Honnigimmen
| Honnigimmen | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||
| Apis | ||||||||||||||||
| Linnaeus, 1758 |
Honnigimmen (Apis) sünd Insekten ut de Böverfamilie vun de Immen (Apoidea). Dat Geslecht ümfaat negen Aarden. Dor kaamt acht vun ut Asien.
Wenn de Lüde vun „Immen“ snackt oder ok vun „Honnigimmen“, denn meent se tomeist bloß de verscheden Rassen vun de Westliche Honnigimm. De is tohuse in Europa, man hüdigendags weert se vun Imkers över de ganze Welt hen holen un tücht. In veel Länner in Asien befaat sik de Imkers avers ok noch mit de Ööstliche Honnigimm, de dor an un for sik ehre Heimat hett. De warrt in holten Blöck oder in Muerlöcker holen. Bavenhen weert ok noch wille Immen bruukt, wenn dat üm Honnig geiht. Sünnerlich de Resenhonnigimm un de Dwarghonnigimm speelt bi düsse so nömmte „Honnigjagd“ (honey hunting) en Rull. Bi de Kliffhonnigimm besteiht vunwegen düsse Jagd de Gefohr, dat se utrott’ weern kann.
An un for sik gifft dat bi de Honnigimmen den Unnerscheed twuschen Aarden, de in Höhlen bröden doot (Ööstliche un Westliche Honnigimme) un anners wecke, de boot Nester, de free an’e Luft bummelt (Resenhonnigimme, Dwarghonnigimme). Vunwegen dat de Nester dör de Höhlen schuult weern, konnen sik düsse Aarden ut de Tropen ok heel wiet rut in Zonen mit matig Klima utbreden. Dor hefft sik denn verscheden Rassen utbillt, je na de Gegend.
Dat Geslecht „Apis“ is ok dat eenzige Geslecht vun de Unnerfamilie vun de Apinae.
De Honnigimmen ehre negen Aarden
[ännern | Bornkood ännern]- Kliffhonnigimm (Apis laboriosa Frederick Smith, 1871) – tohuse in’n Himalaya
- Resenhonnigimm (Apis dorsata Johann Christian Fabricius, 1798) – tohuse in Indien, Süüdoostasien, Borneo, Sri Lanka
- Westliche Honnigimm oder Europääsche Honigimm (Apis mellifera Linnaeus, 1758) – is an un for sik tohuse in Europa, Afrika, Nah Oosten; midderwielen dör de Minschen över de ganze Welt hen utbreedt.
- Asiaatsche Rode Honnigimm oder Rode Honigimm (Apis koschevnikovi v. Buttel-Reepen, 1906) – is tohuse in Borneo
- Apis nigrocincta (Frederick Smith, 1861) – is tohuse in Sulawesi, Mindanao
- Asiaatsche Bargimm (Apis nuluensis Tingek, Koeniger and Koeniger 1996) – is tohuse in Malaysia, Borneo
- Ööstliche Honnigimm oder Asiaatsche Honnigimm (Apis cerana Fabricius, 1793), fröher ok Indische Honnigimm nömmt – is tohuse in Indien, Sri Lanka, Süüdoostasien, Borneo, Japan
- Dwarghonnigimm (Apis florea Fabricius, 1787) – is tohuse in Süüdoostasien, persisch Golf, Sri Lanka
- Dwargbuschimm oder Buschhonnigimm (Apis andreniformis Frederick Smith, 1858) – is tohuse in Süüdoostasien, Borneo
Borns
[ännern | Bornkood ännern]
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Friedrich Ruttner, Naturgeschichte der Honigbienen, Stuttgart 1992, ISBN=3-440-09125-2
- Nikolaus Koeniger, Gudrun Koeniger, Salim Tingek, Konkurrenz oder harmonisches Zusammenleben? Die Honigbienen Südostasiens, Allgemeine Deutsche Imkerzeitung Nr.6, 2006
- Karl Weiß, Bienen und Bienenvölker, München 1997, ISBN=3-406-41867-8
- Joachim Nitschmann, Johannes Otto Hüsing, Lexikon der Bienenkunde, Wien 2002, ISBN= 3-85492-616-2
- Jürgen Tautz, Phänomen Honigbiene, Heidelberg, München 2007, ISBN=978-3-8274-1845-6
