Lichtstroom
De Lichtstroom is de fotometrische Entspreken vun de Strahlungsleistung. Dat is also en lichttechnische physikaalsche Grött, de de Afhangigkeit vun’t minschliche Oog vun de Bülgenläng (V-Lambda-Kurv) mitinbeteihn deit. De Lichtstroom warrt nich meten, man ut Meetweerten vun de Lichtstärk un Angaven to de Geometrie vun’t Utbreden utrekent. De Lichtstroom warrt in de Eenheit Lumen (lm) angeven
Physikaalsche Grundlaag
[ännern | Bornkood ännern]De Lichtstroom is de spektrale Strahlungsstroom, de mit de Hellfienföhligkeitsfunkschoon vun’t minschliche Oog V(λ) un mit dat Maximum vun’t fotometrische Strahlungsäquivalent beweert un utrekent warrt:
- .
De ünnerscheedliche Lichtfienföhligkeit, de vun’t Dagsehn oder Nachtsehn bestimmt warrt, warrt dör anpasste Weerten för de Hellfienföhligkeitskurv inbetogen:
- för fotoopsch Sehn (Dagsehn):
- för skotoopsch Sehen (Nachtsehn):
Fotoopsch Sehn steiht för en helladapteert Oog. Dat Maximum vun de Fienföhligkeit liggt hier bi 555 nm (gröön). Skotoopsch Sehn bedüüt düsteradapteert. Dorbi hett dat Oog sien Fienföhligkeitsmaximum bi 505 nm (blaugröön).
Gliekbedüdento de Strahlungsenergie oder Strahlungsarbeit warrt in de Fotometrie dat Produkt ut den Lichtstroom Φ un de Tiet t, in de disse Lichtstroom afstrahlt warrt, as Lichtmengde oder Lichtarbeit Q betekent. De Eenheit is denn Lumen mol Sekunn:
Lüüchtwirkungsgrad
[ännern | Bornkood ännern]Mit Help vun den Lichtstroom kann de (fotometrische) Lüüchtwirkungsgrad vun en Lamp angeven warrn. De betekent die Proportschoon vun den Lichtstroom to de Energie, de för dat Tügen vun den Lichtstroom bruukt warrt. As Eenheit dorför is lm/W begäng.
Kiek ok
[ännern | Bornkood ännern]Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Hans R. Ris: Beleuchtungstechnik für Praktiker. 2. Oplaag, VDE-Verlag GmbH, Berlin-Offenbach 1997, ISBN 3-8007-2163-5.
- Günter Springer: Fachkunde Elektrotechnik. 18. Oplaag, Verlag Europa-Lehrmittel, Wupperdaal 1989, ISBN 3-8085-3018-9.
- Wilhelm Gerster: Moderne Beleuchtungssysteme für drinnen und draussen.Compact Verlag, München 1997, ISBN 3-8174-2395-0.
- Horst Stöcker: Taschenbuch der Physik. 4. Oplaag, Verlag Harry Deutsch, Frankfurt am Main 2000, ISBN 3-8171-1628-4.