Intensitätsinterferometer

Ee Intensitätsinterferometer is en optische Reedschop, üm Winkeldörmeters vun astronoomsche Objekten (tomeist Steerns) to meten, de bi’n direkte Beoachten nich uplööst warrn könnt.

Dat Intensitätsinterferometer, oder ok Korrelatschoonsinterferometer, weer vun Robert Hanbury Brown un Richard Twiss entwickelt. Dat eerste Instrument vun disse Oort güng 1962 in Narrabri, NSW, Australien in Bedrief. Dat besteiht ut twee Reflekters mit 6,7 m Dörmeter, de beid tohopensett sünd ut 252 söseckige enkelne Spegels. De beiden Instrumenten künnt up een Schienenkring bit to 180 m vun’nanner weg wesen. De Uplösen vun disse Reedschop liggt bi 0,001 Bagensekunnen. Dat Culgoora-Intensitätsinterferometer, dat 1990 in Bedrief nahmen weer, ok in NSW, Australien, kriggt mit ’n Schienenkring vun 640 m Dörmeter en Uplösen vun 0,0005 Bagensekunnen tostannen.

Warkwies

An twee enkelte Teleskopen, de nich bi’nanner stahn mööt, warrt de Tiet meten, de de Photonen vun enkelte Öörd vun en Lichtborn bruukt, üm op de Spegels optodrapen. Wenn dat to de sülven Tiet passeert, is dat Objekt wohrschienlich nich uplööst worrn. Den Afstand twüschen de Instrumenten warrt nu vergröttert. Dordör nimmt de Korrelatschoon, also dat Opdrapen vun Photonen an beide Reedschoppen to de sülven Tiet, af. Ut den Instrumentenafstand de övereen kummt mit disse Afnahm vun de Korrelatschoon kann de Grött vun den Winkel vun dat beobachtete Objekt utrekent warrn.