Louis Pierre Vieillot

Vun Wikipedia
(wiederwiest vun Louis Jean Pierre Vieillot)

Louis Pierre Vieillot (* 10. Mai 1748 in Yvetot in de Haute-Normandie; † 24. August 1830 in Sotteville-lès-Rouen) weer en franzööschen Ornithologen. He hett en ganze Reeg vun Vagels as Eersten beschreven, sunnerlich de, de he up siene Reis in de Karibik un in Noordamerika sehn hett. Hüdigendags weert jummers noch 26 Geslechter mank de Vagels so bruukt, as he dat mol inföhrt hett. He weer een vun de eersten Ornithologen, de sik mit dat Ruden befaat hett. Ok de Anatomie vun de Vagels, un wie se sik upföhren doot, hett em sunnerlich intresseert. De offizielle Kortform vun sien Schrieversnaam is „Vieill.“.

Leven un Wark[ännern | Bornkood ännern]

Vieillot is in Yvetot boren. As Geschäftsmann weer he up de Insel Hispaniola togange, man as dat mit de Franzöösche Revolutschoon losgung, möss he utkniepen na de USA hen. Hier hett he anfungen, un studeer meist tein Johre lang de Vagels vun Noordamerika un sammel Materiol for sien Wark Histoire naturelle des oiseaux de l'Amérique septentrionale (1807/08).

Na 1800 is he torüchgahn na Frankriek un hett dor en Baantje kregen as Schriever vun den Bulletin des Lois. Vieillot hett sik avers fudderhen mit Vagels befaat un hett 1802 de Histoire naturelle et générale des colibris, oiseaux-mouches, jacamars et promerops mit allerhand Biller vun sien Frund Jean-Baptiste Audebert rutgeven. 1805 folg denn de Histoire naturelle des plus beaux oiseaux chanteurs de la zone torride. As he 1816 siene Analyse d'une nouvelle ornithologie élémentaire rutgahn laten hett, stell he dor en nee Taxonomie for de Vagelkunne in up, de to’n Deel noch hüdigendags bruukt warrt. Vun 1816 – 1819 hett he dor in Bidräge vun sien Nouveau Dictionnaire d'Histoire Naturelle mit wieter maakt un noch mehr to seggt. 1820 is he bigahn un hett fuddermaakt mit dat Tableau encyclopédique et méthodique, dat Pierre Joseph Bonnaterre al 1790 anfungen harr. Vun 1820 bit 1830 hett he ok noch de Faune française schreven.[1] He is as en armen Mann in Rouen an de Seine sturben.

Warke (Utwahl)[ännern | Bornkood ännern]

  • Histoire naturelle des plus beaux oiseaux chanteurs de la zone torride. Dufour, Paris 1805.
  • Histoire naturelle des oiseaux de l'Amérique septentrionale. Desray, Paris 1807/08.
  • Analyse d'une nouvelle ornithologie élémentaire. d'Éterville, Paris 1816.
  • Mémoire pour servir à l'histoire des oiseaux d'Europe. Turin 1816.
  • Ornithologie. Lanoe, Paris 1818.
  • Faune française ou Histoire naturelle, générale et particulière des animaux qui se trouvent en France. Le Vrault & Rapet, Paris, Strasborg, Brüssel 1820–30.
  • La galerie des oiseaux du cabinet d'histoire naturelle du jardin du roi. Aillard & Constant-Chantpie, Paris 1822–25.
  • Ornithologie française ou Histoire naturelle, générale et particulière des oiseaux de France. Pelicier, Paris 1830.

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Paul Henry Oehser: Louis Jean Pierre Vieillot (1748–1831) Sammelwerk= The Auk, Bd. 65, Nr. 4, 1948, S. 568-576, Online=online (PDF; 597 kB)
  • René Primevère Lesson: Nécrologie, in: Bulletin des Sciences Naturelles et de Geologie, Bd. 65, Nr. 25, 1831, S. 365-366| Online=online
  • Erwin Stresemann: Die Entwicklung der Ornithologie Aristoteles bis zur Gegenwart, Wiesbaden, 1996, ISBN= 3-89104-588-3

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Belege[ännern | Bornkood ännern]

  1. Erwin Stresemann, S. 382