Italikers
Italikers weert de antiken Völker un Stämm mank de Indogermanen un de Völker unner indogermaanschen Infloot nömmt, de na Italien inwannert weern. De Spraken, de se snackt hefft, weert unner den Naam Itaalsche Spraken tohopenfaat. Sünnerlich hett dat twee Gruppen vun dat Itaalsche geven: Dat weer eenmol de Latino-faliskische Spraakgrupp (Latiners, Faliskers) un denn de Oskisch-Umbrische Spraakgrupp (Oskers, Umbrers, Samniten).[1] En Reeg vun Forschers nehmt an, dat düsse Völker twuschen 1.200 un 1000 v. Chr. vun Norden her over de Alpen na Italien inwannert sünd. Vun dat 4. Johrhunnert v. Chr. af an hett Rom de annern Italikers dalslaken.
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Massimo Pallottino: Italien vor der Römerzeit. Aus dem Italienischen übersetzt von Stephan Steingräber. Verlag C. H. Beck, München 1987, ISBN 3-406-32012-0. Originalausgabe: Storia della prima Italia. Rusconi Libri, Mailand 1984.
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]Belege
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ To de Oskisch-Umbrische Spraakgrupp kiek bi Giacomo Devoto: Geschichte der Sprache Roms. Aus dem Italienischen übertragen von Ilona Opelt. Carl Winter Universitätsverlag, Heidelbarg 1968, S. 62–70.