Langues d’oïl
De Langues d'oïl [lɑ̃g.ˈdɔjl] sünd ene Grupp vun romansche Spraken. De Naam is vun't Woort för jo. Dat Gegendeel is de Okzitansche Spraak.
Dat Rebeet vun de Langues d'oïl is Frankriek (ünner annern Gallo), Belgien (Walloonsch), de Swiez un anner Länner. Dat moderne Franzöösch is de wichtige Langue d'oïl un weer eerst in de Ruum Paris.
De Spraken sünd:
- Franzöösch
- Bourguignon (burgundisch Zoon)
- Champenois (franksche Zoon)
- Franc-comtois (burgundsche Zoon)
- Gallo (armorikansche Zoon)
- Lorrain
- Normand (franksche un armorikansche Zoon)
- Picardsch (franksche Zoon)
- Poitevin-saintongeais
- Walloonsch (franksche Zoon)
To de zentrale Zoon höörn traditschonell de Rebeden: Ile de France, Orléanais, Touraine, Ouest de la Champagne, Berry un Bourbonnais.
Langues d’oïl:
Angevin |
Bourguignon |
Champenois |
Frainc-Comtou |
Fransch (Francien) |
Gallo |
Lothringsch (Lorrain) |
Normannsch |
Percherron |
Pikardsch |
Poitevin-Saintongeais |
Walloonsch
Frankoprovenzaalsch
Bressane |
Dauphinois |
Forézien |
Jurassien |
Lyonnais |
Savoyard
Langues d’oc/Okzitaansch:
Auvergnat |
Languedocien |
Limousin |
Gaskoonsch |
Provenzaalsch
Anner romaansche Spraken:
Katalaansch |
Korsisch |
Ligursch
Westgermaansche Spraken:
Elsässisch |
Fläamsch |
Jenisch |
Jiddisch |
Lothringisch |
Süüdfränksch
Anner Spraken:
Basksch |
Bretoonsch |
Romani