Hillig Avend

Vun Wikipedia
Jesus is boren. Bild vun Matthias Stom

Hillig Avend, ok Hilligavend, an'n 24. Dezember, is de Avend vor dat Wiehnachtsfest. Faken warrt ok de ganze Dag vor Wiehnachten Hillig Avend nömmt. An'n Avend vun düssen Dag gifft dat in allerhand Länner, dormank ok Düütschland, Geschenke.

Allgemeen[ännern | Bornkood ännern]

„Julaftonen“ (De Hillige Avend) (1904–1905), Aquarell vun Carl Larsson

Na den antiken Klenner weer de Dag toenn, wenn de Sunne unnergahn weer. Vundeswegen höör de Avend vun den 24. Dezember na de Liturgie al to'n Wiehnachtsdag mit to. In Europa hett sik de Familienfier mit Eten un Geschenke na vörn schaven up den Avend oder ok den Namiddag vun'n 24. Dezember. Nich blot in Länner mit düütsche Spraken, man ok in Argentinien, Polen, Portugal, Ungarn un Skandinavien gifft dat de Geschenke al an'n Hilligen Avend. In de meisten annern Länner, sunnerlich, wo Engelsch snackt warrt, weert se eerst an'n Morgen vun den eersten Wiehnachtsdag verdeelt.

Dat Fest warrt meist tohopen mit de Familie fiert. Toeerst gifft dat Geschenke, achterna Eten. In Düütschland warrt meist eenfach spiest, anners, as an'n 1. Wiehnachtsdag, wenn dat en Festeten gifft. Sunnerlich Tuffelsalat mit Würstchen oder annere eenfache Mahltieden weert updischt. In allerhand Familien höört to'n Hilligen Avend to, na Karken to gahn. Namiddags gifft dat en Goddesdeenst oder en Krüppenspeel, s'nachts is denn noch de Christmette. Düsse Goddesdeenste sünd in all Konfessionen vuller, as sunst in dat ganze Johr.

Achtergrund[ännern | Bornkood ännern]

Grund for de Fier is, dat in düsse Nacht de Heiland Jesus Christus boren is. So vertellt dat de Evangelist Lukas in sien beröhmt Wiehnachtsevangelium:

So gung ok Joseph vun Galiläa ut de Stadt Nazareth na Judäa, na David siene Heimatstadt, de heet Bethlehem, denn he höör to David sien Sipp un Familie un wull sik inschrieven laten mit Maria, de em antroot weer. Un de scholl Mudder weern. As se nu dor weern, keem de Tied, dat se to liggen kamen scholl. Un se broch ehren eersten Söhn to Welt un wickel em in Windeln un lä em in en Krüff, denn se harrn sunst keen Platz in de Harbarg. (Lukas 2, 4-7)