Bewegte Biller

Bewegte Biller is de Utdruck för en Affolg vun projizeerte Biller, de dör dat Wiesen in korte Tietafstännen mit egente Technik den Anschien vun Bewegen tüügt. Tomeist is de Begreep in’n Tosamenhang mit „Filmbiller“ meent. För dat Oog un de Wohrnehmen vun’n Minschen reckt al 16 bit 18 Biller in de Sekunn, üm den Anschien vun fleten Bewegen, also Kontinuität, to maken, so lang sik de enkelten Biller nich to dull vun’nanner ünnerscheedt.

Historie

Anfungen hett de Historie vun de bewegten Biller mit Verfohren to’n wiesen vun Momentopnahmen in jemehr natürlichen Reeg (1, 2, 3...). De eersten „bewegten Biller“ weern technische ümsetten vun’t Duumkino as dat Phenakistiskop, dat Zoetrop oder dat Praxinoskop. Mit dat Elektrotachyskop geev dat denn de Möglichkeit vun gröttere Projekschonen op de Wand, wat wieter entwickelt worrn is un an’t Enn to’n Film föhren de.

Prinzip

De Fotoopnahmen oder en Bilddräger warrt in’n Stillstand sehn. Man snackt vun’n ünnerbroken (oder Intermitteeren) Transport in’n Verbinnen mit en Versluss bi de Opnahm oder en Blenn bi de Weddergaav. Twüschen de Moment- oder Phasenbiller gifft dat en Düsterpoos. Bi de normalen Filmkamera fallt en so nöömten Zyklus in twee Delen, de dör den kumplementären Winkel in’n kreisförmigen Ümloopversluss utdrückt warrt – to’n Bispeel 190° Transport-Düüsterphaas un 170° Licht- oder Belüchtenphaas.

De „Traachheit vun’t Oog“, de so nöömte Nabild- oder Phi-Effekt, hat dorgegen nix mit de egentlichen Bewegenswohrnehmen in’n Film to doon, as dat faken annahmen warrt. Dorto seggt Zglinicki: „Saken, de op Nabildwirken baseert, hebbt mit de Kinematografie in’n Grunnen nix to kriegen. Blots stroboskopische Anschienen – woll aver in Verbinnen mit de Nachbildwirken – drööft as direkte Vörlöper vun’n Film anspraken warrn“.

De Nabildeffekt sorgt blots dorför, dat de an sik verscheden Enkeltbiller so sehen warrt, as wenn se tosamenhangt. De Düüsterphasen warrt dorbi as Flimmern föhlt. De egentliche Bewegenswohrnehmen kummt dör de Ünnerscheden in’n Inholt vun de openannerfolgen Biller tostannen, de in’n Bregen as Positschoonsännern un de dorvun afleidt Snelligkeit düüt warrt. Dat warrt as Stroboskopeffekt betekent.

En Dorstellen ahn Flimmern is af en hell-düüster-Wesseln vun 45 mol in de Sekunn mööglich. De meisten Minschen nehmt dat Flimmern denn blots noch unbewusst wohr. Man, teemlich helle Biller un Biller mit veel Kontrast künnt ok dor jümmer noch to’n Flimmern föhren. Dat kann na en längere Tiet kieken dör Koppweh to marken wesen oder dordör, dat de Oog mööd warrt. Af ruchweg 60 hell-düüster-Wesseln in de Sekunn besteiht disse Gefahr normalerwies nich mehr. En Verfohren mit 60 Biller in de Sekunn is Showscan.

Technische Grundlaag

Üm dat een nicht wohrhaftig 50 bit 100 in de Sekunn opnehmen mutt, is bi’n Film al fröh de Trick anwennt worrn, dat jeed Bild mehrmols wiest warrt. Sössteihn wohre Biller in de Sekunn warrt mit de Dreeflögelblenn oder een Blenn, de sik dreefach översett dreiht, as 48 hell-düüster-Wesseln dorstellt. Ut 24 opnahmen Filmbiller in de Sekunn, wat de Bildfrequenz vun’n Toonfilm is, warrt mit Help vun en tweeflögeligen Blenn 48 projizeerte Biller. Dat is en Kompromisslösen twüschen en ruckelfre’e Dorstellen, en minimalen Verbruuk vun Material un en as flimmerfree wohrnahmen Vörföhren.

Bi Video un Feernsehn warrt in de europääschen Verfohren PAL un SECAM 25 Biller oder 50 Halfbiller in de Sekunn wiest, vun wegen dat dat jüst so veel is as de Wesselstroomfrequenz vun 50 Hz, de in de europääschen Stroomnetten begäng is.

In’n Gegensatz to dat bit nu beschrevene Simplex-Verfohren funkschoneert dat Duplex-Verfohren mit’n sünners anordente 180-Grad-Blenn. De Phasenbiller sünd op twee Drägers verdeelt (1, 3, 5... un 2, 4, 6...) oder leegt op en sülven Dräger, man, üm de so nöömte Duplex-Parallaxe versett. De Parallaxe is hier de Afstand twüschen de beiden optischen Assen. Bruukt warrt borbi twee Lichtweeg un twee Objektiven. De Deelbiller mööt an de Bildwand to’n Decken kamen. Mit de Halfkreisblenn warrt nu afwesseln een Lichtweg för de Projekschoon vun een Phasenbild freegeven, wiel dat nächste al in Positschoonbröcht warrt. De Tall vun de Billerwessel oder de Bildfrequenz is blots half so groot as bi’t Simplex-Verfohren. De Dorstellen is flimmerfree bit hen to’n Stillstand. De Skladanowsky-Bröder hebbt dit Verfohren 1895 nütt, üm jemehr Bioskop tobedrieven. Ok Prestwich un Greene hebbt 1896 mit Duplex-Projekschonen un Breedfilm arbeit.

To’n Afspelen vun bewegte Biller gifft dat ünnerscheedliche Techniken. De wichtigsten dorvun sünd:

• Filmprojekters
• Filmbekiekers
• Kathodenstrahlröhrenbildschirmen,
• Plasmabildschirmen,
• Fletigkristallbildschirmen,
• OLEDs,
• Beamers.

Plasma-, Fletigkristallbildschirmen un OLEDs sünd vun wegen jemehrn Funkschoonswiesen nich vun’t Flimmern bedrapen. Man, sünners Fletigkristallbildschirmen hebbt aver faken noch to langsame Reakschoonstieten un sünd dorüm to’n Wiesen vun bewegte Biller nich so goot egent.

Wenn to de bewegten Biller gliektietig ok noch Toon afspeelt warrt, denn seggt man dorto audiovisuelle Affolg.

Kiek ok

• Fototechnik
• Filmkunst
• Videotechnik