Leningrader System

Vun Wikipedia
De Grundstellung vun dat Leningrader System nah 3. ... g7-g6

Dat Leningrader System is en Ünnervariante vun de Holländisch Verteidigung, en Anspeel in dat Schachspeel. De Variante is in de ECO-Codes ünner de Slötels A86–A89 klassifizeert.

Dat Leningrader System entsteiht bispeelswies nah de Tüüg:

1. d2-d4 f7-f5
2. c2-c4 Sg8-f6
3. g2-g3 g7-g6

De swaart Speelupbau kann ok över Toogümstlellen reckt wurrn, wenn Witt mit 3. Sb1-c3 un 3. Sg1-f3 fortsett oder dör 2. g2-g3 mit sofortig Fianchetteeren anfangen deiht.

Hööftcharakteristikum vun dat Leningrader System is dat Fianchetto vun den swaarten Königslöper nah g7, vun wo ut he latent Druck up dat Zentrum utöövt. Gegevenenfalls versöcht de Swaarte in Verbinnen mit d7-d6 den Vörstött e7-e5 dörtosetten. Dat swaart Speel wurrd meestens an' Königsflögel oder in't upbaut, dat is besünners denn för Swaart günstig, wenn he dat Buernduo e5 un f5 upbauen kann. Dit Buernduo wurr in de Toogfolge 4. Lf1-g2 Lf8-g7 5. Sb1-c3 0-0 6. Sg1-f3 d7-d6 7. 0-0 Sb8-c6 8. d4-d5 Sc6-e5 9. Sf3xe5 d6xe5 indirekt rekt.

Bekannt Schachmeester, de disse Verteidigung anwenndt hemm oder anwennen dooht, sünd Viktor Kortschnoi, Milorad Knežević, Sergei Dolmatow, Michail Gurewitsch, Wladimir Kramnik (in jung Johren). Ünner de düütsch Spitzenspelers sünd dat Stefan Kindermann, Christopher Lutz un Romuald Mainka.

Literatur[ännern | Bornkood ännern]