerste Singleutkoppeln Another Park, Another Sunday keem man so eben in de Top 40 un kunn nich an den Spood vun de Vörgängers anknütten. Dorför leep dat mit de B-Siet vun de Single, de vun Patrick Simmons schreeven Bluegrass-Titel, Black Water, bedüüdend beter. De Song reck in dat Fröhjohr 1975 de Tipp vun de Charts un wurr 1 Million Mal verköfft. Mit de 75er LP Stampede kunnen de Doobies ehrn Erfolgskurs wieder hollen. Bannig spoodriek weer de Single Take Me In Your Armes, en Motown Klassiker. Wiel de Band stännig up Tour weer, wurr de Singer, Gitarrist un Songwriter Tom Johnston eernsthaft un is denn ok bald ut gesundheitlich Grünnen utscheeden. Ersett wurr he dör den Singer un Keyboarder Michael McDonald, de all mit Jeff Baxter bi Steely Dan mitwarkt harr. Dissen Entscheeden sull sück noch betahlt maken, wiel de Doobies dör den Wegfall vun Johnston klamm an nee Songs för dat Nahfolgealbum weern. För dat Album Takin' It to the Streets (1976) hett McDonald de Hälft vun de Songs bistüert un nehm ok starken Infloot up den Stil, de nu düütlich mehr Jazz Elemente upwies un keyboardlastiger wurr un en Mischung ut Soul-Pop beeden dee. Düchtig spoodriek weern de Singles Takin’ It To The Streets as ok It Keeps You Running. Dat Album reck Platin.

Dat bannig jazzige 77er Album Livin' on the Fault Line wurr vun de Kritik as „unoriginell“ betekent, keem aber liekers in de Top 10 un kreeg Gold Status. Enn' 1977 steeg Tom Johnston endgültig ut, wiel för sien ehrder rocklastigen Stil kien Platz mehr in de Band wer.

In' November 1978 keem vun de Doobies dat Album Minute by Minute rut. Dormit reck de Band eerstmals Platz 1 vun de US-amerikaansch Alben-Charts un den Hööchpunkt vun hör Karriere. Dat Album hull sück fiev Week an de Tipp un broch de Band dank de Nr. 1 Single What A Fool Believes 1979 twee Grammys in. Mit Minute By Minute un Depending On You folgten twee wiedere Single Hits. Up den Hööchpunkt vun hör Erfolg brook de Grupp meest utnanner. Jeff Baxter un John Hartman sünd utsteegen un wurrn dör Cornelius Bumpus (Saxophon), Chet McCracken (Percussion, Slagtüüch) un John McFee (Gitarr, ex-Clover) ersett.

In' Harvst 1980 kunnen de Doobies mit One Step Closer hör Erfolgsserie fortsetten. Da Album hett bi de Fans Begeisterung, bi de Kritikers aber Langwiel utlööst. 1982 hebbt sück de Doobie Brothers trennt, wiel Michael McDonald sück für en Solo-Karriere entscheeden harr. 1983 keem dat Düppel-Live-Album Farewell Tour herut, dat de Afscheedstour vun de Band dokumenteeren dee.

1987 keem dat to en Reunion vun de Doobie Brothers mit Johnston, Simmons, Hartman, Hossack, Porter un Bobby LaKind. Dat 89er Comeback Album Cycles bleev nich wiet achter de old Verkoopstallen torüch un enthull mit de Single The Doctor weer en Top Ten Hit. Upgrund vun den Spood hebbt se 1991 dat Album „Brotherhood“ rutbrocht. De Versöök, sück vun den gewohnten Westcoast-Rock to entfernen, gung kläglich dorneben; dat Album floppte. In' März 1991 gung McDonald weer to den Doobies torüch. An' 24. Dezember 1992 is LaKind an en Gehirntumor storven.

1993 sünd de Doobies in de Besetzung Johnston, Simmons, Hossack, Knudsen, McFee dör de USA tourt. In' Dezember schaff dat en Remix vun Long Train Runnin' (Original up The Captain and Me 1973) in de britisch Top 10 vun de Single-Charts. En Överarbeiten vun Listen to the Music keem in' Mai 1994 herut. Een Maand later sünd de Doobies mit Foreigner dör de USA tourt un keemen ok nah Europa. 1995 weern se weer mit Foreigner un later mit de Steve Miller Band dör dat Land tourt. 1996 keem dat Live-Album Rockin’ Down the Highway herut.

Mit dat Album Sibling Rivalry (2000) harrn de Doobies weer ehrn ollen Sound funnen, blots verkoopen leet sück dat Album nich.

2002 wurrn de Alben Cycles un Brotherhood up dat Label ((One Way)) nochmals verapenlicht. De Remasters enthollen Bonustracks. Up Cycles vun 1989 wurr Anything For Love, tovör blots up de Hit Single The Doctor enthollen toföögt, as ok de Extended Remix vun den tweeten Hit Need A Little Taste Of Love. Up Brotherhood van 1991 finnen sück mit All Your Dreaming un Fool You, Crazy Me twee bitlang nich verapenlicht Titel, as ok as dart Bonus en Acoustic Version vun Rollin’On.

2004 is Cornelius Bumpus an en Hartinfarkt storven, 2005 Keith Knudsen an de Folgen vun en Krebserkrankung, as ok Michael Hossack an' 13. März 2012.

Nah teihn Johr keem 2010 mit World Gone Crazy eerstmals weer en CD mit nee Material up den Markt. Neben de normal CD mit 11 Titels, enthollt de Deluxe Faaten de twee Bonus Tracks Little Prayer un New York Dream as ok en DVD mit en Dokumentatschoon vun de 40-johrig Bandhistorie. Up de japaansch Version sünd noch twee wiedere Bonus Tracks. De Instrumental Delta Devil Dog as ok dat Demo Lie To Me. Dat Album reck in' Oktober 2010 de Top 40 vun de Billboard Charts.

Bit hüüd hebbt de Doobie Brothers mehr as 40 Million Alben verköfft.

Diskografie

Alben

• The Doobie Brothers (1971)
• Toulouse Street (1972) (US #21)
• The Captain and Me (1973) (US #7)
• What Were Once Vices Are Now Habits (1974) (US #4)
• Stampede (1975) (US #4)
• Takin' It to the Streets (1976) (US #8)
• Livin' on the Fault Line (1977) (US #10)
• Minute by Minute (1978) (US #1)
• One Step Closer (1980) (US #3)
• Farewell Tour [Live] (1983) (US #79)
• Cycles (1989) (US #17)
• Brotherhood (1991) (US #82)
• Rockin' Down the Highway: The Wildlife Concert [Live] (1996) (Siet 2004 ok as DVD)
• Best of the Doobie Brothers Live [Live] (1999)
• Sibling Rivalry (2000)
• On Our Way Up (2001) (nich verapenlicht Titel 1969-1970)
• Cycles (Remaster mit Bonus tracks) (2002)
• Brotherhood (Remaster mit Bonus tracks) (2002)
• Divided Highway (2003) (De Leeder wurrn vun de Alben Cycles un Brotherhood nommen.)
• Live at Wolf Trap [Live] (2004) (Siet 2005 ok as DVD)
• World Gone Crazy (2010) (US # 39) , (US Rock Charts # 14)

Singles

• Listen To The Music (1972) (US # 11 )
• Jesus Is Just Alright (1972) (US # 35 )
• Long Train Running (1973) (US # 8 )
• China Grove (1973) (US # 15 )
• Another Park, Another Sunday (1974) (US # 32 )
• Eyes Of Silver (1974) (US # 52 )
• Nobody (1974) (US # 58 )
• Black Water (1975) (US # 1 )
• Take Me In Your Armes (Rock Me) (1975) ( US # 11 )
• Sweet Maxine (1975) (US # 40 )
• I Cheat The Hangman (1976) (US # 60 )
• Takin´It To The Streets (1976) ( US # 13 )
• Wheels Of Fortune (1976) ( US # 87 )
• It Keeps You Running (1977) (US # 37 )
• Little Darling ( I Need You ) (1977) (US # 48 )
• Echoes Of Love (1977) (US # 68 )
• What A Fool Believes (1979) (US # 1 )
• Minute By Minute (1979) (US # 14 )
• Depending On You (1979) (US # 25 )
• Real Love (1980) (US # 5 )
• One Step Closer (1980) (US # 24 )
• Wynken, Blynken And Nod (1981) (US # 76 )
• Keep This Train A Rollin (1981) (US # 62 )
• Here To Love You (Remix) (1982) (US # 65 )
• You Belong To Me (1983) (US # 79 )
• The Doctor (1989) (US # 9 )
• Need A Little Taste Of Love (1989) (US # 45 )
• Dangerous (1991) (US # 2 Rock )
• People Gotta Love Again (2000) (US# 26 AC)
• Far From Home (2011) (US # 20 AC )
• A Brighter Day (2011) (US # 18 AC )

Anner Warken

• Best of the Doobies "smoke the doobie" (1976) (US #5)
• Best of the Doobies, Vol. 2 (1981) (US #39)
• Long Train Runnin' - Best (1992) [1972–80, Zounds, all Titel digital remastert]
• Long Train Runnin': 1970-2000 [Box Set] (1999)
• Greatest Hits (2001) (US #142)
• Doobie's Choice (2002)

Weblenken

• Websteed vun de Doobie Brothers