Jean-Pierre Jabouille
Jean-Pierre Jabouille (* 1. Oktober 1942 in Paris; † 2. Februar 2023 in Saint-Cloud) weer en franzöösch Automobilrennfohrer. He hett van 1975 bit 1981 in de Automobil-Weltmeesterschap deelnommen un ok twee Rennen wunnen.
Karriere
[ännern | Bornkood ännern]Jean-Pierre Jabouille fung sien Loopbahn 1965 mit Bargrennen an, is aber bald mit Hülp vun sien Mechaniker un lateren Schwager Jacques Laffite in de franzöösch Formel 3 wesselt, wo he up en Kunden-Brabham un later up Matra bald Indruck maken dee un 1968, 1969 un 1971 jewiels de Viezmeesterschapen wunnen, Up Matra is he ok in de Formel 2, wo he 1976 Europameester wurr, un ok för dat Matra-Sportwagenteam.
Sien eersten Versöök in de Formel 1 hett Jabouille bi den Grooten Pries vun Frankriek 1974 in Dijon ünnernommen, as he för dat ünnerfinanzeert britische Team Frank Williams Racing Cars melld wurr. Williams hett to de Tiet sülvst entwickelt Fohrttüüch ünner de Beteeken Iso-Marlboro FW01 insett, de aber technisch noch nich utriept weer. Mit dissen Rennwagen weer Jabouille överfordert; he hett de Qualifikatschoon um 0,7 Sekunden düütlich verfehlt.
Sien Renndebüt in de Formel 1 geev Jabouille een Johr later up den Circuit Paul Ricard. Ditmal is he för dat beter utstatt Team Tyrrell fohren, dat Jabouille en darten Wagen neben den Stammfohrern Jody Scheckter un Patrick Depailler insetten dee. Jabouille keem hier as 12. in’t Teel.
1977 keem sien Loopbahn so richtig in’t loopen. He wurr as Insnatz- un Testfohrer vun den neen Formel-1-Rennstall vun Renault anhüert. Renault hett dormals dat schier Undenkbare waagt un hett as Drievwark en 1,5-Liter-V6-Motor mit Turboupladen insett. Ünner den Spott vun de Konkurrenz („teapot“) verleep dat Premierenjohr mit nich to tellen Defekten in‘n Motorberiek mau, aber all in dat Johr dorup hett man de eersten Punkte haalt un 1979 keem endgültig de Dörbröök, as Jabouille den Grooten Pries vun Frankriek in Dijon vör Gilles Villeneuve, René Arnoux, Alan Jones un annern winnen kunn. In de Gesamtwertung för dat Johr keem he up Rang 13. Dissen Spood kunn he 1980 bi den Grooten Pries vun Öösterriek noch mal recken (ditmal för Alan Jones, Carlos Reutemann, Jacques Laffite, Nelson Piquet un annern). Buterdem stunn he in de beid Johren söss Mal up de Pool-Position. 1980 keem he in de Fohrer-Gesamtwertung up den 8. Rang.
De besünners goot Testfohrer Jabouille harr den Renault to en front-runner maakt, doch de raketenhafte Schnelligkeit vun den Renault-Turbo harr hör Kehrsiet in völ Defekten, die Jabouille tallriek Positschonen an de Tipp kösten dee. Bi den Grooten Pries vun Kanada in Montreal in‘n Oktober 1980 hett Jabouille bi en swooren Unfall so komplizeert Beenbröök dorvandragen, dat sien Formel-1-Karriere de facto to Enn’n weer. He hett woll 1981 en Comeback up Ligier-Talbot versöcht, muss dit Engagement aber all nah dree Rennen weer upgeven. Nah en kört Gastspeel in dat Management vun Ligier kehr he den Sport kumplett de Rügg un hett en Restaurant in Paris apen maakt.
1984 hett Jean-Pierre Jabouille en Comeback as Rennfohrer för Peugeot in de franzöösch Tourenwagenmeesterschap wagt. Disse Marke sull he in de folgend Johren trüe blieven, toeerst as Rennfohrer 1992 un 1993 in Le Mans un denn as Peugeot-Sportchef. In disse Funktschoon führ he Peugeot as Motorenpartner vun McLaren in de Formel 1, aber he wurr nah twee swaak Saisons 1996 vun sien Funktschoon entbunnen. He hett dornah sien eegen Sportwagenteam JB-Racing upbaut. 2005 hett Jabouille an de Siet vun Alain Prost Rennen to de franzöösch GT-Serie bestreeden.
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Christian Moity, Jean-Marc Teissèdre, Alain Bienvenu: 24 heures du Mans, 1923–1992. Éditions d’Art, Besançon 1992, ISBN 2-909-413-06-3.
Weblinks
[ännern | Bornkood ännern]
Jean-Pierre Jabouille. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.