Bi dat Schachspeel warrt dat Schachbrett in twee Delen opdeelt:
De linke Hälft (de Lienen a bet d) warrt Damenflögel nöömt. De rechte Hälft (de Lienen e bet h) is de Königsflögel. Se hebbt ehrn Naam dorvun, dat sik to den Speelanfang de Daam un de König in disse Hälften finnt.
Disse Ünnerscheed is för de Schachtheorie wichtig. En Angreep op den Damenflögel löppt anners as en Angreep op den Königsflögel. De taktischen Telen sünd ünnerscheedlich. Op den Damenflögel geiht dat tomehrst dorüm, Ruum to winnen oder en Buern ümtowanneln. Op den Königsflögel geiht en Angreep tomehrst glieks gegen den König, wieldat sik de König geern achter de Buern op den Königsflögel versteckt. Dat is twoors ok möglich, den König op de annere Siet, op den Damenflögel to trecken, aber ok dann is de Speelstruktur anners, to’n Bispeel is de Weg för den König wieder, wenn he na den Damenflögel hen will.
Kumplizeert warrt dat, wenn blots een Speler sien König mit de Rochaad na den Königsflögel henbringt un de annere sien König na den Damenflögel schickt. Denn kann jedeen Speler de vun sien Buern, de nich den egen König verdeffendeert, op en König vun den Gegensmann losschicken. Dat geiht nich so goot, wenn de Königen op desülvige Siet staht. Wokeen denn disse Buern losschickt, maakt toglieks den Weg för en Angreep op den egen König wiet apen.
