Mercia

Dat Königriek Mercia. Dunkelgröön sünd de Gemarken, de al in dat 6. Johrhunnert to Mercia tohöört hefft, hellgröön sünd de Landstreken, de in't 7.-9. Johrhunnert tiedwiese dor tohöört hefft.

Mercia [’məːʃiə], up Düütsch ok Mercien (ok Süüdhumbrien - Land in'n Süden vun den Humberstroom, vgl. mit Northumbria) weer en vun de seven wichtigsten Königrieken vun de Angelsassen. In dat 6. Johrhunnert is dat vun dat Volk vun de Angeln nöördlich vun den Themse-Stroom grünnt wurrn. Vun dat late 6. Johrhunnert af an un denn in dat 7. Johrhunnert is dat Riek na Norden un Osten to stadig grötter wurrn. De Naam Mercia hett to kriegen mit de Mark, wat in germaansche Spraken so veel, as Grenzland heten deit. De Gemarken vun Mercia legen in dat 6. Johrhunnert ganz an'n Rand vun de Angelsassen ehre Länner. Dorachter kemen dormols de Briten ehre Königrieken, de to de Tied jummers mehr na Westen to torüchschaven wurrn sünd. De leste heidnische König vun Mercia is Penda ween. Unner em is dat Land en vun de wichtigsten mank de seven Angelsassenrieken wurrn. As Penda 655 storven weer, güng dat mit de christliche Misschoon vöran. Dor is denn de Indruck vun Mercia up de annern Königrieken grötter dör wurrn.

An'n mächtigsten weer Mercia in dat 8. Johrhunnert, as Ethelred I. vun Wessex un Offa vun Mercia tosamen London innehmen konnen. So sünd se Baas över all Königrieken vun de Angelsassen wurrn. As Offa storven weer, hefft de Königen vun Wessex ehre Macht över de Angelsassen utboot. 829 hett Egbert vun Wessex Mercia innahmen. Vun 858 af an hefft jummers fökener Dänen Mercia angrepen un 877 is dat Land to'n Deel erovert wurrn. Amenne weer dat mit de Sülvstännigkeit vun Mercia vörbi, as dat Land updeelt wurrn is in en Deel ünner däänsche Hannen un en Deel, wat vun Wessex erovert wurrn weer.

Kiek ok bi

• List vun de Königen vun Mercia

Literatur

• Ian W. Walker: Mercia and the Origins of England. Sutton, Stroud 2001, ISBN 0-7509-2131-5.