Mark Jewgenjewitsch Taimanow

Mark Taimanow, 1996

Mark Jewgenjewitsch Taimanow (russisch: Марк Евгеньевич Тайманов, wetenschaplich Transliteratschoon: Mark Evgen'evič Tajmanov; * 7. Februar 1926 in Charkow; † 28. November 2016) weer en russisch-sowjeetsch Pianist un Schachspeler.

Leven

Mark Taimanow wurr an' 7. Februar 1926 in Charkow boren. Sien Vader weer Ingenieur, sien Moder Singersche. Etwa söss Maand nah sien Gebort sünd de Öllern nah Leningrad trucken. Dat sowjeetsch Publikum wurr Taimanow all 1936 as Teihnjohriger bekkannt, as he in Wladimir Schmidthofs Film „Beethovens Konzert“ de Hööftrull speel. Dat bleev aber ok de eenzig Filmrull in sien Leven.

Pianist

Sien pianistisch (un schachlich) Utbillen kreeg Mark Taimanow in sien Jöögd in Leningrad. Siet sien twalft Levensjohr speel he gemeensam mit sien latere Ehefru Ljubow Bruk (1926–1996) Warken för twee Klaveeren. Beid wurrn vun Samari Sawschinsky ünnerricht. Tüschen 1941 un 1944 wurrn de Leningrader Musikschool un dat Konservatorium wegen de düütsch Invasion nah Taschkent verleggt. 1948 hett Taimanow sien Klaveerstudium mit Utteknung afslooten.

Dat Duo Bruk & Taimanow fung en umfangriek Konzerttätigkeit in de Sowjetunion an, nehm sien gesamt Repertoire (Warken för twee Klaveeren) för Melodija up Schallplatten up un wurr so ok buterhelv vun de Sowjetunion bekannt. So geev dat Utlandsgastspelen in de DDR, Ungarn un de Tschechoslowakei. Anfang vun de 1970er Johren hett sück dat Ehepaar trennt, wat gliekbedüüdend dat Enn vun dat gemeensam Musikmaken weer. Taimanow weer fortan as Solist ünnerwegens.

In 1998 keem bi Philips in de Reeg Die größten Pianisten des 20. Jahrhunderts en Doppel-CD (Nr. 456 736-2) mit Upnahmen vun dat Duo Bruk & Taimanow ut de Johren tüschen 1959 un 1968.

Schachspeler

Mark Taimanow, 1970

Taimanow nehm an 23 Schachmeesterschapen vun de Sowjetunion deel un kunn 152, deelt mit Michail Botwinnik, as ok 1956 (nah Steekkamp) den eersten Platz halen. 1952 wurr he Grootmeester.

1971 wurr he in dat Kandidatenturnier, en Qualifikatschonswettkamp to de Schachweltmeesterschap 1972, vun Bobby Fischer vernichtend mit 0:6 slahn. Doruphen full he bi de sowjeetsch Behörden in Ungnaad, de dat för nich mögelk hullen, dat en sowjeetsch Grootmeester mit so en Ergevnis verleesen kunn, un hüm politische Motive ünnerstellen dee. Hüm wurrn all Natschonale Titel wegnommen un he drüff twee Johr lang kien internatschonale Turniere mehr spelen. Eerst as anner Speler ebenfalls düütlich gegen Fischer verleesen deen, wurrn de Sanktschonen so nah un nah weer uphaben. Taimanow hett dat so kommenteert: „Mir blieb wirklich nur die Musik“.

1993 un 1994 wurr he to'n Afsluss vun sien lang Karriere tweemal Seniorenweltmeester.

In' Mai 2014 hett he en Taimanow-Schachschool in Sankt Petersburg apen maakt. An de Zeremonie hemm de fröhere Weltmeester Wladimir Kramnik, Alexander Schukow un Gennadi Timtschenko deelnommen.

Taimanow geelt as besünners good Anspeeltheoretiker. De Taimanow-Variante 1.e4 c5 2.Sf3 e6 3.d4 cxd4 4.Sxd4 Sc6 in de Siziliaansch Verteidigung wurr nah hüm nömmt.

Taimanow wurrd bi de FIDE as inaktiv führt, wiel he siet en in' Januar 2008 in Sankt Petersburg utdragen Vergliekswettkamp Seniors vs. Women kien wert Partie mehr speelt hett. Sien Elo-Tall vun 2600 harr Taimanov in' Juli 1971. Vör Inführen vun de Elo-Tallen bedroog sien best historsch Elo-Tall 2742, de reck he in' Januar 1957.

Natschonalmannschap

Taimanow wunn mit de sowjeetsch Natschonalmannschap de Schacholympiade 1956 un de Mannschapseuropameesterschapen 1957, 1961, 1965 un 1970. 1970 wurr he för den Wettkamp UdSSR gegen den Rest vun de Welt an dat söbente Brett vun de sowjeetsch Mannschap upstellt un wunn gegen Wolfgang Uhlmann mit 2,5:1,5.

Vereens

Bi de sowjeetsch Vereensmeisterschap speel Taimanow 1954 för Iskra, dornah för Burewestnik, mit de he 1961, 1968, 1971, 1974 un 1976 sowjeetsch Vereensmeester wurr, den European Club Cup 1976 wunn as ok 1982 un 1984 dat Finale vun den European Club Cup recken dee.

Privates

2004 wurr Taimanow in dat Öller vun 78 Johren Vader vun Twillings, de sien veert Ehefru Nadja boren hett.

Bedüüdend Partien

46. Tf1xf6?? De4-d4+ (0:1)

38. … Sf5-g3+!! (0:1)

Dat linke Diagramm wiest de fievte Partie vun den för Taimanow bannig schlecht loopen Kandidatenwettkampf gegen Bobby Fischer nah 45. …Kg7-h6. In de Diagrammstellung steiht Witt nich schlechter un de Partie sull remis utgahn. Taimanow, de all mit 0:4 achtern leeg, maak denn aber en swooren Fehler, de ünner normal Umstännen vun en Speler vun sien Niveau nich passeeren drüff: Taimanow hett mit 46. Tf1xf6?? en swaarten Buern slahn, verlor dör den folgen Düppelangreep vun Fischer up sien König un Toorn mit 46.…De4-d4+ (47. Tf6-f2 Ta8-a1+) sien Toorn un geev up.

Dat rechte Diagramm wiest de Partie tüschen den dormaligen Schachweltmeester Anatoli Karpow un Taimanow bi dat internatschonale Jubiläumsturnier in Leningrad 1977 nah 37. Tb3-b1. Mit de Kombinatschoon 38.…Sf5-g3+!! hett Taimanow de Partie för sück entscheeden kunnt. Nah 39. h2xg3 weer 39.…Ta1-a8 folgt, wonah Witt kie utreckend Verteidigung gegen de Drohung 40.…Ta8-h8 matt hett. Ok nah 39. De1xg3 Ta1xb1 is Witt verloren. Karpow geev up. Taimanow sülvst schreev 1989: „Dieses effektvolle Finale im Zweikampf mit dem damals fast unbesiegbaren Weltmeister ist bis heute der Stolz meines Schachschaffens.“

Böker

1993 hett he dat Book (Я был жертвой Фишера, Ich wurde das Opfer Fischers) över dat för hüm so dramatische Match gegen den Amerikaner verapenlicht.

2003 keem in Sankt Petersburg sien Autobiographie (Вспоминая самых-самых…) herut, de noch nich in't Düütsche översett wurrn is.

He hett ok an mehreren Bänden vun de in' Sportverlag Berlin rutkommen Reeg Moderne Eröffnungstheorie mitarbeit un hett 1989 dat Book Gewinnen mit Sizilianisch (ISBN 3-328-00295-2) herutbrocht.

Weblenken

Mark Taimanov. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• DNB-Katalog
• Schachpartien vun Mark Taimanow up chessgames.com (engelsch)