Riccardo Giacconi
Riccardo Giacconi (* 6. Oktober 1931 in Genua; † 9. Dezember 2018 in San Diego, Kalifornien) weer en italieensch-amerikaansch Astrophysiker, de 2002 mit den Nobelpries för Physik „för bahnbreekend Arbeiten in de Astrophysik, de to dat Opdecken vun kosmisch Röntgenborns führt hemm“ uttekent wurr.
Leven
[ännern | Bornkood ännern]Riccardo Giacconi wurr an‘ 6. Oktober 1931 as eenzig Kind vun Antonio Giacconi, de en lütten Bedriev führen dee, un sien Fru Elsa Canni Giacconi, en Mathematik- un Physikböverstuufenlehrerin, boren. Sien Öllern wurrn schett, as he acht Johr olt weer. He is denn bi sien Moder in Mailand upwussen. Nah sien Afsluss as Dokter 1954 an de Universität vun Mailand kreeg he dor en Anstellung as Assistenzperfesser för Physik. 1956 wessel he an de Universität vun Indiana in Bloomington un 1958 an de Princeton University in Princeton. 1959 is he in de American Science & Engineering Inc. in Cambridge (Massachusetts) (AS&E) intreeden, en Firma, de vun Bruno Rossi grünnd wurrn weer, um mit staatlich Mitteln Forschung un Entwicklung to bedrieven. He wurr 1966 in dat Direktorium upnommen un weer af 1969 Viezpräsident.
1973 wessel he as stellvertreeden Direkter an de Afdeelen för Hochenergieastrophysik vun dat Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics in Cambridge un kreeg en Professur för Astronomie an de Harvard University in Cambridge. 1981 wessel he as Direkter an dat Space Telescope Science Institute un de Johns-Hopkins-Universität in Baltimore (Maryland). Van 1991 bit 1999 weer he Perfesser för Physik un Astronomie in sien Heimatstadt Mailand, van 1993 bit 1999 Generaldirekter vun de Europääsch Süüdsteernwaacht in Garching bi München. 1999 gung he torüch in de USA un is sietdem Präsident vun de Associated Universities in Washington, D.C. un Forschensperfesser an de Johns-Hopkins-Universität in Baltimore.
Riccardo Giacconi weer verheiraadt mit Mirella, de he all siet Schooltieden kenn un de as Översettersche mi MIT Press arbeit hett. Se hemm twee Döchter Guia un Anna.
Werk
[ännern | Bornkood ännern]De Arbeit vun Giacconi weer bts 1959 vun Fehlslääg präägt, so dat he bi AS&E en nee Anloop nehm. He sülvst hett de eerst Johren bi AS&E as de produktivsten vun sien Leven betekent, he weer van 1959 bit 1962 an de Entwicklung vun de Bruuklast vun 23 Forschungsraketen, 6 Satellitenmissionen un een Floogtüügmission as ok an de Entwicklung vun en kompletten Satelliten bedeeligt.
An‘ 12. Juni 1962 wurr eerstmals en Aerobee-Hööchtforschungsrakeet mit en Röntgendetektor as Bruuklast start. Dat anpielt Teel, en Röntgenupnahm vun den Maand, kunn woll nich reckt wurrn – hüüd weet man, dat dat Signal för de dormaligen Instrumente to swaak weer, so dat en „Röntgenphoto“ vun den Maand eerst 1990 mit ROSAT gelung – aber stattdessen wurr en hell Objekt in dat Steernbild Skorpion funnen, Scorpius X-1. En wieder Projekt vun Giacconi weer de Röntgensatellit Uhuru, de 1970 start wurr un mit de eerstmals en komplette Himmelsdörmusterung in‘ Röntgenberiek dörführt wurr, in‘ Energieberiek vun 2 bit 6 keV wurrn 339 Objekte funnen. Dat nächste Satellitenprojekt weer dat Einstein-Observatorium, dat an‘ 12. November 1978 start wurr.
Van 1981 bit 1993 weer Giacconi as Direkter vun dat Space Telescope Science Institute verantwortlich för Entwicklung un Bau vun dat Hubble-Weltruumteleskop.
An den nächsten Röntgensatelliten, ROSAT, weer Giacconi in de Planungsphase nich bedeeligt, aber he harr en wesentlichen Bidrag an de Inwarf vun amerikaansch Bidrääg to dit Projekt (ünner annern en köstenlosen Start). Disse Bidrag weer bannig wichtig, wiel dat BMFT Enn‘ vun de 1970er Johren en substantielle internatschonale Bedeeligen to Bedingung för de Finanzierung vun en sückse Projekts maakt harr.
Riccardo Giacconi wurr för sien Leistungen um de Röntgenastronomie, vör allen för dat Opdecken vun Scorpius X-1, 2002 mit den Nobelpries för Physik uttekent. De anner Hälft vun den Pries gung to gliek Deelen an Masatoshi Koshiba un Raymond Davis.
Utteknungen un Liddmaatschapen
[ännern | Bornkood ännern]- 1956 – 1958 Fulbright Fellow
- 1966 Helen-B.-Warner-Pries, American Astronomical Society
- 1967 Como-Pries, Italieensch Physikalisch Sellschopp,
- 1971 Röntgenpries för Astrophysik, Physikalisch-Medizinisch Sellschopp, Würzborg, 1971
- 1971 NASA Medal for Exceptional Scientific Achievement
- 1971 Liddmaat National Academy of Sciences
- 1971 Liddmaat American Academy of Arts and Sciences
- 1971 NASA Distinguished Public Service Award
- 1976 Fellow der American Physical Society
- 1980 NASA Exceptional Scientific Achievement Medal
- 1980 Elliott-Cresson-Medaille, Franklin Institute, Philadelphia
- 1981 Bruce Medal, Astronomical Society of the Pacific
- 1981 Dannie-Heineman-Pries för Astrophysik, AAS/AIP
- 1981 Henry Norris Russell Lectureship, American Astronomical Society
- 1982 Goldmedaille vun de Royal Astronomical Society
- 1982 A. Cressy Morrison Award för Naturwetenschapen, The New York Academy of Sciences
- 1987 Wolf-Pries för Physik
- 1990 Naamsgever för en Asteroiden (3371) Giacconi
- 2002 Nobelpries för Physik
- 2002 Grootkrüüz vun den Verdeenstorden vun de Italieensch Republiek
- 2003 National Medal of Science
- 2004 Karl-Schwarzschild-Medaille vun de [[Astronoomsch Sellschopp
- 2012 Carl Sagan Memorial Award