Gorgonen

Vun Wikipedia
De Kopp vun de Medusa op en Bild vun Caravaggio

De Gorgonen (greeksch γοργόνες, gorgónes, Eentall: Gorgoon oder Gorgo, gr. Γοργώ, gorgó) sünd dree Schreckgestalten mit Flögels un Slangenhoor ut de greekschen Mythologie. Jeedeen, de jem ankieken deit verklamt un warrt to Steen.

De Gorgonen, dat sünd Stheno (ok Stheino un Sthele), Euryale un Medusa, sünd de Döchter vun Phorkys un Keto. Vun de dree weer Medusa de eenzige, de doodblieven künn. Perseus hett ehr den Kopp afhaut, de denn na de Göddin Athene bröcht worrn is. Tallrieke Afbilln vun Athene wiest ehr mit de Aigis un den Gorgonenkopp op ehr Bost.

Na de ne’eren greekschen Överlevern ut dat Volk weer de Gorgoon oorsprünglich de Süster vun Alexander den Groten. Se is en Nixe, de in’t Water leeft un jeed Schipp, dat vörbikummt, fraagt, wat Alexander noch an’t Leven is. Wenn de Seelüüd mit „nee“ antert, tütt se dat Schipp mitsams de Mannschopp to sik rünner. De Antwoort, de de Seelüüd dat Leven redden deit, is: „He leevt un herrscht as König“ (Ζεί και βασιλέβει).

De greeksche Dichter Georgios Drosinis schreev 1884 en Gedicht över de Gorgoon un 1949 keem de Roman Η Παναγιά η Γοργόνα (hdt.: Die Madonna mit dem Fischleib) rut.

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Harald Gebhardt un Mario Ludwig: Von Drachen, Yetis und Vampiren. Fabeltieren auf der Spur. BLV-Verlag, München, ISBN 3-405-16679-9