Reinhard Libuda
Reinhard „Stan“ Libuda (* 10. Oktober 1943 in Wendlinghausen bi Lemgo; † 25. August 1996 in Gelsenkiärken), weer en düütsch Footballspeler. He stell den klassischen Rechtsbuten dor.
Jöögd
[ännern | Bornkood ännern]Libuda wurr 1943 in Wendlinghausen in' Landkreis Lemgo boren, wohen dat de Familie in' Tweeten Weltkrieg verslahn harr. Nah Kriegsenn keem de Familie nah Gelsenkiärken in dat Arbeiterveertel Haverkamp torüch. 1952 hett hüm sien Vader bi den FC Schalke 04 anmeldt, för den he fortan in de Jöögdafdeelen speel. Wiel he all mit 17 Johren as Verdragsspeler verplicht wurrn weern, hett he sien Beropsutbillen as Maschinenslosser nich afslooten.
Vereenskarriere
[ännern | Bornkood ännern]In' August 1962 speel he, noch in de Böverliga West, to'n eersten Mal för de eerste Mannschap vun Schalke. Een Johr later weer he in de nee grünnd Bundsliga Stammspeler as Rechtsbuten un wurr gau to en Schalker Publikumsliebling. An good Daag weer he en vun de best Rechtsbuten, den meest kien Afwehrspeler uphollen kunn. He weer nich blots flink un wendig, sonnern ok besünners dribbelstark un dorum vun völ Afwehrspeler fürcht. Sien Ökelnaam „Stan“ kreeg he in Anlehnen an den legendären engelschen Rechtbuten Sir Stanley Matthews, den „Utfinner“ vun den berühmten Matthews-Tricks (= links antäuschen, rechts vorbigahn), den Libuda perfekt beherrschen dee. Libuda gull as extrem sensibel, wat nich selten Anlaat för sien Gegenspeler weer, hüm verbal to provozeeren, um hüm so den Schneid aftokoopen.
1965 hett he Schalke verlaaten un is to den grooten Rivalen Borussia Dortmund wesselt. Mit den BVB gelung hüm denn sien berühmtst Door: An' 5. Mai 1966 hett he to'n 2:1-Sieg vun den BVB gegen den FC Liverpool drapen un seker dormit den Gewinn vun den Europapokal vun de Pokalsieger. Nah en Bagenlamp vun Libuda ut rund 25 Metern Entfernung prall de Ball vun den linken Doorposten den Liverpooler Afwehrspeler Chris Lawler gegen dat Knee, de hüm dordör in dat eegen Door lenken dee.
1968 is Libuda weer torüch to sien „groot Leevste“ Schalke wesselt. He wurr Speelführer vun en Mannschap, de sück mit Spelern as Norbert Nigbur, Klaus Fichtel, Klaus Fischer, Erwin Kremers un Helmut Kremers to en eernsthaften Titelkandidaten entwickeln dee. Sien gröttste Spood nah de knapp verpasst Meesterschap 1972 weer den Pokalgewinn in dat sülvig Johr gegen den 1. FC Kaiserslautern.
Letztendlich weer dat de Verstrickung in den Bundsliga-Schandaal, de de Loopbahn vun Libuda mit 33 Johren to'n Afsluss broch. As ok anner bedeeligt Speler wurr Libuda vun den DFB in den Verhandlungen um den Besteekensschandaal 1972 up Levenstiet spaart, twee Johr later aber weer begnadigt. In de Tüschentiet speel de Dribbelkünstler bi Racing Straßburg in Frankriek. 1973 kehr he to Schalke torüch, um 1976 endgültig sien Loopbahn aftosluuten.
Karriere in der Nationalelf
[ännern | Bornkood ännern]Sien Debüt in de Natschonalmannschap fier he 1963 mit 19 Johren in Frankfort bi en Speel gegen de Mannschaft vun de Törkie.
Sien wichtigst Door för Düütschland hett he an' 22. Oktober 1969 in Hamborg in de Partie gegen de Mannschap ut Schottland schaaten. He hett en langen Pass vun Helmut Haller ut de eegen Hälft afloopen, hett to en Sololoop över dat half Feld ansett un to'n Afsluss dat 3:2 för de düütsch Natschonalmannschap schaaten. Dit Door seker de Qualifikatschoon to de WM 1970 in Mexiko. Dor hett he in de Vörrunn dat „Speel vun sien Leven“ maakt. Bi den 5:2-Sieg gegen de Mannschap vun Bulgarien hett he den tüschentietlichen Utgliek schaaten, hett en Elfmeter ruthaalt un twee Doren vörbereit. Insgesamt keem he bi dit Turnier up fiev Insätze, ok bi dat so nömmt Johrhunnertspeel gegen die italieensch Natschonalmannschap (3:4 n.V.).
1970 kreeg he, nahdem de düütsch Natschonalmannschap in Mexiko den 3. Platz reckt hatt, dat Sülvern Lorbeerblatt.[1]
1971 hett he sien letzt Lännerspeel maakt. Bi all tosommen 26 Insätze hett he dree Doren schaaten.
Leven nah de Sportkarriere
[ännern | Bornkood ännern]De Tiet nah den Football verleep för Libuda weniger glückelk. Lang Tiet, vör allen nah de Trennung vun sien Ehefru,[2] leev he torüchtrucken, weer in Gelsenkiärken-Haverkamp.[3] Ahn Beropsafsluss funn he lang Tiet kien Arbeit, bevör he mit Hülp vun Rolf Rüssmann en Job bi de Thomas-Grupp, en Papeerverddelungsfirma in Haverkamp, kreeg. Eenig Johren hett he dornah den vun Ernst Kuzorra övernommen Tabakladen up de Kurt-Schumacher-Straat in Schalke führt, hett den later an Heinz van Haaren övergeven. Wegen sien swoor Erkrankung an Kehlkoppkrebs wurr Libuda 1992 opereert. 1996 is he an en Slaganfall storven. He weer de eersten Speler vun de Mannschap ut dat Johrhunnertspeel van 1970, de storven is. Bisett wurrn is he up den Ostkarkhoff vun Gelsenkiärken.[4]
Sonstiges
[ännern | Bornkood ännern]- De Dribbelstärke vun Libuda weer legendär. As in de 1960er Johren de Prediger Werner Heukelbach in dat Ruhrrebeet en Veranstaltungsreeg dör Plakate mit de Upschrift „An Jesus kommt keiner vorbei“ bewerben dee, hemm Fans ünner jedes Plakat den Tosatz „… außer ‚Stan‘ Libuda“ schreven. In de Loop vun de Johrenentwickel sück dörut de Spröök „Keiner kommt an Gott vorbei – außer Stan Libuda“[5], wat en Fröhform vun de Chuck Norris Facts gliek keem. De Spröök is ok Ünnertitel vun en Musical över den FC Schalke 04.
- 1970, wiels de Weltmeesterschap in Mexiko, hett de Trainer vun Bulgarien seggt, nahdem sien Afwehrspelers an den hakenslahn Libuda scheitert weern: „Diesen Mann kann man nur mit einer Flinte erlegen.“[6]
- 2003 hett en Fan en Schrievfehler up den Graffsteen vun Reinhard Libuda opdeckt. Reinhard stunn dor „ai“ statt mit „ei“ schreven. De Fan hett sück bi den FC Schalke 04 meld; de domalige Manager Rudi Assauer hett denn toseggt, en nee Graffsteen in Updrag to geven. 2004 wurr de Graffsteen up Initiative un nah Protestaktschonen vun en wiederen Libuda-Fan ännert.
- Stan Libuda sien Door in dat Europapokalendspeel 1966 gegen den FC Liverpool wurr vun de Fans in' Rahmen vun die Fierlichkeiten to'n 100-johrig Bestahn vun Borussia Dortmund bi de Wahl to dat „BVB-Tor des Jahrhunderts“ up den tweeten Platz wählt.
- De Tofohrtsstraaten westlich vun dat Stadion in Gelsenkiärken drocht de Naam „Stan-Libuda-Weg“.
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Norbert Kozicki: Reinhard „Stan“ Libuda – Eine Fußball-Biografie. Beluga New Media, Herten 2007, ISBN 3-938152-15-X
- Thilo Thielke: An Gott kommt keiner vorbei. Das Leben des Reinhard „Stan“ Libuda. Göttingen 2002, ISBN 3-89533-377-8
- Jürgen Boebers-Süßmann: Die Ewigkeit ist königsblau, S.107ff.; Verlag die Werkstatt
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]- DNB-Kataolg
- Reinhard Libuda in de Datenbank vun Fussballdaten.de
- Gedenksiet to Ehren vun Reinhard „Stan“ Libuda vun Stephan Mros
- Stan Libudas Schuss zur WM 1970 in Mexiko – up Westkurve Blog F
- Fanclub to Ehren vun Stan Libuda mit völ prominent Liddmaaten – 1. Stan Libuda Fanclub 04
Enkeld Nahwiesen
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ Unterrichtung des Bundestages durch die Bundesregierung vom 29. 9. 1973 - Drucksache 7/1040 - Anlage 3 Sieden 54 ff., hier Siet 59
- ↑ Hinweis in: Borussia, Das Mitgliedermagazin, Heft 102 van' 30. Januar 2016, S. 47
- ↑ RevierSport 56/2013, S. 38 f.
- ↑ knerger.de: Das Grab von Reinhard “Stan” Libuda
- ↑ DIE ZEIT van' 10. April 2007; Christoph Seils: Ist Gott ein Fußball-Fan?[1]
- ↑ Die Zeit, 2009/47 van' 12. November 2009