Hans Hohberg

Vun Wikipedia

Hans Karl Hohberg, nömmt Hans Hohberg (* 21. April 1906 in Winzenheim; † 2. November 1968 in Leinfelden-Echterdingen) weer en düütsch Wertschapsprüfer un veroordeelt Kriegsverbreker vun de Nürnbarger Prozesse.

Leven[ännern | Bornkood ännern]

Hohberg, Söhn vun en evangeelsch Pastor, fung nah sien Abitur en Koopmannsutbillen, dat he nah een Johr to’n Enn’ brocht hett. An de Universität Köln un an de Universität Freiburg hett Hohberg en Bedrievswertschapsstudium absolveert, dat he in’ November 1928 as Diplom-Koopmann afslooten hett. Dornah hett he bi Kölner Ünnernehmer arbeit un 1931 sien Dokterarbeit mit den Die Reichsfinanzpolitik in der Zeit des Dawes- und Young-Plans schreven. Ansluutend weer Hohberg as Wertschaftsprüfer för verscheeden Ünnernehmen in Berlin, Wien un Königsbarg tätig. In’ Oktober 1938 hett Hohberg heiraadt.[1]

Hohberg weer nich Liddmaat vun de NSDAP un vun de SS, hörr aber den NSRB un de NSV an. Tüschen Juni 1938 un August 1938 hett Hohberg sien Militärdeenst afleist. Nahdem Hohberg Oswald Pohl kennen lernt harr, wurr he af den 10. Mai 1940 Mitarbeiter up Honorarbasis in dat Hauptamt Verwaltung und Wirtschaft. In Funktschoon as Wertschapsprüfer weer Hohberg för de Stüerberadung un sonstig ökonomisch Fragen vun de SS-Bedrieven in inflootriek Positschoon tostännig. Up Hohbergs Veranlaaten wurr in’ Juli 1940 de Deutsche Wirtschaftsbetriebe GmbH grünnd.[1]

Af Anfang Februar 1942 hett Hohberg disse Tätigkeit in dat nee grünnd SS-Wertschaps- un Verwaltenshööftamt as Baas vun de Staff W in de Amtsgrupp W bit Enn Juni 1943 wieder makt. Dornah is he up eegen Wunsch utscheeden un wurr in’ August 1943 to de Luftwaffe inberopen.[2] As Funker wurr he in Frankriek un Belgien insett un keem up den Rang vun en Gefreiten. För de Deutsche Wirtschaftsbetriebe GmbH kreeg Hohberg in’ August 1943 noch en Beraderverdrag up fiev Johr, ofschoons he för disse Sellschap nich mehr arbeit hett.[1] Af Enn’ August 1944 weer Hohberg in dat Rieksluftfohrtministerium Mitarbeiter vun den SS-Manager Kurt May.[2]

Nah Kriegsenn[ännern | Bornkood ännern]

Nahdem se hüm fastnommen harrn, wurr Hohberg van November 1946 bit Januar 1947 tosammen mit Leo Volk un Karl Mummenthey dör den britischen War Criminals Holding Centre in Minden interneert. Dor mussen de Interneerten den „Mindener Bericht“ verfaaten.[3] Disse 244 Sieten umfaaten Bericht sull den Upbau vun dat WVHA un de sien wertschaplich Ünnernehmen nahvulltreckbor dorstellen. De Bericht wurr nah Naasner nich as Bewiesmiddel in den Nürnbarger Prozessen herantrucken.[4]

In’ Perzess Wertschaps- un Verwaltenshööftamt vun de SS wurr Hohberg an’ 3. November 1947 vun dat United States Military Tribunal II ünner annern wegen Kriegsverbreken un Verbreken gegen de Minschlichkeit för schuldig befunnen. Besünners sien Verstricken in Konzentratschonslagerverbreken dör dat Utnutzen vun de Arbeitslraft vun KZ-Häftlingen dör de vun hüm organiseerten SS-Bedrieven wurr hüm vörsmeeten.[5] Hohberg wurr to en teihnjohrig Freeheitsstraaf veroordeelt. Anfang Februar 1951 wurr he vör de Tiet ut dat Kriegsverbrekergefängnis Landsberg entlaaten. Dornah hett he in Leinfelden-Echterdingen leevt un weer as Wertschapsprüfer sülvständig tätig.[6] Hohberg is nah Angaven vun Schulte 1968 storven.[2]

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Walter Naasner (Hrsg.): SS-Wirtschaft und SS-Verwaltung - Das SS-Wirtschafts-Verwaltungshauptamt und die unter seiner Dienstaufsicht stehenden wirtschaftlichen Unternehmungen, Droste Verlag, Düsseldörp 1998, Schriften des Bundesarchivs: 45a, ISBN 3-7700-1603-3.
  • Jan Erik Schulte: Zwangsarbeit und Vernichtung: Das Wirtschaftsimperium der SS. Oswald Pohl und das SS-Wirtschafts-Verwaltungshauptamt 1933-1945. Patterbuorn 2001, ISBN 3-506-78245-2.

Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]

  1. a b c Walter Naasner (Hrsg.): SS-Wirtschaft und SS-Verwaltung, Düsseldorf 1998, S. 335f.
  2. a b c Jan Erik Schulte: Zwangsarbeit und Vernichtung: Das Wirtschaftsimperium der SS. Oswald Pohl und das SS-Wirtschafts-Verwaltungshauptamt 1933-1945. Paderborn 2001, S. 467.
  3. Walter Naasner (Hrsg.): SS-Wirtschaft und SS-Verwaltung, Düsseldorf 1998, S. 350f.
  4. Walter Naasner (Hrsg.): SS-Wirtschaft und SS-Verwaltung, Düsseldorf 1998, S. 10f.
  5. Dokumentatschoon vun dat Gerichtsverfohren up www.mazal.org
  6. Ernst Klee: Das Personenlexikon zum Dritten Reich, Frankfurt am Main 2007, S. 266.

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]