Ostfälsch Platt
Dat Ostfälische Platt, hört sik en betten anners an, as dat Platt ut den huhen Norden. Et klingt en betchen mehr „biff baff“. Aber de wennigsten künnt düsse Sprake noch spräken. In’n Brönswiekschen stolpert de Lüe dorbie overn s’pitzen S’taain. Ober de Grenze nah’n Halberstädtschen un nah Madeborg, sch’tolpert se obern sch’pitzen Sch’taain. De Ostfale seggt ok „dik“ un „mik“. Bie dat Partizip hängt de Ostfaale noch en "e" vörn ran. Se or hei seggt also "Ik hebbe eseggt" statts nordnedderdütsch "Ik heff seggt". Et gift scheune Wöre, tau’n Bispeel „drieschakeln“ (trietzen, ärgern), „täuben“ (warten) oder „hille“ (eilig).
Is noch tau sejjen, dat de Lüe ut’r Gejend von Hilmessen bet nah Duderstadt un Einbeck dat Ostfälsche noch en betchen anners spreket. Sei sejjet tau’n Bispeel „Luje“ statt „Lüe“. Aver dat möt se sülmst beschrieben.
Et gifft ok de Ostfalenpost, dat Ostfälische Institut un anner wat.
As wie bie de annern Mundorten hat uk dat Plattdüütsche unnerschiedliche Dialekte, taun Biespeel: Chöttingisch-Grubenhagensch, Heidoostfäälsch un Elvoostfäälsch.
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Herbert Blume: Was Braunschweiger Plattdeutsch ist - und was es nicht ist; in: Braunschweigische Heimat 101 (2), S. 17-24.
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]
- Christian Reineke: Minimalgrammatik Ostfälisch (pdf)
- Ostfälische Bibliothek − En bannigen Barg Bäuker in un ober ostfälischet Platt
- Esprokenet Ostfälisch ut en poor Dörpern