Redaktionskritik

De Redaktionskritik oder Redaktionsgeschichte (vun lat. redactio „Overweggahn“ [over den Text]; greek. kritiké techne „de Kunst [Saken] ut'neen to holen“) is Deel vun de Histoorsche Kritik. For de Bibelexegese geiht se torüch up Willi Marxen siene Habilitationsschrift „Der Evangelist Markus. Studien zur Redaktionsgeschichte des Evangeliums“ ut dat Johr 1956.

De Redaktionskritik fraagt na den theoloogschen Achtergrund vun en Schriever oder Redakter vun en Bibeltext. Se unnersocht de Ideen un Gedanken, de em andreven hefft, as he siene Themen utwählt hett, as he Vorlagen for siene Texte tohopensocht hett un as he sien Wark denn tohopenstellt hett. Bi de Text- un Formkritik geiht dat um Details, man de Redaktionskritik kickt dor na, ut wat for'n theoloogsche Gedankenwelt de Slussredakter (i.e. de leste Schriever, de en Text denn tohopen stellt hett) siene Arbeit maakt hett. Wat hett em andreven? Wat sünd siene Motive ween? Wie is dat ut siene Tied un siene Welt herut to verstahn un in to sorteern? De Redaktionskritik hett sik sunnerlich vornahmen, de Bibelschriften, so as de hüdigendags vorliggen doot, to unnersöken, wat de Redakters for Texte tohopenföögt hefft un wie se dor over hen gahn sünd un dor ehr egen Gedanken rinbrocht hefft. De Forschers, de sik mit Redaktionsgeschichte befaten doot, meent, dat all Schiften vun dat Ole un Nee Testament dat Wark vun verscheden Redakters sünd, de dor all mit ehren egen Achtergrund an rumschostert hefft.