Grupp Internatschonale Marxisten

Vun Wikipedia

De Grupp Internatschonale Marxisten (GIM), düütsch Afdeel vun de Veerten Internatschonalen, weer en lütte revolutschonär-marxistische (trotzkistische) Organisatschoon in de 1970er un 1980er Johren. Ofschoonst se den Naam na blots de düütsche Deel wesen schall, geev dat de GIM faktisch blots in de Bundsrepubliek Düütschland un in West-Berlin

Entwickeln[ännern | Bornkood ännern]

De GIM hett dat Blatt was tun rutgeven un hett (tosamen mit de öösterriekschen Süsterorganisatschoon Grupp Revolutschonäre Marxisten, GRM) dat Blatt Die Internationale wietermaakt, dat siet de 1950er Johren publizeert weer. Dorvun weer ok jemehr Naam afleidt. was tun keem to ünnerscheedliche Tieden jeden Maand (1968 bit Mai 1974), all veerteihn Daag (Mai 1974 bit März 1976; Mai 1979 bit 1986) oder jede Week (März 1976 bit Mai 1979) rut. De Oplaag leeg twüschen 2.200 (1982) un 9.000 (1974) Stück. Blangen vele annere hören to de Redakschoon in’t Johr 1968 Bernhard Achterberg, Günter Amendt, Peter Brandt, Rudi Dutschke un Gaston Salvatore.

De GIM is 1969 as apentliche Foortsetten vun’t düütsche Afdeel vun de Veerten Internatschonalen entstahn, de siet de fröhen 1950er Johren keen egenstännig apentlich Dorwesen föhren de, man Entrismus in de SPD bedrieven de. Vörher weer se för en korte Tiet ünner den Naam Internatschonale Kommunisten vun Düütschland optreden. Dat weer de Naam, den de düütschen Anhangers vun Leo Trotzki jemehr Organisatschoon in de 1930er Johren geven harrn. As een vun de rutragen Leistungen vun dat Afdeel in de 1950er Johren gellt dat politische un materielle Ünerstütten vun’n algeerschen Freehheitskamp gegen den franzööschen Imperialismus. In’t Gefolg vun de Studentenbewegung un de Jöögdradikaliseeren rööp de GIM 1970 de Revolutschonär-Kommunistische Jöögd (RKJ) as Jöögdkaderorganisatschoon in’t Leven. De RKJ hett gau ne’e Anhangers funnen un harr bald mehr Liddmaten as de GIM sülvst. 1972 harr se ruchweg 400 Liddmaten. Üm de dubbelten Organisatschoonsstrukturen optolösen, de ut tallrieke Dubbelliddmaatschoppen tostannen keem, hebbt sik de beiden Organisatschonen üm de Johrswenn 1972/73 ünner den Naam Grupp Internatschonale Marxisten tosamendoon.

Prominente Liddmaten vun de ollen düütschen Sekschoon weern ünner annern de ut de KPD stammen Willy Boepple ut Mannheim, de op den Vereenigungsparteidag 1946 in den Vörstand vun de Sozialistische Eenheitspartei (SED) wählt weer. He weer över de titoistische Ufanhangige Arbeiterpartei vun Düütschland (UAPD) 1951 to’n Trotzkismus kamen. Dorbi weern ok Georg Jungclas (1902–1975) ut Hamborg (later Köln), de al vör 1933 to de KPD un to de Linken Oppositschoon vun de KPD höört harr un de Nazitiet as Exilant in Däänmark överleevt hett, as ok Jakob Moneta, de sik aver, so lang he in de vun de Sozialdemokraten beherrschten IG Metall en rutragen Positschoon bekleden de (he weer lang de Redakschoonsbaas vun’t Gewerkschopsblatt metall), nich apentlich to sien Liddmaatschop bekennen de.

As egenstännige Organisatschoon weer dat mit de GIM 1986 to Enn, as se mit de KPD/ML (Kommunistische Partei vun Düütschland/Marxisten-Leninisten) to de VSP (Vereenigten Sozialistischen Partei) fusioneert is, de later in Vereenigung för Sozialistische Politik ümnöömt weer. En Minnerheit vun de GIM hett disse Vereenigung nich mitmaakt un güng na de Grönen, woneem eenige Liddmaten för en korte Tiet op regionale Even prominente Steden innahmen hebbt.

Programmatik[ännern | Bornkood ännern]

Mit jemehr Intreden för de op Röötdemokratie un Sülvstverwalten baseeren sozialistische Alternative hett sik de GIM scharp vun’n Stalinismus un de maoistischen Splitterparteien, de in de 1970er Johren de radikale Linke in Düütschland bveherrschen deen, afgrenzt. Ünner annern hett sik de Partei mit internatschonale Freehits- un Unafhangigkeitsbewegungen solidariseert un güng gegen natschonalistische Ansichten an. In de Bundsrepubliek gell de GIM as Deel vun de „Ne’en Linken“, en brede Bewegung vun verschedene unafhangige linkssozialistische un linksalternative Gruppen un Lüüd, de över keen gemeensom organisatoorsche Band verbunnen weern. To’n gemeensomen Standpunkt vun de Ne’en Linken tell de Positschoon links vun’n Stalinismus un vun de Sozialdemokratie, as ok dat Intreden för den Internatschonalismus.

De GIM weer dat düütsche Afdeel vun de Veerten Internatschonalen, de 1938 in scharpe Afgrenzen un as Alternative to de stalinistischen III. (Kommunistischen) Internatschonale op Initiative vun Leo Trotzki grünnt worrn weer. Tietwies harr de GIM ’n beten Influss op de Ne’e Linke, bleev aver in de offiziellen Politik vun de Bundsrepubliek Düütschland ahn Bedüden. Parlamentaarsch weer se nich vertreden.

Bekannte Liddmaten[ännern | Bornkood ännern]

Blangen de Lüüd, de baven al beschreven worrn sünd, höör to de GIM ok Winfried Wolf, de later för de Partei vun’n Demokraatschen Sozialismus (PDS) ünner annern as verkehrspolitischen Spreker in’n Düütschen Bundsdag seten hett. In de PDS höör Wolf, de sik apen to sien GIM-Liddmaatschop bekennt hett, to den undogmaatschen, kritischen linken Flögel vun de PDS-Bundsdagsfrakschoon.

Ehmolige Liddmaten vun de GIM weern wieder ok de Grönen-Politikersche un tietwies Bundsgesundheitsministersche Andrea Fischer, de Berliner Grönen-Afordente Volker Ratzmann un de latere PDS-Weertsopssenater vun Berlin Harald Wolf, sien Broder Udo Wolf, jemehr Cousine Elke Breitenbach as ok de Feernsehjournalisten Sonia Mikich, Norbert Hackbusch un Kerstin Müller.

Wahlresultaten[ännern | Bornkood ännern]

  • Bundsdagswahl 1976: 4767 (0,0 %) vun de Tweetstimmen (in Hamborg, Noordrhien-Westfalen un Baden-Württemberg) un 2035 Eerststimmen (in 12 Wahlkreisen)
  • Wahl to de Bezirksversammlung in Berlin-Kreuzberg 1985: Twee Liddmaten vun de GIM kandideert op de AL (25,5 %), een dorvun warrt in de Bezirksversammlung wählt.

Liddmaten[ännern | Bornkood ännern]

Johr Tall
1969 30 (Grünnen)
1971 450
1972–1976 600
1977–1979 500
1980 300
1981 250
1982 200
1983–1986 250

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Wolfgang Alles (Rgv.): Gegen den Strom. Texte von Willy Boepple (1911–1992). Neuer ISP-Verlag, Köln 1997, ISBN 3-929008-77-7
  • Peter Brandt und Rudolf Steinke: Die Gruppe Internationale Marxisten. In: Richard Stöss (Rgv.), Parteien-Handbuch – Die Parteien der Bundesrepublik Deutschland 1945–1980, Opladen 1986 (Sünnerutgaav – Band 3), S. 1599–1647, ISBN 3-531-11838-2
  • Günther Gellrich: Die GIM. Zur Politik und Geschichte der Gruppe Internationale Marxisten 1969-1986. Mit en Vörwoort vun Jakob Moneta. Neuer ISP-Verlag, Köln 1999, ISBN 3-929008-14-9
  • Georg Jungclas: Von der proletarischen Freidenkerbewegung im Ersten Weltkrieg zur Linken der siebziger Jahre. Ein politische Dokumentatschoon. Mit en Vörwoort vun Ernest Mandel. Junius-Verlag, Hamborg 1980, ISBN 3-88506-106-6

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Kiek ok[ännern | Bornkood ännern]