Rudolf von Campe

Rudolf Ernst Emil Otto von Campe (* 10. Februar 1860 in Bückeborg; † 23. Juni 1939 in Hilmssen) weer en düütschen Jurist un Politiker von de Düütsche Volkspartei.

Von Campe is 1860 as Söhn von Carl von Campe in Bückeborg boren. De Familie von Campe höört to’n Ooradel von dat Hoogstift Hilmssen. He hett 1879 sien Abitur an dat Gymnasium Bückeborg maakt un denn söss Semesters Juristeree an de Universitäten Freiburg, Leipzig, Königsbarg un Göttingen studeert. In’n August 1882 hett he an de Universität Göttingen den Doktertitel in beide Rechten kregen. He weer denn Gerichtsreferendar bi verscheden Gerichten un hett an dat Oberlandsgericht Celle in’n März 1887 de Prüfung as Gerichtsassesser maakt. Von 1891 bet 1894 weer he Hülpsrichter im Hilmssen. 1894 is he Amtsrichter bi dat Amtsgericht Nuurten worrn. Von 1898 bet 1916 weer he bi dat Landgericht Hilmssen un dor siet 1906 Gerichtsdirekter. 1916 is he as Präsident an dat Landgericht Stood wesselt, is dor aver blots bet 1917 bleven. In’n Mai 1917 hett he dat Amt as Regerungspräsident von’n Regerungsbezirk Minnen övernahmen.

Besünners in de Tied von’n Kapp-Putsch in’n März 1920 keem dat to en swore Kunfrontatschoon mit de Vertreders von de Minnener SPD un de annern Partein von de Weimarer Koalitschoon, de de Rieksregerung Ebert/Bauer op de ganze Lien ünnerstütten deen, wieldes von Campe jem nich ünnerstütten wull. Nadem de Regerungspartein al an’n 13. März 1920 all Minneners to en Generalstriek opropen un den Minnener Arbeiderraad weddergrünnt harrn, nöhm von Campe in en Mitteilung an de Landräad un Böverbörgermeesters in’n Regerungsbezirk den Standpunkt in, „dass unter allen Umständen für Ruhe und Ordnung zu sorgen und daß Streiks vorzubeugen ist“. In en Leserbreev an dat sozialdemokraatsche Blatt Volkswacht stünn later sogor, dat von Campe de Vertreders von’n Arbeiderraad seggt hebben schall, dat he nich weet wat de Regerung Ebert noch besteiht, un dat he sik dorüm ok nich achter ehr stellen kunn, he wull op’n Bodden von de Daadsaken blieven.

Von Campe hett sik dormit ok gegen en Anordnung von’n Oberpräsident von de Provinz Westfalen, Bernhard Wuermeling, stellt, wat sien direkten Vörgesetzten weer. Oberpräsident Wuermeling harr all Beamte, de em ünnerstellt weren, opfeddert, de rechtmäßige Regerung to schützen.

Nadem de Arbeiderraad an’n 15. März dat eerste Maal direkt in de Verwaltung von de Stadt Minnen ingrepen un de Mindener Zeitung un dat Mindener Tageblatt verbaden harr, hett von Campe sik insett, dat de Minnener Polizei gegen den Arbeiderraad vörgeiht.

De Minnener Baas von de Polizei, Börgermeester Carl Dieckmann von de DDP, hett dat aver aflehnt, von wegen, dat de Arbeiderraad per Telegramm von de Rieksregerung en Vullmacht för ehr Doon kregen harr. Aver ok disse direkte Vullmacht wull von Campe nich akzepteren. He is an’n 16. März 1920 na’t Oberpräsidium in Mönster föhrt, üm gegen den Arbeiderraad to protesteren: „Die Herren maßten sich die Vorzensur der Presse, Kontrolle des Telefon- und Telegrafenverkehrs an, drohten mit Gewalt, falls man ihnen nicht folge, kontrollierten die Lebensmittelzüge und drohten mich wie den Landrat hier mit Gewalt zu ersetzen usw. Ich wurde vom Publikum mit Bitten um Schutz bestürmt.“.

De SPD, DDP un USPD hebbt denn von’n Oberpräsident feddert, dat von Campe as Regerungspräsident aflööst warrt. De kunservativen Kreise von de Minnener Beamten, Afthekers un Dokters hebbt sogor överleggt, en börgerlichen Gegenstriek intoropen, üm von Campe to ünnerstütten, aver dor keem dat nich mehr to. Eerst as de Putsch an’n 17. März 1920 tohoopbraken is, hett von Campe sik willig wiest, sik as loyal to de Rieksregerung to bekennen. De öffentliche un polietsche Druck weer aver al so dull, dat he noch an’n sülven Dag den Oberpräsident beden hett, dat he in einstweiligen Rohstand versett warrt. Dat is denn an’n 9. April 1920 passeert un von Campe is von Paul Hagemeister aflööst worrn.

Von Campe weer von 1904 bet 1917 för den Wahlkreis Hilmssen 1 (Hilmssen, Paane) Maat von dat Prüüßsche Aforntenhuus. He weer in de Natschonalliberale Partei. Nadem he 1906, 1910, 1916 un 1917 befördert worrn is, müss he sien Mandaat dalleggen, is aver mit Utnahm von 1917 in de Nawahl jümmer wedderwählt worrn. He weer 1919 för de DVP in Celle Kannedaat för de Natschonalversammlung. Von 1920 bet 1932 weer he in’n Prüüßschen Landdag un von 1920 bet 1928 Vörsitter von de Landdagsfrakschoon von de DVP.

Von Campe weer evangeelsch un verheiraadt. Sien Söhn Carl von Campe weer von 1950 bet 1952 Bundsdagsafornten för de Düütsche Partei un Düütschen Baadschopper in Chile.

Ehren

Von Campe hett den Roden Adlerorden IV. Klass, den Prüüßschen Kronenorden III. Klass un dat Ieserne Krüüz II. Klass kregen un hett den Titel Geheem Justizraad dragen. He hett von de Universität Breslau en Ehrendokter in de Theologie kregen.