Internatschonal Geldfonds
.jpg)
De Internatschonale Geldfonds (IGF), up Engelsch International Monetary Fund (afkört’ „IMF“), up Hoochdüütsch Internationaler Währungsfonds („IWF“) is en Sunnerorganisatschoon vun de Vereenten Natschonen. He is en „Susterorganisatschoon“ vun de Weltbank-Grupp un sitt in Washington D.C., in de USA. To siene Upgaven höört dat, de internatschonale Tosamenarbeit in de Geldsortenpolitik vöran to bringen, den Welthannel grötter un leifiger to maken, Wesselkurse stabil to holen, Kredite to vergeven, en Oge up de Geldpolitik to smieten un technische Hölp to geven.
De IGF is an’n 22. Juli 1944 grünnt wurrn. Verschedene Länner harrn sik dor afsnackt. In’n Mai 1946 füng he mit eerste Arbeiten an, man so richtig los gahn is dat denn vun den 1. März 1947 af an. Wat he to doon harr, weer vördem in Bretton-Woods, en lüttje Stadt in den US-Bundsstaat New Hampshire afsnackt wurrn. Dor weern vun’n 1. bit to’n 22. Juli 1944 allerhand Saken verhannelt un afsnackt wurrn, wie dat System vun de Weltweertschop wedder in Gang kamen konn.
Tohopen mit de Weltbank-Grupp warrt de IGF vundeswegen en „Bretton-Woods-Institutschoon“ nömmt.
In’n Momang höört 186 Staaten as Liddmaten to den IGF mit to. Ehr Stimmrecht hangt an de Hööchte vun ehrn Andeel an dat Gesamtkapital. De Bundsrepubliek Düütschland is 1952 bitreden. De Staaten mit den gröttsten Stimmandeel sünd: USA 16,77 %, Japan 6,02 %, Düütschland 5,88 %, Frankriek 4,86 %, de Volksrepubliek China 3,66 %. Vunwegen datt för Beslüsse in den IGF en Mehrheit vun 85% nödig is, könnt de USA, just so, as de EU-Staaten tohopen, Beslüsse unmööglich maken.[1] In dat Johr 2008 harr de IGF 107 Milliarden Dollar an 87 Länner utlehnt.
Wie de IGF tohopensett is
[ännern | Bornkood ännern]Wat dor an Organe tohören deit
[ännern | Bornkood ännern]- Gouverneursraat
- International Geld- un Finanzutschuss (IMFC)
- Exekutivdirektorium
- Utschuss för dat Vörankamen
- Forum för de Stabilität vun Finanzen
Bi den IGF arbeit 2700 Lüde ut 186 Länner mit. Ganz nee is as Liddmaat de junge Staat Kosovo ut’n Balkan. Anfang Mai 2009 is he fraagt wurrn, of he nich mitmaken woll.
De Geschäftsföhrer-Direktor
[ännern | Bornkood ännern]Baas vun den IGF is en „Geschäftsföhrer-Direktor“ (Managing Director). So, as dat, nich offiziell, afsnackt is twuschen de USA un en Reeg vun Länner ut Westeuropa, is de Direktor vun den IGF jummers en Europäer. Dorför is de Positschoon vun den stellvertredenden Direktor (First Deputy Managing Director) mit sien groden Infloot jummers mit en US-Amerikaner besett.
Wer bither to Geschäftsföhrer-Direktor ween is
[ännern | Bornkood ännern]| Tied | Naam |
|---|---|
| 1946–1951 | Camille Gutt |
| 1951–1956 | Ivar Rooth |
| 1956–1963 | Per Jacobsson |
| 1963–1973 | Pierre-Paul Schweitzer |
| 1973–1978 | H. Johannes Witteveen |
| 1978–1987 | Jacques de Larosière |
| 1987–2000 | Michel Camdessus |
| 2000–2004 | Horst Köhler |
| 2004–2007 | Rodrigo de Rato |
| 2007-2011 | Dominique Strauss-Kahn |
| vun 2011 af an | Christine Lagarde |
In dat Johr 2000 is mit Horst Köhler to’n eersten Mol en Düütschen an de Topp-Positschoon vun den IGF anlangt. Dor is al över spikeleert wurrn, of he dat to’n tweeten Mol wedder maken woll, as Angela Merkel vörslahn hett, he scholl doch düütschen Bundspräsident weern. Vundeswegen hett he as IGF-Vörsitter in’n Määrt 2004 Bott geven.
An de Topp is denn de vörmolige spaansche Weertschopsminister Rodrigo de Rato kamen. He hett sik dörsetten konnt gegen en ganze Reeg vun annere Kannedaten (dormank de Spanier José Manuel González-Páramo, de Belgier Peter Praet und der Ire Michael Tutty. An’n 28. Juni 2007 hett Rodrigo de Rato kunnigt maakt, datt he sien Amt ut private Grünn vör de Tied al dalleggen woll. Dor hett he all mit överrascht.[2] Em folg denn de vörmolige franzöösche Finanzminister Dominique Strauss-Kahn.[3]
Dä hett denn ook hinschmieten, he soll an Maagd in een Hotel in New York molestiert hann. Nu is der Boss von het IGF de franzöösch Fru Lagarde, wedder een Ex-Minister.
Stellvertredend Geschäftsföhrer-Direktors
[ännern | Bornkood ännern]In’n Momang sünd düsse Lüde stellvertredende Geschäftsföhrer-Direktors:
- First Deputy Managing Director – John Lipsky
- Deputy Managing Director – Murilo Portugal
- Deputy Managing Director – Takatoshi Kato
(Stand: 22. Januar 2007)
Wat de IGF sik vörnahmen hett un wo he up tostüern will
[ännern | Bornkood ännern]Wenn en Land, dat Liddmaat is bi den IGF, siene Schullen nich mehr betahlen kann, kann dat bi den IGF Hölp kriegen (lender of last resort).
Unner bestimmte Uplagen gifft dat IGF för en bestimmte Tied ok Kredite an Staten, de mit ehre Weertschop nich togange kaamt. So hett he dat unner annern bi Argentinien, de Törkei, Brasilien oder Rumänien maakt. Kredite weert avers bloß vergeven, wenn de Länner bigaht un sik an sunnerliche Uplagen hoolt. So mütt se de Utgaven vun’n Staat körten, de Inflatschoon afsacken laten, den Export utboen un dat Bankenwesen ohne allto grote Upsicht vun’n Staat un siene Behörden laten. De Länner mütt ok so nömmte Programme to’n Anpassen vun de Struktur (PAS) upleggen. To so’n Programme könnt, unner annern, tohören, datt Inrichtungen vun de apentliche Hand, as Spaarkassen, Versorgers för Elektrizität un Water, Telekommunikatschoon un annere in private Hannen övergaht un dat bestimmte Gruppen vun Mitarbeiders rutsmeten weert.
Wieter stütt de IGF ok Länner in Afrika, Asien oder Süüdamerika bi ehr Vörankamen un hölpt jem, Konzepte to overleggen, wie düsse Länner wassen un to Weeligkeit kamen könnt. Ok geevt de Länner, de Liddmaat bi den IGF sünd, dor direktemang Geld hen. Ok düsse Tosamenarbeit finnt faken up de Grundlage statt, datt Good Governance utöövt warrt (Afbo vun Korruptschoon, Demokratie) un datt de Staat siene Fingers ut de Weertschop rut höllt.